mete, türkiye'de harry potter çekilse genç tom riddle'ı oynardı mutlaka. osman'da colin creewey falan olabilir. türk harry potter çekilmeyeceğine göre sorun yok.
bu isimde bir film görülürse, ki tam adı faust: love of the damned olmakta, arkaya bakılmadan kaçılması gerekir. sanki hevesli bir üniversite öğrencisi aklına zaman zaman gelen her repliği "aa bu da güzel, ne kadar felsefik" demiş de şöyle batman gibi görünsün ama ghostrider olsun diyerek film çekmiş gibi. bunu dandik efektlerle ve kopuk seneryoyla birleştirince hoop faust.
çok güzel bir within temptation parçası olmakla beraber, vokal nedense "ruhidir benim adım, hiç çıkamam evimden.." diye bir teoman parçasına giriş yapacak gibi gelir.
wolf's rain adlı animenin OST-2'sinde bulunan steve conte'nin seslendirdiği şarkı. hani mahsun kırmızıgül çıksa "cennet yetmez" diye şarkı yapsa yüzüne bile bakmayız belki*, lakin steve conte öyle bir güzel söylemiştir ve animenin öyle yerlerinde dındın dın dındın dın diye çalmaya başlar ki sözler cennetler yetmez anlatmaya*. şöyle ki:
heaven's not enough
if when you get there
just another blue
and heaven's not enough
you think you've found it
and it loses you
you've thought of all there is
but not enough
and it loses you in a cloud
"there" most everything is nothing
that it seems
"where" you see the things you only wanna see
i'd fly away
to a higher plane
to say words i resist
to float away
to sigh
to breathe... forget
and heaven's not enough
if when i'm there i don't remember you
and heaven does enough
you think you know it
and it uses you
i saw so many things
but like a dream
always losing me in a cloud
cause i couldn't cry
cause i turned away
couldn't see the score
didn't know the pain
of leaving yesterday really far behind
in another life
in another dream
by a different name
gave it all away
for a memory
and a quiet lie
and i felt the face
of a cold tonight
still don't know the score
but i know the pain
of leaving everything really far behind
and if i could cry
and if i could live what truth i did then take me there
"people people, love me love me" gibi kısımlarının feci şekilde mad world'ün
"children waiting for the day they feel good,
happy birthday, happy birthday,*
made to feel the way that every child should
sit and listen, sit and listen*"
Montague ailesinin iktidardaki Capulet ailesini ve aileye yakın olan herkesi, Juliet Capulet dışında, öldürerek Neo Verana üzerinde egemenlik sağlamasını anlatan Anime. Juliet'ten bu gerçek 14 yıl boyunca saklanır ve bu sürede erkek kılığına girerek hayatta kalmayı başarır, hatta Kızıl Kasırga* ismini kullanarak halka yardım eden bir kahraman olmuştur. herkes ailesinin intikamını alması, montague'yu tahttan indirerek neo verana'ya adalet getirmesi için ona umut bağlamıştır. Bir gün Romeo ile karşılaşır ve olaylar başlar... Bilinmeyen ise havada süzülen bir kara parçası olan Neo Verana'nın yaşamını sağlayan Escalus'tur. Hikaye Shakespeare'in oyununa dayansa da, Shakespeare, oyunlarının kıymeti bilinmeyen ve Juliet'ten etkilenerek Romeo ve Juliet'i yazmaya karar veren bir karakter olarak Anime'nin içerisindedir. Uzun bir süredir uyduruk bir şey beklediğim için izlememekte dirensem de, toplamda 25 bölüm olan anime, 2 gün izlense bitecek şekilde. juliet kararlı ve güçlü, romeo saf ama aptal değil. willy'nin sıkça tekrarladığı gibi, saf bir aşk hikayesi aralarındaki. ne kıskançlık, ne yanlış anlaşılma, ne aldatma, hiç ama hiçbir şey yok. bütün karakterler tapılası tatlılıkta, bir de tybalt var ki... kısacası, en kısa zamanda izlenilmesi gereken bir anime.
expansion'ı dragon age awakening'de alistair'in boşluğunu kapatmak için inanılmaz bir çaba sarfederek aynı suratı, benzer sesi kullanarak kaçak mage anders'ı getirmişlerdir. oysa arl howe'un oğlu nathaniel gönlümüzü fethetmeye, oghren bizi güldürmeye yeter, bir alistair ederlerdi.
"...ama hiç anlayamadığım şey, kendini bulmak için neden ille de gitmesi gerektiğiydi. kendini bulmak isteyen herkese tavsiyem, bulundukları yerde kalmalarıdır. yoksa kendilerini hepten kaybetme tehlikesi çok büyüktür."*
"şövalyenin ilk düşüncesi, hazır dizlerinin üzerindeyken paladine'a şükretmek olmuştu. ikincisi ise ölümün, ona hizmet etmek karşılığında önemsiz bir bedel olduğu; üçüncüsü ise bir şey söylemesi gerektiğiydi ama sanki bütün dillerdeki bütün sözcükleri unutuvermişti
...yüzünü yeniden örttüğünde, şövalyeye, yıldızların ışığını bir bulut örttü gibi geldi"*
dreaming light gibi aydınlık bir şarkıdan sonra dinleyip "we're not just a moment in time" da dediğini duyunca, anathema'nın "şaka yaptık, hayat o kadar da kötü değil" mesajı verdiğini düşündürür. lakin, huzurlu da hüzünlendiriyor bunlar. var öyle bir şey.
samurai x: seisouhen ise 2 bölümden oluşur ve anime serisinden sonrasını anlatır.
--spoiler--
sonunda kaoru'nun da bilerek hastalandığı -e kadın kenji'yi de mi düşünmedin?- ve birbirlerine iki büklüm şekilde yürüdükleri bölümde gülünür mü ağlanır mı bilinmez. en son duyulan "sonunda... sonunda kayboldu."* cümlesiyse harry potter'ın son cümlesi için yapılan "harry yara izin...?" spekülasyonlarını hatırlatır.
--spoiler--
taksimde bir turiste havaş yolunu anlatmaya çalışırken gençlik parkı mıdır nedir, yanlışlıkla harbiye'yi o taraftan işaret etmem. hala yetişti mi acaba buçuk havaşına diye düşünüyorum. sonra da bunu, 'herhalde memlekette birilerine olayı anlatıp lanet ediyor, ondan aklıma geldi'ye yorup bir köşede ağlıyorum. biri bana inandırıcı bir şekilde o parkın başka çıkışı var, uçağını kaçırmadı desin.
