entry kalitesini yüksek tutmaya çalışan yazarları üzen bir konudur. böylelikle bu tip yazarlar da sözlüğü ben mi kurtarıcam anasını satim türünde bir dekadansa sürüklenerek dandik entrylere yönelmekte, bir süre sonra da alkole başlayıp akşam eve gittiğinde karısını dövmekte, en sonunda da önce kaynanasını ardından da karısını ve çocuklarını öldürdükten sonra trajik biçimde kendi hayatını sona erdirmektedir.yazarlar bilindiği gibi hassas yaradılışlı insanlardır, dolayısıyla okurların da bu konuda gereken hassasiyeti göstermesi sanata saygının gereğidir.
sözlüklere hakim olan yazar tipidir ne yazık ki. okuduğunu anlamaz, çünkü öncelikle yazılanı tam olarak okuma yeteneğine sahip değildir. sonra da hiç alakasız, aptalca yorumlarla, lise hela duvarı düzeyinde esprilerle entry kirliliğine neden olur. sözlüklerin ciddi platformlar olduğunun farkına varan sağduyu sahibi, zeka gelişimini tamamlamış insanlar meydanı bunlara bıraktığı sürece bu salakları çekmek zorundayız ne yazık ki.
açıldığı ilk yıllarda kalifiye elemanlarıyla dikkat çeken bu kuruluşun son dönemlerde mağaza sayısının artmasıyla ortaya çıkan ve bazı çirkin olayların görülmesine neden olan olumsuz gelişmedir. birçok şubede işe başlayan bazı varoş çocuklarının, genelde genç bayanlarla ve özellikle de turist kızlarla gereksiz muhabbetlere girdikleri sık görülen vakalar haline gelmiştir. aynı kişilerin boşları alırken de özellikle genç kızların bulundukları masalara yönelmeleri de dikkat çekicidir. küresel krizden etkilendiği anlaşılan türkiye starbucksının bu konuya eğilmesinde yarar vardır.
son dönemlerin en can sıkıcı olgularından biridir. amerikadan çok amerikancı olmayı ilericilik diye sunan paragöz kapitalist bir anlayışın hayatın her alanına sinmesi ve devlet-özel sektör dengesinin anlamsızca özel sektör lehine bozulmasının getirdiği bir durumdur da aynı zamanda. beyoğlunda emek ve saray sinemalarının bulunduğu tarihi binalar, pekala devlet tarafından ve kazanç amacı gütmeden, tarihi doku korunarak restore edilebilirdi.beyoğlu nun simgesi olan, emek sineması, inci pastanesi gibi mekanların kapanmasına da gerek kalmazdı o zaman. eğer iki tarihi binayı da yenileyemiyorlarsa ne işe yarar o belediyeler anlamadım gitti. belediyenin görevi, o temizlik yapmaktan çok gürültü kirliliğine neden olan araçları habire caddeden geçirmek değil, o tarihi semtin dokusunu da korumaktır öncelikle. beyoğlu için tarih bilinci olan bütün aydın gençler harekete geçmelidir, yarın çok geç olacak.
can sıkıcı bir gelişmedir. şahsen pilav severim, bakırköy merkezde taksim dolmuşlarına yakın bir yerde mukim bu kuruluş da çeşitli pilav menülerini gayet ucuza servis ederdi. insanlara iyilik yaramıyor azizim. koca tabağın içine göt kadar salatayı 25 tl ye satan midpoint gibi yerleri doldururlar, böyle yerleri iflas ettirirler. ne diyeyim allahınızdan bulun.
türk edebiyatı nın gamzeli gamzesi, boktan aşk romanlarının baygın bakışlı perçemlisi ve de magazin hayatımızın vedet oryantal çöp tenekesi olan şahsiyetin, atilla dorsay ın polanski yazısına tepki olarak ortaya koyduğu ve elbette hayırlara vesile olacağını umduğumuz durumdur. çünkü ve zira, edebiyatımızı katletmekle yetinmeyeceğini ortaya koyup bir de eskişehir fonunda romanlarından da boktan bir aşk filmi kotardığı bilinen kerameti kendinden menkul ve haliyle medya zortlatması olan malum şahsın, bu işin arkasını getirip yakın gelecekte türk sinemasını da murdar etmesi pek muhtemeldir ve bu kararından sonra bir daha yönetmenlik de yapmamasını beklemek biz gerçek sinemaseverlerin en doğal hakkıdır. öte yandan bu muhteremin önceden de ne kadar sinemasever olduğu da hayli tarışma götürür haliylen ve yine çünkü, insan sevdiğine zarar vermek istemez. ama ne yazık ki kendisinin bu bağlamda yönetmenliğe soyunması bir anlamda sevdiğini yok etme sendromu olarak yorumlanabilir ki iş bu noktada daha da korkunç hale gelmektedir. şimdi acaba bay kiremitçi artık sinemayı sevmediğine göre onu katletme girişimlerini pervasızca ve daha rahat olarak sürdürebilir mi? edebiyatı kendisine kurban verdiğimize ve şabalak türk hatunları varoldukça da roman yazmaya devam edeceğine göre, kendisinin elinden sinemayı nasıl kurtarabiliriz bunu düşünmek lazım gelir.
dün gece cnbc-e de tesadüfen rastladığım, kendi çapında yenilikçi olmayı ukalalığa düşmeden başarmış güzel film. bağımsız sinema denen türün alçakgönüllü temsilcisi mark norfolk tarafından 2004 de çekilmiş.
notos edebiyat dergisinin edebiyattan anlamayan editörü. onca insanın zihinsel ve edebi uğraşı, bir yandan oje sürerken öte yandan msnde koca arayan deneyimsiz ve birikimsiz şımarık kızların eline bırakılmamalıdır.
istanbul açık hava tiyatrosunda kaçırmış olanların üzüleceği bir konserdir. piyanoda chick corea, alto saxda kenny garrett, basda christian mcbride ve davulda 85 yaşındaki efsane roy haynes in yer aldığı dörtlü izleyenlere nefis bir caz ziyafeti çekmişlerdir.
ancak ayrıcalıklı insanlara nasip olabilen bir kavrama yeteneğidir. aptalca bir sululuk içinde herşeyi alaya alma hevesinde olanlar genelde anlama yetisi ve algısı zayıf, hayatı bilinç düzeyinde kavrayamayan, nihilist bir boşvermişlik içindeki zevksiz tiplerdir. oysa ironi tam tersine, herşeyin farkında olarak yapılan ince mizahtır. neyin ne olduğunu bilir, hayatın içindeki saçmayı kavrar o saçmayı tersine çevirerek hayata geri yollar. türklerin genel eğilimi elbette ki yavşaklıktan yanadır, bu nedenle de ironiyi anlama yetenekleri pek yoktur. uludağ sözlük yazar ve okurları da türktür, o halde onların da eğilimi yavşaklıktan yanadır, anlayışları kıttır. bu nedenle de mesela, burada sadece kara mizah amacıyla açılmış kendi halinde entrylere tutar eksi oy verirler.
önüne gelen psikopat geri zekalının açtığı birbirinden saçma başlıklara sesini çıkarmayıp bunlarla alay mahiyetinde ve haklı olarak yazılan girdileri, yok üstteki girdiye cevap niteliği taşıyor ya da yok başlığı tanımlamıyor gibi gerekçelerle silen moderatörlerin yol açtığı duygu durumudur. mesela, "kızkardeşinin tadına herkesden önce bakmak" şeklindeki bir başlığa, "herkesden önce baktığını nereden biliyorsun" şeklinde ironik bir girdiden başka ne yazılabilir yahu? o ahmakca başlığa ciddi ciddi tanım mı yazmamızı bekliyorsunuz allah aşkına? ya da youtube un kapatılmasını kıt aklıyla savunan bir adamın aklına estiği gibi esip gürleyen girdisine "yavaş gel hacı" şeklinde bir cevabı da görmezden geliverin artık biraz. birilerinin böyle salakları madara etmesinde sözlük kalitesi açısından fayda bile var üstelik. bu kadar seviyesiz iğrenç başlık ortalıkta kol gezerken onlara dokunmayıp böyle şeylerle uğraşmanın ne anlamı var? bırakın insanlar arada şakalaşsın, birbirine cevap yazsın, ne diye bu kadar kasıp insanları samimiyetsiz bir düzene, iki yüzlü bir ahlaka zorluyorsunuz ki? eğer bir şeyleri denetleyecekseniz o aptal ve cahilce başlıklarla uğraşın, onlarla dalga geçenlerle değil. hayırlı işler.
kibarlık olsun diye ingilizce yazdık kimse tınmadı, bu ülkede efendilik para etmiyor belli ki, o halde bir de ana dilde yazalım. masrafın neyse ödeyelim, eline de iki tane de o pek sevdiğin ön liberodan verelim oyna da oyalan. ama hayatımızdan bas git artık be adam. bela mısın amcacım sen başımıza?
yok seksenlerin çılgın hayatı, yok doksanlar gecesi, yok yetmişlerin bilmemnesi gibi, on yıllık periyotlara gerçeği yansıtmayan zorlama birtakım özellikler etiketleme merakına kişisel olarak yaptığım tanımlamadır. Sanki bu on yıllık dönemler kesintisiz bir sürecin devamı değilmiş de birbirinden bıçakla ayrılmış dilimlerin yan yana konmasıymış gibi algılamamız isteniyor herhalde. hadi diyelim birileri buna gerek duyuyor, kendini de bizleri de kandırmaktan hoşlanıyor. iyi de o zaman bari bu işi doğru düzgün yapın, dönemleri iyi takip eden bilinçli ve birikimli insanlara bu işi bırakın. bugün gazetenin birinde seksenlerle ilgili simgelerin arasına mr.spock da konmuş mesela. oysa uzay yolu türkiye de yetmişli yıllarda gösterildi, mr.spock seksenlerde çoktan anılara karışmıştı. kadının biri de bir zamanlar 'bir maniniz yoksa size gelelim' filan diye bir kitap yazıp bunu yetmişli yılların bir söylemi gibi sunmuştu. oysa bu kalıp belki en az yüz yıldır kullanılan bir kalıptı zaten bu diyarlarda, yetmişlerle ne ilgisi var. kimi salaklar da dizilerde ellili yılların saç modellerini ve giyim tarzını yetmişleri anlatan dizilerde kullanıyorlar mesela. bilmiyorsanız öğrenin ya da geçmişi rahat bırakın bi zahmet.
devletten ödenek aldığı halde dünya kupasını reklamlarla piç eden ve de başımıza ömer üründül felaketini saran bu yayın kuruluşuna edilebilecek en hafif bedduadır.
trt nin şambabası, mıymıntı yorumlarıyla sahadaki berbat futbolu daha da çekilmez hale getiren bu adamın vuvuzela dan daha taciz edici varlığının son bulması için yapılan ve destek bekleyen çağrıdır. masrafın neyse ödeyelim, eline de iki tane ön libero verelim oyna gönlünce, ama hayatımızdan çekil git be adam.
çünkü sataştığı insanların hemen hepsi medyada bir yerlere gelmek için ciddi tavizler vermiş zayıf kişilikli, kirli ilişkileri ve açığı olan insanlardır. oray eğin in 3 yıl kadar önce ani bir u dönüşüyle medyanın akp ye hoşgörüyle bakan demokratcı kesimine sırt çevirip ulusalcı tayfaya yamanmasının üzerinde de yine aynı nedenle kimse durmaz. oysa bu, teşhir edilmesi gereken muazzam bir döneklik hikayesidir. ilk yıllardaki yazılarında sık sık öteki türkiye ve yükselen ırkçı milliyetçilik konusuna değinen bir adam bir gece ansızın nasıl bu fikirleri bir yana bırakarak, darbenin aslında kötü birşey olmadığına dair yazılar yazıp bayrak mitingcisi haline gelir, yolunu ve yönünü şaşırmış eski sol darbecilerin bugün geldikleri çizginin borazanlığını yapmaya başlar? askerlikten yırtmak için yapmadığı numara kalmamış bir eşcinsel nasıl olur da ordunun yıpratıldığından dem vuran bir konuma gelir? ben şahsen bu soruların yanıtını merak ediyorum bir okur olarak. bu görüşleri savunmak iyidir ya da kötüdür anlamında değil, bunu yargılamak da değil benim sorunum esas olarak. sadece bu şahsı bu fikirsel dönüşümünde samimi bulmadığımı, belli çıkarlar doğrultusunda bunu yaptığına inanıyorum ve bu yanar dönerliğinin de teşhir edilmesini istiyorum.
1960 yılında denize inen sokak adlı bir film yöneten, daha da sonra da kalbe vuran düşman adlı bir filmin senaryosunu yazan değerli kültür adamı ve felsefeci. her iki filmin de bugün kayıp olması bizim adımıza şanssızlık. daha sonraki yıllarda felsefe ve çeviri üzerine yoğunlaşan atilla tokatlı nın çağdaş diyalektiğin kaynağı hegel isimli, yazko dan çıkmış çevirisini özenle saklarım. bulabilen meraklılara da tavsiye ederim. kendisi aynı zamanda yakınlarda kaybettiğimiz sinemacı erdoğan tokatlı nın da ağabeyidir.
dün gece cnntürk de kim olduğunu bilmediğim ve merak da etmediğim ama televizyoncu olduğu anlaşılan bir kadıncağızın programına konuk olan acun un yaptığı gaflar silsilesine verilebilecek adlardan biridir. bakın şimdi dikkat edin, karizmatik şovmen önce yaptığı programlarda kendini öne çıkarmaktan hoşlanmadığını arz etti, birkaç mantıklı laf daha edip aaa ne akıllı adam dedirtti ama hemen akabinde de var mısın yok musun yarışmacılarının daha sonraki şov dünyası kariyerlerini kendisinin yönettiğini beyan etti. Bununla kalsa neyse, sonra ne dedi dersiniz? efendim bakınız şimdi bu acun beyin var mısın yok musun da özel olarak bağrına bastığı yarışmacılar var. bunlara farklı muamele yapıp ayrı bir yere koyan kendisi. fakat bu ayrımcılığı tutup türk halkına mal etmeyi de çok seviyor. onun has yarışmacıları nilgün, kemal, oğuzhan ve de tabii yetim yavru mavi gözlü nursel. biz bunları, özellikle de nursel i bağrımıza basmışız, başka işimiz yoktu ve de halen 1960 ların yeşilçam sinemasının ayşecik öksüz yavru duyarlılığında takılıp kalmış salaklarız ya alayımız birden, o yüzden bu nursel i bir sahipleniyoruz bir sahipleniyoruz ki sormayın. o bizim manevi yavrumuz adeta. bu saçmalıkları neden yazdım biliyor musunuz? bakın aynen şöyle dedi büyük şovmen: "mesela ben milletimizin sevgilisi olmuş, yetimhanede büyümüş mavi gözlü melek nursel in survivor a katılıp o çekişmelerin içinde yıpranmasına izin vermedim". peki acun bey, sorulmaz mı şimdi sana, nursel o kadar kutsal bir varlık da, o yarışmaya götürdüğün diğer kızlar ortalık malı mı diye. bu nasıl bir saygısızlık, nasıl bir kendini beğenmişliktir? sen kimsin ve kimi kimden koruyorsun? bu bir yana, bir de bir kelime bir işlem yarışmasına, sunucu kadınla birlikte düzenledikleri küstahça bir saldırı var. bir kelime bir işlem bir yerden bir ödül almış, vay efendim nasıl alırmış. yok sunucusunun adını hatırlamamaklar (ki sunan kişi en son babalar duyar da hallederiz kadir olarak ünlenen levent ülgen dir) yok bu programı 25 yıl önce babam da izliyordu gibi sözüm ona küçümseyici ifadeler. sanki kalıcı olmayı başarmak olumsuz birşeymiş gibi. eğer bir program hiçbir şaklabanlığa başvurmadan, 1960 model kötü filmlerin duygu sömürüsü taktiğiyle sulu gözlülüğe tenezzül etmeden 25 yıl ayakta kalıyorsa o elbette her türlü ödülü de takdiri de hak eder. ayağınızı denk alın ve haddinizi bilin acun ve acun gibiler, popülerlik yalakaları. türk seyircisi sadece sizin eğitimsizliğinize, cehaletinize teslim olmuş moronlardan meydana gelmiş bir kitle değildir.
banu avar sevmeyenleri, görüşlerini bu başlık altında özgürce dile getirmeye davet ediyorum. katılımcılar şahsi güvencem altında olup ücretsiz katılım sigortasıyla sigortalandırılmışlardır.
dinci ve inci sözlükten ayrılmış muhalif yazarların, yapılanma amacıyla şu sıralarda dünya sathında görüşmeler yürüttükleri muhtemel bir yeraltı sözlüğü oluşumudur. internet teknolojisinde bir ilki gerçekleştirmeyi palnlamakta olup kapatılamaz ip lerle yayına başlayacaktır.
şu günlerde ne yazık ki terk edilmiş kasaba bakımsızlığında gözüken, bir zamanların saygın felsefe sitesi. forumuna girilemiyor, dergisinin yeni sayıları çıkamıyor. ihtiyaçtan dolayı ucuza elden çıkarıldı herhal. yıkılıp yakında yerine bir avm inşa edilecek. felsefe plus ya da felsefe city.
TV kanallarımızda bu tür programların olduğunu bilenlerin başlığın altını allah rızası için doldurmasını rica maksadıyla yapılan bir istirhamdır. hamdır ve hamhamdır. galiba simpsonlarda oynamıyordu değil mi? oynuyor muydu yoksa?
