belki de hepsi gecer
gunler senle cabuk biter
yildizlar cikinca yuksege
senle olursak eger
biz catida otururken
yildizlar kadar huzunluyken
ikimiz yan yana olursak
beraber her seye deger
ne gunduz gecer ne de gece
gunlerden ayni persembe
ve ben seni bekliyorum
kordonda islak cimlerde
bu gece yildizlar altinda
sumuk gibi hissediyorum yaninda
ne gunduz gecer ne de gece
gunlerden ayni persembe
dunyaya inince yine
dusunce birden yere
birden farkediyorum
hicbir sey degilmis toz pembe
biz catida otururken
yildizlar kadar huzunluyken
ikimiz yan yana olursak
beraber her seye deger
ne gunduz gecer ne de gece
gunlerden ayni persembe
ve ben seni bekliyorum
kordonda islak cimlerde
bu gece yildizlar altinda
sumuk gibi hissediyorum yaninda
ne gunduz gecer ne de gece
gunlerden ayni persembe
uc kisi degiliz.
birbirinin dilinden anlayan uc kisi degiliz bizler.
birbirinin dilinden anlamayan iki kisiyiz.
benim bardagim bos degil.
onun bardagi dolu degil.
o, hayir, demiyor.
ben, evet, demiyorum.
o, bugun cocuklugumu gordum, demiyor.
ben, cocuklugumdan tiksinirim, demiyorum.
o, hava cok agir, demiyor.
ben, bu ne mene bir rutubet, soluyamiyorum, demiyorum.
o, cirilciplak degil.
bedeni ter icinde degil.
ben cirilciplak degilim.
tere batmis degilim.
burnumdaki kokuyu ayirt edemiyor degilim:
hangisi onun teninden gelen koku, hangisi benimkinden?
tenlerimizden fiskiran koku birbirine karismiyor.
gecenin karanliginda, bahcede cirilciplak dolasmiyoruz -ne o ne ben.
kopek havlamiyor.
gecenin serinligi diye bir sey yok.
sessizlik yok. gurultu de.
bir kurbaga sesi duyulmadi.
sular akmiyor.
milyonlarca yildiz, diyor ucuncu kisi.
yildizlara baksaniza.
yildizlara bakmiyoruz.
yildizlar ustumuze akmiyor.
siz bu gece uyumayin, diyor ucuncu kisi, bir karabasan gibi duslerime gireceksiniz yoksa.
