Hastalık işte böyle birşey . Insana herşeyi unutturur . O an sadece sağlıklı olmayı dileriz . Kendimizden başka birşey görmeyiz . Bir nevi gerçek insan oluruz . Çünkü gerçek insan bencildir . Zora düştüğü zaman herşeyi yapabilir . O an sadece kendisi olduğundan artık sevdiklerini de unutur . Zevklerini de .
Günün kötü geçer, o kadar kötü ki gece uyutmaz seni. En sonunda kafa dağıtmak istersin açarsın bir şarkı. Olmuyor uyuyamıyorsun. Saatler geçer durur aklından. Güneş ilk ışıkları ile evine gelmiştir. Sonra şarkı değiştirsin. Bir bakarsın ki pure morning çıkar. Işte o an bu sözleriyle bana bir süreliğine herşeyi unutturur.
Days dawning, skins crawling.
Days dawning, skins crawling.
Pure morning, pure morning
Pure morning, pure morning
