eski tadı ve rengi kalmamış ankara muhitidir. gerçi komple ülkenin bir tadı kalmadı ama özellikle kolejden kızılaya yürümek ayrı bir zevkti. şimdi yürüdüğünde yolda 15105 suriyeli görme imtihanını yaşıyorsun.
Valla depremzede olsam oraya gitmeyeyim diye bunlar beni ikna etmeye calissa ve bu tipleri görsem 40 yıllık bir Müslüman olarak gider, o kilisede yemek yemeyi yeğlerim.
Yabancı yatirimciyiz biz bize vergi indirimi, hızlı yazarlık, takipçi devri gibi ayrıcalıklar yapmanız gerekirken mancinikta neymiş? Bırakın döviz getirelim, eviniz falan varsa kiraya verin, sözlüğün en güzel köşesini falan bize ayırın.
O günleri yaşamış bir insan olarak yadsınamaz bir gerçektir bu. O gün rejimi korumak adına sınırları aşan, kişisel hak ve hürriyetleri bertaraf eden bir çok uygulama olmuştur. Yalnız bu yanlış uygulamalar şuan tersi yapılan durumu haklı çıkarmaz.
Bu ülkede ne yazık ki tokmağı alan davulunu calmaktadir. O gün tokmağı tutan "ülke elden gidiyor" diyerek hareket ediyordu, bugün "din elden gidiyor" diye hareket ediliyor.
(resim:#1)
çoğu böyledir. ileride telefondan ve bilgisayardan başlarını kaldırabilirler ise iyi şeyler yapacaklarını düşündüğüm, dünyaya daha entegre olmuş bir nesildir.
