tom waits eşliğinde tütünümü sarıyor, erken yaşta sigara ve alkolden dolayı reflü olmama acı içinde sövüyorum sonra sabah oluyor bende bir bok anlamadım.
sabahlar olmasın sözlük. Hakikaten olmasın. Eğlendiğimden falan da değil ama. Hayatımı sadece geceleri yataktan dizimdeki laptopla yaşadığımı hissedebiliyorum. Sabah olduğunda ne baba değiyor diyeceksiniz yada demeyeceksiniz olsun sonuçta bu benim itirafım her türlü anlatacağım. Sabah olduğunda başkalarının hayatlarında ordan oraya koşturmaktan yoruluyorum, perişan oluyorum hatta biraz da abartacak olursam yaşama sevincimi yitirip intihar etsem ailem dışında hayatını yaşadığım bu insanlardan kaçı üzülür diye düşünüyorum. Evet bunların hepsi gün içinde oluyor ve ben geceye sığınıyorum. Bu benim için en eğlenceli kaçış yolu. içip sıçmaktan, gezip tozmaktan bile daha eğlenceli. Neden biliyor musunuz? istediğim gibi yaşıyorum ve hayır diyemediğim için üzüldüğüm insanlar horul horul uyuyor. Hata yapıyorum belki ama yalnızca kendimin sebep olduğu hatalar. Gerçi göt kadar odanın içinde ne hatası yapacaksam. Sosyal medya insanlığın sonunu getirecek. En başta da benimkini.
Son 2 haftadır yaşadığım durum. Tükenmekle kalsam iyi, girdiğim depresyon ruhumu sikip attı şimdi ise fiziksel belirtileriyle ağzıma sıçıyor. Yok baş ağrısı, yok mide bulantısı... Ebenin amı yahu.
Majör depresyon vakasıyla karşı karşıyayım. Migreni olan bir insan olarak 1-0 yenik başladım. Sosyal medya bana götüyle gülüyor artık. Ek olarak çürük dişlere sahibim. Hayat zor sözlük.
kadınımdır ama öyle kuru kuru değil. Aşkla bakmak lazım bir kere, Sesinin heyecandan titremesi, midende kelebeklerin uçuşması lazım ve bunu göstermen, hissettirmen önemli sevdiğin kadına "kadınım" derken.
