22 ağustos perşembe günü sabah 6 gibi karabük şehir merkezine 15 km uzaklıkta önce lastik patladı ve kaybedilen direksiyon hakimiyeti sonrasında ise yoldan çıktık,devrildik.Araba ters dönünce arka koltuktan sağ ön torpido gözünün altına uçtum.Hayatımın en berbat 10 dakikasını geçirdim,havasızlık,hareket edememek,çaresizlik,o panik hali,bilinmezliğin tedirginliği asla unutamayacağım anlar.Daha önce 4 kere ölümden dönmüştüm ama bunun kadar yaklaştığım hiç olmamıştı.Bizi orada bulunan bir av köpeği fark etti ve bu gördüğünüz arabadan 4 kişi sapasağlam çıkarıldık çok şükür.Geriye sadece savrulmanın yaratmış olduğu doku zedelenmeleri,sıyrıklar ve eklem ağrıları kaldı.
Belki çok klasik olabilir ama ölümün ucundan dönünce fark ediyorsunuz,ufak tefek kafamızda büyüttüğümüz onca şey var ki saçma sapan,hepsine koca bir siktir çekin.Yaşamak ne olursa olsun güzel,kötü negatif insanları kendinizden uzak tutun,hele ki birbirinizi incir çekirdeğini bile doldurmayacak şeyler için asla kırmayın çünkü ölmekten ziyade sevdiklerinizi kaybedebilecek olmanın korkusu daha ağır basıyor.
Meseleyi hala gezi parkından ibaret sanan bir hükümet ve bunu destekleyen koyungiller varken 31 mayıs 2013 direnişinin ateşi daha uzun süre söneceğini sanmıyorum.Ya ölen insanlara ne demeli onlar olası bir referandumda oy bile kullanamayacakken olmayan demokrasiden bahsetmek yersiz.
Alkol duvarının üstünden atladığımız bir gece sakatlanmıştık ve aslında onsuz içmeyin yazıyormuş üzerinde, fark edemedim.
Biliyor musun, insanlar aşırı kalabalık seçilmiyor hiçbiri.
Mor rengin insan vücudunda yer almasını çok severdin bir de diş izlerini.
Sen gittiğinden beri ikinci kattan aşağı atıyorum kendimi, henüz yaptığın izlere benzetemedim.
