Bir hemşire olarak bu tür arkadaşlardan ben de muzdaribim, öyle bi ortamda çalışmak inanın çok zor. Ancak insanların sizden beklentisi o kadar fazla ki. milyon çeşit insan çıkıyor karşınıza, Düşünsenize. “Gülmek zorundasın! hastanın morale ihtiyacı var.” Ben hemşireliği diğer tüm sağlık personellerinden ayırmak istiyorum. Hastayla, hasta yakınıyla 24 saat vakit geçiren bizleriz, en çok yıpranan bizleriz. Lütfen en azından bazen anlayış gösterin. Yıpranıyoruz, yozlaşıyoruz, üzgünüz.
Benim anlamadığım olay sağlık sektörü çalışanına gelince insanlar ekstra hassaslaşıyor. Dün kargomu almaya gittim kadın yüzüme bile bakmadı, aynı şekilde bankadaki elaman mesela, ya da ne bileyim kaba davranan otobüs şoförü. Unutmayın sağlık çalışanı robot değil, anlıyorum sağlık en önemli şey vs vs. Ama gerçekten bu insanlar tükeniyor.
2 yıl önce güzelce aldatıldım ve aldatmakla ilgili milyon tane yazı okudum. Gönül affetmek istiyor ya, inanmak istiyorsun bir daha olmayacağına. Ama sen belki de desen yok affettim de desen kafandan çıkmıyor bir türlü sana yaşattıkları, film şeridi gibi geçiyor gözünün önünden. Ulan diyosun ya gerek var mı cidden buna?
Ee şimdi ne mi oldu. Beyefendi nişanlı, beni görmek bile istemezsiniz...
Tarih ve matematik yapamayan bir mağdur olarak niye böyle bir yola girdiğimi hala anlayamadığım süreç. Beni bu hayattan kurtaracak zengin bir cengaver varsa haber salsın. (çok zengin olmasa da olur, 22 bin kyk borcumu ödesin yeter. Güzel yemek yaparım)
Çok özlendin. 1 yıl geçmiş ama ben her günüme lanet okuyorum hala. Dayanamadım bunca zaman sonra yazayım dedim, bu sefer yazdığıma lanet okudum. Hislerimi betimleyebilecek kelimeler bulamıyorum, tükeniyorum yavaş yavaş. Yok mu unutturacak bir şey?
