dağılmış. tam olarak böyle. hayatımda devamlı bir şeyler fazlaca ters gidiyor şu sıralar. üzerimde aşırı bir gerginlik var ve ne yapacağımı şaşırmış durumdayım.
birlikte yasamak, aile olmak, cocuk yapmak gibi seylerde toplumun rizasini almaktir. malum ne kadar kafa dengi bir insani bulmus olsan da yasadigin cevre nedeniyle asla istedigin gibi bir hayat suremezsin evlilik olmadan... evliligi anlamsiz buluyordum bundan 10 sene kadar once, yillar gecti dusuncelerim hic degismemis bu konuda.
cok hatam oldu, bir cok insani uzdum kirdim. acisini cektim, cok canim yandi. cok guzel zamanlar gecirdim, cok kotu anlarim oldu. suan oyle bir zamanda hissediyorum ki kendimi, bir yanim her seye doymus, yasiyacagini yasamis, yaslanmis. diger yanim 4 5 yaslarinda ki bir cocuk gibi hicbir sey bilmiyormus, her seyi ogrenmek istiyormuscasina bilgiye ac, ogrenmeye, yasamaya, sevgiye ac. gidip geliyorum bunlar arasinda. uzerimde garip bir huzun var. bir yandan kendimi cok yalniz hissediyorum, bir yandan tum insanlardan sikilmis hissediyor, uzak durmak, saklanmak istiyorum. karmakarisigim...
o donma aninda ise, herkesin sustugu soylenecek bir sey bulamadigi, iyi ki varsin cumlesidir. ama eger sessizlik, sakinlik ve huzur anlaminda olan bir sessizlik ise nerden ciktin ulan sen dedirtir.
hice cok yakin oluyor genelde. pek sahiplenme olayim yok, karsimdakini insan olarak gordugumden dolayi. herkesin ozgur iradesi var, herkes istedigini yapabilmeli. uyusmuyorsak bitiririm, kimseyi kiskanmam, kisitlamam. belki cok basit ve duz bir mantik. belki duygusuz dersiniz. ama oyle degil. sevdim mi gayet guzel, ask dolu severim. ama yanlislarini gordugumde de ( ufak seylerden bahsetmiyorum ) kolayca soguyabiliyorum. sen benim sevgilimsin bana aitsin sunu yapamazsin demedim, demem, diyemem. kimse kimsenin mali degildir. o yuzden istedigini yapabilir ben de kiskanmam.
neden bu kadar abazansiniz? ya da sadece bu platformda mi boylesiniz? aslinda bunlari yazabiliyorsaniz icinizde de olmasi gerekir. nasil bu kadar olabiliyorsunuz? neden bu kadar kufur ediyorsunuz? ya da bosverin.
benim icin yalnizca sulaleye karsi olan inattan ibaretti. bir taraf galatasarayli olmam konusunda, diger taraf besiktasli olmam konusunda israr edip rusvetler teklif edince fenerbahceli olmustum. futbolla hic ilgim olmasa da fenerbahceli olmayi seviyorum. garip bir sey.
Seni tam anlamiyla anlayip yalniz hissettirmemeye. sana her aninda destek olmaya. Sevdigin seyleri yalniz yapmamaya. Mutsuz oldugunda sesiyle seni rahatlatmaya, kollariyla huzura kavusturmaya. Kimseyle konusamayacagin seyleri onunla rahatca konusup mutlu olmaya. Sevisip, opusup, sarilip uyumaya. Ve daha bircok seye. Tabi onune gelenle sadece tipi icin sevgili olursan yalnizca sikayet etmeye yarar... sevgili olmak icin sevgili olmayin. Tam anlamiyla uyustugunuz ve size cekici gelebilecek insanlari secerseniz basiniz agrimaz...
Turk kadininin rahatsiz oldugu, aksi durumda olundugunda da, sahiplenmeyip, korumaci yaklasmayip, kiskanilmadiginda da neden sahiplenmiyorsun, nasil erkeksin dedigidir. Kisacasi Turkiye de boyle olunmazsa seni adam yerine koymazlar, henuz kadinlarimiz bu olgunluga erisememistir. Yalnizca konusurlar, is icraate geldiginde fos.
