kontörsüz gezmektir, of çok dersim var bunlara nasıl çalışacağım deyip hiç birini çalışmamaktır, her gün okula gittiği için küfredip yaz tatilinde okulu özlemektir.
osmanlı gibi bir cihan imparatorluğuna özlem duymamak elde değildir, osmanlı bir sözüyle dünyaya hükmetmişken şuan devletin başındakiler anca birbirlerine laf atıyorlar ilkokul bebeleri gibi laf kavgası yapıp duruyorlar sırf bu bile osmanlıya özlem duymak için yeterli.
osmanlı bozulmadan önceki halkta çok sadık ve güvenilirdi, şimdiki insanlar gibi tek gaye para ve dünyaya hükmetme hırsı değildi.
kitaptan kitaba değişir açıkçası, kimisi işe yarasa da bir çoğu gereksizdir. genelde bu kitapları okumak yetmez hep uygulamak olumlu düşünmek vs. gerektirir, kısacası insanın kendi kafasında bitiyor. ama ahmet şerif izgörenin kitapları çok güzel.
akrabalar, zaman tüneli, kim ne yaptı neyi beğendi hepsinin anasayfana düşmesi, monotonluk gönderiler birbirinin tekrarı niteliğinde ve oyunlar ile reklamlar.
Saçmalıktır, sadece kafa karıştırmaya yarar o felsefeci bu felsefecinin dediğini kabul etmiyorsa bu da onunkini kabul etmiyorsa insanlar bunun sınavına neden giriyor? anlayabilmiş değilim.
