gereklidir. olması gerekendir. ama şebonun kendini harcamasına da gerek yoktur. sonuç kötü olacağı için değil şebonun yorulmasını istemediğim için söylüyorum. gereksiz yani.
hoş bir zaman dilimidir. kadın o anı ne zaman hatırlasa yüzünde bir tebessüm uyanır. bir ayrılık sonrasıysa gözünden belki bir iki damla yaş düşer. erkek için değersizdir. ama kadın için paha biçilemez olandır. bir seks sonrası ellerinde sigara birbirlerine bakarken ya da bakmazken erkek çalan şarkıya eşlik etmeye başlar ve insan bunu unutamaz. zaman olgusu o an işlemeyi bırakır ve onlara eşlik eder. insan sadece o anda yaşamak ister.
eşi benzeri olmayan değerli varlık. cins ayrımı yapmamak gerekir fakat illa ki yapılacaksa erkeğin yanında değeri biçilemeyendir kadın. sonsuzdur çünkü. sonsuz olduğu için de -sonsuzluk derken içinde barındırdıkları kast edilmiştir.- hayata sığamayan varlıktır.
mutlu olmaya izin vermedi yalnızlık. oysa insan yalnızken mutluydu. bu sadece unutturuldu. ikili ilişkiye girildiği anda terk etti insan yalnızlığı. ebedi yalnızlığın ona bahşedildiğini unutarak. yalnızlığa dönmek hem acı hem de güzel. çünkü insan yalnızken güzel. iki kişilik haat insan doğasına terstir çünkü.
en çok sınıfta yaşanan durumdur. her sıra sanki kişinin tapulu malıymış gibi herkesin yeri belirlidir. bu yetmezmiş gibi bir de kişi arkadaşının yerini de kollar. tam kavgalık durum oluşur.
kavramları zihninde karıştıran karakterin söyleyeceği sözdür. durup düşünüldüğü zaman ne kadar mantıksız bir cümle kurulduğunun farkına varılır. kişinin inançlarıyla yaptıkları her zaman örtüşmek zorunda değildir.
kadının kendisinden zeki olmasına değil de bunu başkalarının yanında göstermesine rahatsız olan adamdır. anlamamıştır ki bir ilişkide kadın illaki zeki olmalıdır. iş erkeğin eline kaldığında sonuç alınamaz.
erkek tarafından sonsuz arzulanan fakat gerçekleşmesi ihtimal dahilinde dahi olmayan şeydir. zira kadın bile kendini anlayamazken erkeğin onu anlaması saçmadır.
ortada aslında gururuna yedirememekten ziyade karşındaki insanın ne kadar küçük olduğunu düşünüp kendinden nefret etme hissiyatını barındıran durumdur.
