efendim, bir zamane genci olaraktan aslinda eglence anlayisimin yanindan gecmeyen, ama baska secenegim bulunmadigi icin yaptigim seyleri yazacagim müsadenizle.
ben discolara gitmem efendim, annem babam izin vermez. kirarlar bacaklarimi valla. ben youtube sitesinden söyle oynak bir sey acip kardeslerimle birlikte odada göbek atarim.
hava karardiktan sonra disari cikmak kesinlikle söz konusu bile olamaz, mesela ben hic gece sinemaya gitmedim. yine bilgisayar dan buldugum sitelerden izlerim filmleri.
ben discoya, partiye gitmem. gec saatte disari cikmam. fazla gezmem.
sabahlari okula giderim zaten, ögle sonuna kadar orada gecer zamanim. sonra eve gelip yemegimi yer, derslerimi yaparim kuzu kuzu. bazen oturup bir dizi tuttururum belki, bir daha hic izlemeyecegimi bile bile izlerim bir bölümünü.
kardeslerimle ugrasirim, alis verise cikarim. aslinda pekde eglenmedigim halde mutlu olurum. aksam huzurlu uyurum, sabah huzurlu uyanirim. benim icin budur yani.
ülkemiz de insanlarin bu devirde bile kadinlara zerre kadar deger vermemesi sonucu dogan bir olaydir.
her sey belki aileler arasinda konusulur halledilir ama bir ömürü birlikte gecirmek durumunda birakilan insanlara fikirleri sorulmaz. bu nasil bir insanliktir nasil bir kültür anlayisidir ben hala anlayamiyorum.
hele hele de kizini sevdiginden ayirmak isteyen ailelerin bu yönteme bas vurdugu bir gercektir. peki sormak isterim o ailelere: kizinizi sevmedigi bir adamla evlendirerek ona iyilik mi yapiyorsunuz?
inanilir gibi degil ama kadinlarinda bir ruhu vardir ve onlarinda duygulari önemlidir, bunu bilmeyen ve kizlarini sadece bir et parcasi gibi gören ailelere ne desek az.
lütfen su üc günlük dünya da en sevdiklerinize hayati zindan etmeyin, biraz daha anlayisli olun.
