şimdi sen kalkıp gidiyorsun. git.
gözlerin durur mu onlar da gidiyorlar. gitsinler.
oysa ben senin gözlerinsiz edemem bilirsin
oysa allah bilir bugün iyi uyanmıştık
sevgiyeydi ilk açılışı gözlerimizin sırf onaydı
bir kuş konmuş parmaklarıma uzun uzun ötmüştü
bir sevişmek gelmiş bir daha gitmemişti
yoktu dünlerde evvelsi günlerdeki yoksulluğumuz
sanki hiç olmamıştı
oysa kalbim işte şuracıkta çarpıyordu
şurda senin gözlerindeki bakımsız mavi, güzel laflı i̇stanbullar
şurda da etin çoğalıyordu dokundukça lafların dünyaların
öyle düzeltici öyle yerine getiriciydi sevmek
ki karakoy köprüsüne yağmur yağarken
bıraksalar gökyüzü kendini ikiye bölecekti
çünkü iki kişiydik
oysa bir bardak su yetiyordu saçlarını ıslatmaya
bir dilim ekmeğin bir iki zeytinin başınaydı doymamız
seni bir kere öpsem ikinin hatırı kalıyordu
iki kere öpeyim desem üçün boynu bükük
yüzünün bitip vücudunun başladığı yerde
memelerin vardı memelerin kahramandı sonra
sonrası iyilik güzellik.
Herkes seni ayni anda terkeder sanki. Yapayalniz kalirsin. Kimsesiz kalirsin. Canin cekilmis gibi olur. icin acir, bagirirsin cigliklar atarsin en sessiz halinle, tek bir goren olmaz. En icindeki cigliklari duymasini bekledigin kisi seni duyamaz goremez artik. Gider, ardina bakmadna gider. O kadar bikar ki senden, zor zamanlarda olmus olmani umursayamaz.
Birseyler biter, birileri konusur, birileri susar. Birileri agalr. Birileri sadece bakar. Birileri bilmez, anlamaz. Birileri gider.
Sen yanarsin, kimse bilmez. Bilen gormezden gelir.
Ölüm acisidir bu aslinda, en yakinini kaybetmek. En yakininin bir anda en uzak olmasidir. Canin cok yanacaktir bilirsin. Hani ölüden arda kalan esyalar birdeb karsina cikar, eline alirsin, ondan geriye kalan tek seyi 'koku'sunu icine cekersin. Sanki oymus gibi koklarsin. Zaman dursun istersin o koku burnundan hic gitmesin, sanki yanindaymis gibi olsun istersin.
Zamanla gececek acin, ölenle ölünmez derler. Bilmezler onun o kanatan, her dokundugunda alev alev yanan yarasi hic gecmeyecektir. Aradan uzun bir sure gecince diner sanirsin, eskiye doneceksin yine o şenşakrak hallerine. Ama olmaz. Hicbir zaman eskiye donemeyeceksindir. Öyle sanacaklardir seni, gozlerinin icine bakamayanlar. 'bitti iste, unuttu gitti'
Bitmedi bitmez. Asil hayat o zaman baslar. Hayatin icinde kabus...
Onsuz dakikalar, saatler. Günler? Sahi onsuz gunler nasil gecer? Nasil olurda nefes alinir? Hani nefes aldin diyelim nasil guler onsuz dudaklar? Nasil bakilir insanlarin yuzune onsuz? Nasil yasanir?! insanlara 'peri masali' olduguna inandirdigin seyin aslinda bir 'gercek'ten ibaret oldugunu nasil soylersin?
Onceden senin gozunden akacak tek damla yaş'a canini veren, simdi onunde oturup aglamani izleyebiliyorsa umut yok demektir...
