"aşırı" mecbur kalınmadığı sürece,
hiç teşebbüs edilmemesi gereken,
ömür törpüleyici, sarsıcı, yıpratıcı, eskitici, tiksindirici, bıktırıcı iştir.
Daha kapıdan gimeden önce firmanın kurumsallığı ve herbir şeyin kurallara uygun olarak yapıldığı hissettirilir. Herşey güzelce ve son derece kurumsal bir dille anlatılır. işe kabulünüzün ardından katıldığınız ön seminerlerde işin bütün incelikleri ve müştei ilişkileri ayrıntılı olarak aktarılır. Tüm bunlar, türlü kariyer hikayeleri ile zenginleştirilierek, defacto'da yükselmenin ne kadar kolay olduğundan dem vurularak yapılır. Seminerden çıktığınızda herkesin yüzünde bir gülümseme ve o gülümsemenin altında "ulan olmadı okulu bile bırakır burada kariyer yaparım haa" diye avaz avaz bağıran bir ruh hali görürsünüz. Gelin görün ki bu düşünce bir yerden sonra "şu okul bir bitse de kpss mi olur özel sektör mü olur kendi işime baksam" fikrine dönüşür. Daha sonra ise ağlarsınız. hemen her gün mağazada ağlayanlar olur.
--
Söz gelimi mağazanızda, işe girdiğiniz sıralarda 30 çalışan vardır. Zamanla bu insanlar çeşitli kişisel sebeplerle işten çıkmaya başlarlar..
bir kişi çıkar.. yerine kimse alınmaz..
iki kişi çıkar.. yerine kimse alınmaz..
üç kişi beş kişi çıkar.. yerine kimse alınmaz..
abartmıyorum 8-9 kişi çıkar.. yerine kimse alınmaz..
sonra eleman alınacak derler.. epey bir zaman geçer..
1 belki 2 kişi alınır.
peki o yok olan 8 kişinin işi?
işte o iş çalışanlara bölüştürülüverilir.
işten her çıkan elemanın yükü bizzat alnınıza ter damlası olarak eklenir.
Yöneticiler genelde anlayışlı ve iyi niyetli insanlardır. iş arkadaşlarınız da öyledir. ancak bölge müdürlerinde, denetime gelenlerde, asli şirket yöneticilerinde iş yoktur. Genelde hiç bir şey iyiye gitmez.
--
Mağaza hedefleri çok çok çok nadiren tutar. bu yüzden düşük pirim alırsınız ve tutmayan hedeflerden mağaza yönetimi ve personel sorumlu tutulur. Tutabilitesi olmayan, son derece ütopik hedefler koyan makamların sahiplerinde hiç suç yoktur.
kasada çalışmak en berbat iştir. kasa açıkları personelden tahsil edilmez, kasa işlemleri de zor değildir ancak genelde tek başınıza ya da en beteri iki kişi (o da en en kalabalık anlarda) çalışacağınız için biriken müşteriler ananızı ağlatırlar. bin bir türlü laf yersiniz. Sonra birde yöneticinizden "yavaş kaldığınıza dair" azar işitirsiniz. Kasalar ancak hafta sonlarında kalabalık bir ekiple çalışır. o zamanlarda rahat olursunuz.
hiç kimsenin çalışma esnasında, depoda da dahil olmak üzere, oturma hakkı yoktur. yasaktır. Reyoncular durmaksızın bir şeyleri kontrol etmek, bitenleri temin etmek, sık sık depoya gidip gelmek, kabinleri toplamak, gerektiğinde kasaya işlem almaya gitmek (tabi o esnada reyon dağılır, kabinler patlar) gerektiğinde depoya gidip ürün açmak (tabi o esnada reyon dağılır, kabinler patlar) gerektiğinde başka katlara ya da birimlere desteğe gitmek zorundadır. sonra bir de gelir eşek gibi koşturarak kendi bölgenizin işleriyle ilgilenirsiniz.
--
fazladan çalıştığınız her saat hakkınızdaki rapora işlenir ve parasını alırsınız, tatil günlerinde fazla mesainizi de alırsınız. yemek paranız ve maaşınız da tam ve zamanında yatar. sigorta da sıkıntı olmaz. Her hangi bir sorununuzda anında her mevkiden muhatap bulabilirsiniz ama %90 çözüm bulamazsınız. genelde prosedürler bahane edilir.
cadde mağazalarındaysanız soğuktan donarsınız çünkü bir politika olarak cadde mağazalarında kapı yoktur. kapısız mağazalarda hele bir de kasada çalışıyorsanız emdiğiniz süt burnunuzdan gelir. Abartmıyorum, bereyle eldivenle çalışan personeller vardı koskoca defacto'da.. Kapı yapılması için yalvarırsınız, yakarırsınız, her merciye başvurursunuz ama soğuktan donarak ölmesi için beddua ettiğiniz şirket yönetimi hep çeşitli baheneler sunar.
--
yeni bir reklam kampanyası yapılır da çok para harcanırsa (mesela arda turan-paris hilton reklamı 6 milyon dolar tutmuştur) bu parayı size ödettirirler. o aylarda mağaza hedefleri hiç tutmaz ve primleri ultra düşük alırsınız. böyle böyle derken sizden tırtıklayarak reklam parasını çıkarırlar.
--
sizi durmaksızın şirket için yönetici alımı yapılacak diye kandırırlar. umutlanıp, onca prosedüre çalışırsınız ama bir de bakarsınız ki ne sınav var ne program, adamlar dışarıdan hiç deneyimi olmayan adamları toplayıp gelmişler..
--
sözün özü sakın defacto'da çalışmayın.
defacto da personel olmak berbat bir şeydir.
defacto da çalışmak acı bir tecrübedir.
kandırılmaktır.
aldatılmaktır.
hakkınızın profesyonel olarak gasp edilmesidir.
-
ha şimdi diyececksiniz ki, başka yerler çok mu iyi?
hiçbi yeri karşılaştırmıyorum, acı tecrübelerimi aktarıyorum sadece.
ayrıca başka yerlerin onca şey vaadettiklerini hiç sanmıyorum.
sonuçta burada vaadedip kandırmak var.
"ulan öyle bir çocuk müzikali yapalım ki, izleyen çocuklar torbayı doldursun, yalnız başına dışarı çıkamaz hale gelsin" diyerek kahkahalar eşliğinde yapımına başlanmış olan, belki de dünyadaki tek korkunç çocuk müzikalidir.
gece kulübü,
ev partileri,
cafe köşeleri nedir çok iyi bilen;
ama artık akşamlarını evinde geçirmeyi yeğleyen,
ve bununla birlikte, gece 23:00 sularında da yatmayan insandır.
Bütün Afrika'ya sahip çıkan,
elin isyancı, özgürlükten ziyade emperyalizm yanlısı yabani libyalılarına uçakla, bavul bavul para gönderen,
suriye'de benzersiz katliamlar yapan vahşi ötesi, amerikan yanlısı muhaliflere silah gönderen hükümetin görmezden bilmezden gelmekte büyük başarılar gösterdiği türklerdir.
Türk topluluklarının ve devletlerinin, tarihin başlangıcından günümüze kadar ortaya koydukları, bütün dil edebiyat ve tarih ürünlerini inceleyen, bunları birbirleriyle karşılaştırıp analizler yapan; aynı zamanda da yine bu konulardaki güncel meseleler üzerinde çalışan kişidir.
