bu aralar yaşamını yitiren üç devrimci kadın için fransa'ya akın edip şehitlerini sahiplenenlere söylenen, duyduğum en güzel laf: 'diyarbakır doğunun paris'i olacaktı fakat paris diyarbakır oldu.'
zaten kemalist argümanlar, günün koşullarına uyum sağlayamıyor, miyadını doldurmuş, bir zamanlar milli kurtuluş için gerekli olduğu ileri sürülen bir takım katliamdan, ırkçı faaliyetten ve dayatmadan sonra bu argümanların arkasına saklanacağı bir bahane kalmamış, kemalizm adı altında yapılanları meşrulaştırabileceklerini düşündükleri olgu ortadan kalkmıştır, etkisini kaybetmiştir. kemalizm 1930'larda kalmış, hala yaşatmaya çalışıp ilerici geçinen zihniyetin ne kadar dar kafalı ve geri olduğunu anladığımız sistemdir. giderek körelmesi bir yana, tam olarak algılanmayıp sabit fikirli insanların elinde kaldığı ve putlaştırıldığı içinde içi boşaltılmıştır. dolayısıyla bir an önce arınılması gerekir.
her türlü yasa dışı işi yapmaya yatkın ırk diye başlık açanın mensup olduğu ırktır demiycem. bu başlığı açmaya iten psikolojiyi, almak istediği cevabı, alınca varacağı tatmini tahmin ediyorum fakat böyle bir sınıflandırma yapılamaz. ırklar kategorize edilemez.
başbakanının vatandaşı seni, bak olmadığın halde ben seni adam yerine koyabiliyorum, senin işin daha kolay olsa gerek bu durumda; söylemeyip yazdığıma göre one minute'de problem yok. sorun zaten telaffuzda değil. bildiği iki kelimeyle nasıl 'özgüven' sahibi olduğunu duyurmuştu dünyaya, ona ithafen.
dram yaratıp aktivistlik denince sadece siyasi açıdan ataklar yapmayı anlamak bir yana, vicdani ve insani olgularla hareket eden kişidir. duyarlılık denilen şeyin devreye girdiği noktada denir ki herhangi bir canlı, doğal olmayan bir yöntemle, sırf insan türü için zarar görüyorsa ekolojiye egemen olma sevdasından vazgeçilmeli. tüketimde kullanılan çoğu kaynak caniliğin ürünü olarak önünüze konuyor.
. videoyu izledikten sonra toparlanmam zaman aldı.
eylem aktaş'tan arka arkaya defalarca dinlenebilecek, harika bir şarkıdır. 'bir geceyi uykusuz geçirmekten,üç saat yürümekten,bir geceye,bir gecenin sonuna sığabilecek hiçbir şeyden birikemez böyle bir yorgunluk' diye bir durum izahını okurken dinlemenin, uyanmanın, başka alemlere dalmanın tadına varabilirsiniz, tavsiyedir.
bir ateistin girebileceği en saçma konu her ortamda tanrının yokluğunun ispatı, bir komünistin yapabileceği en saçma şey ortada fikir beyan etmeyen, sadece saldıran bir durum söz konusuyken kendisini kanıtlama uğraşı olacaktır. bırakınız desinler efendim.. bir de bahsettikleri fındık ile ceviz ebatlarının olayını, bu kadar takmış durumda oldukları için freud'un yorumuna bırakıyoruz.
zeki demirkubuz'un son filmi. en iyi film dalında ödül alamadığı festivalin birinde atarlanmıştı hatta kendisi. nihal yalçın ve engin günaydın'ın enfes tatlar bıraktığı bir filmdir aynı zamanda.
ezberci bi eğitim sistemi geleneğinden gelmiş öğrencilerin, hayır, puan olarak tm'de güya en prestijli bölümüdür. öğrenci sınava hazırlanırken o kadar çok asosyalleşmiştir ki, fakülteye girdiğinde ilk, iki kelimeyi biraraya getiremez. avukat olacak ya! sonra başlar yine sayfaları yalayıp yutmaya. temelde kapitalist sistemi, atatürk ilke ve inkılaplarını öğrene öğrene, adalet dağıtıcısı olacağı söylenir! anayasadır, medenidir, cezadır derken aydınlandığını düşünür aslında sistem kurbanıdır. mezun olunca ayrı bir derttir. -daha mezun olmadım ama öyle söyleniyor.-
gelen tepkilere bakarsak, hakaret algısı, egosu zedelenmiş ırkçıların 'düşünceyi' açık etmekten ötürü kendilerine pay biçip özgüven eksiklikleriyle 'ifşa'etme çabalarından ibaret olan böyle bir platformda, yüzü gözü temiz, mükemmel bir arkadaştır. he dinsiz, he terör örgütü sempatizanı, he yaftaladığın herbi şey. düşünemediği iddia edilip sadece terörist lakabını yapıştırmaktan ileri gitmeyen zihniyetlere entry'leri gayet güzel cevaplardır. her biji rasim abla.
fazla derinliğine inmeden, kurcalamadan, sorgulamadan, böyle insanlar üzerinde varılacak yargı bellidir; ırkçıdır, olan beyni ancak bu kadarına yetiyordur, her şeyi meydandadır. bu çağda böyle bi zihniyette yaşadığı için utanmamaktadır çünkü.
önce parazitler, fazlalıklar diye düşünüp arkasından da neden dağdalar diye soran ironik beyinlerin aksine açılan sempatik başlığın, hümanist yaklaşımı.
türkiyede bilim namına bi şey var mı?, bilim dili olabilecek kadar türkçe var mı?, türkçe'yi bilim dili yapabilecek insan var mı? sorularını sordurtur. türk edebiyatı diye bi şey bile yok tam olarak. arapça, farsça çokça arak yaptığınız kürtçe, ardından tanzimat. zaten edebiyat-ı cedide sonrasıda -ortası yok ya hiçbi şeyin- iyice suyunu çıkardıkları bi anlayış.. devam devam hayale..
genelde çok kaliteli yapımlardır. her bir bölümü sinema flmi kalitesinde olur bu türlerin. 10 bölüm çekip ara veren game of thrones, 12 bölüm çekip ara veren dexter gibi.
çok empati kuran insanlar ya, van'a yardım gönderirken -göndermişlerse- karşılıksız, insaniyet namına göndermişler ya(!) ondan soruluyor bu soru. madem cevaplayalım, cepte iki kuruş varsa biri mutlaka izmire gönderilir.
walla kullanılan kaçak elektrik bölge halkına bomba, roket atar, kurşun olarak geri dönüyor. herkesin bir anda hukukçu, örnek vatandaş kesildiği tek konudur bu nedense. dönün ırkçı zihniyetlerinizi temizleyin.
nolur bizimle empati kurun, nolur bizi sevin safhası geçildiği için ister kabul et ister etme bu realite geçmişten bugüne kadar bir çok bedel ödeyerek varlığını kabul ettirmiştir diyebileceğimiz bir durumdur. türk bayrağının yakılması ergenekon belgeleriyle ortaya çıkmış bir komplodur. ülke van'lılara zarar vermek istememiş olsaydı, onlarda atmış oldukları birçok dost adımından vazgeçmezlerdi. ki çoğu vazgemiş değil henüz, kardeşlikten yana. ben ise neyleyim kardeşliği diyenlerdenim. neyse.
