belki çevresi sıkıcıdır.
hayatındaki insanlarla vakit geçirmeyi sevmekten çok, mecburiyetten takılıyordur.
kendiyle vakit geçirmekten daha çok keyif alıp, sıkılmıyordur.
öylesin, böylesin, sıkıcısın, bakımsızsın, çirkinsin, götün kalkmış, kuşun inmiş, memen sarkmış, çükün düşmüş, cahilsin, allah belasını versinmiş.
acaba bi önce kendimize mi baksak?
hava çok sıcak, nemden nefes alamıyorum. canım çok sıkılıyor başlık yazarı
şaşı.
evet efendim yanlış okumadınız.
benim tarafımdan söyleniyorsa şayet, bir iltifat olarak şaşı gözlere edilmiş en güzel iltifattır.
(bkz: ryan reynolds)
depresyon mesela.
günlerdir nefes almak dahi istemezken, bir sabah bi uyanırsın güneş ışığı ayak ucuna vurmuş.
birden yeniden umutlanırsın hayata karşı, sevinirsin sebepsiz, farkında olmadan kendi kendine konuşmak yerini kendi kendine gülümsemeye bırakmıştır.
öyle işte
ben babamı 2 kez ağlarken gördüm 30 senelik hayatımda.
ilki ben üniversitedeyken en yakın arkadaşının ölüm haberini aldığında, gizlice balkondaydı.
ikincisi 5 sene evvel ben yemek masasında sinir krizi geçirdiğimde, ne yapacağını bilememezlikten, çaresizlikten.
(bkz: ryan reynolds) gibi bakabilmesi
(bkz: ryan reynolds) gibi gülebilmesi
vicit hatlarının (bkz: ryan reynolds) gibi olması
(bkz: ryan reynolds) gibi ayıp şeyler yapabiliyor olması - hayali bile güzel
kısacası (bkz: ryan reynolds) gibisi olsun, fazla söze ne hacet
