bazen de kolunuzu omzuna atarsınız uzun süre... sonra hiç beklemediğiniz bir anda kolunuzun iç kısmına, sevdicek kokusunun sindiğini fark edersiniz. sonra köşe bucak kaçarsınız, kolunuzu koklarken insanlardan abuk sabuk bakışlar yemeyin diye...
Aklına bir şey gelmiş olabilir. Bir de pişmiş makarna diyorsun. Ben onu görsem gülerim yani. Peki, kızcağızın suçu neydi sevgili izleyiciler? Ben söyleyeyim: Aşka davet.
bakış açınızın yok ettiği erkek tipidir. kimse "yok canım, olur mu öyle şey" demesin. entry'lerinize bakın, anlarsınız. eğer siz böyle bakarsanız, bu insanları da bilinçsiz şekilde "mükemmel" algısının aslında bir gübreye yaramadığına inandırmaya başlıyorsunuz. "zekiyse ukaladır, ukalaysa çirkindir, bilmem nesi şeyse şöyledir" vs... çocuğum, sen rastlayamamışsın. neyse işte... kısa yoldan diyeceğim o ki; bunlar güzel şeyler.
Genel düşüncenin aksine benim hiçbir şey içmeyecek olsam dahi gidip orada vakit geçirdiğim, en kötü ihtimalle tek başıma oturup insanları gözlemlediğim, bir bakıma bilmemkaçıncı evim olarak gördüğüm yer. Espresso Frappuccino favorim, damacanayla içerim. Şahsen bu kafada olmamın sebebi, benim oturduğum muhitte* bakışlar/davranışlar/vesaire* tarafından sizi rahatsız etmeyecek, ayarlı insanların burada bulunması. Ben de kendimi burada rahat hissediyorum. Benden size tavsiye, siz tikisini mikisini, bilmemnesini bir kenara atın da, sessiz sakin bir şubeye gidip oturun. Espresso Frappuccino içip "çok acı la bu" diye sonra bana kızmayın, şimdiden söyleyeyim.
... bu ortamların ilk vazgeçilmezi olarak sigarayı belirliyorum. birkaç gözlem sonucu oluşturduğum bilgilere dayanarak, sigarayı içen erkek kişisi enine çizgili polo yaka tişörte sahip ve asla sıska değil. Hiç dikkat ettiniz mi bilemiyorum, kaza olduktan sonra -minimum iki araç olarak varsayarsak- genelde her iki araçtaki erkek grubu da arkadaki aracın hasarlarını gözlemler vaziyette. Enteresan bir şekilde, kazadan sonra şoför kişilerinin yüzlerinde oluşan eksper ifadesi inanılmaz. belki bana işleyen tarafı farklı bir ilüzyon, ancak mağdur olmayı ve mağduriyetini başka insanlara anlatmayı çok seven insanımız bu tarz durumlarda ultra metanetli davranma eğilimi gösteriyor.
Hatta biraz daha abartırsak, trafikte yaşanan ufak çarpışmaların erkek egosunu tatmin ettiğini söyleyebiliriz. yetişkinliğe bir adım mı, yoksa sadece "kıza aldırıcam yaa..." ses tonuyla söylenen bir "kaza yaptık yaa..." cümlesi mi? kaza yapınca neden sesiniz birden toklaşıp, etrafa bakışlarınız keskinleşiyor ulan?!
yatağa sadece yatmak. ki buradaki kilit nokta "yatağa girdim, şimdi uyumalıyım," "normal insan yedi dakikada uykuya dalıyormuş," "bütün gece nasıl uyursun ya, zaman nasıl geçiyor öyle?" gibi düşünceleri kafadan def etmek. Aksi takdirde olmuyor efendim. Olmuyor yani.
Ben şahsen, arada bir başıma gelen uykusuzluk durumlarında, uzun süre uyuyamadığımı fark ettiğim zaman, kendimi aslında bir süre uykuya daldığıma ve uyuduğuma ama bunu fark edemediğim için uyuyamadığımı düşündüğüme inanıyorum.***
uyumam lazım'a odaklanılmadığı sürece bende işe yarıyor. Bir de saçmasapan şeyler hayal etmenizi tavsiye ediyorum. mantığa bindirmeye çalışmayın, salın gitsin efendim.
Karşısında duran adam için "sinir testi" teşkil etmektedir. Aynı özellik George Clooney'de de mevcut ama... fak vaar seninnebenimmaramdakoccamanbi fak vaar!
Aynı zamanda bir insanı tarif etmek için de rahat bir şekilde kullanılabilir. Kimi zaman tam yerine oturur, kimi zaman daha böyle bi' oturur da oturur. Güzel laf ama, değil mi?
Çocuklar, bu da bir dijital fotoğraf banyolama zıttırığı. Kimyasalları kafanıza göre karıştırıp fotoğraflara efekt ekleyebiliyorsunuz. Her kimyasalın yanında da fotoğrafa aşağı yukarı nasıl bir efekt katacağı yazıyor. Preset kafasında abuk sabuk isimli formüller de mevcut. Güzel yani, fiyatlar normal yani.
Madem yokmuş, açayım: Çok hoş bir lomo uygulaması. iOS ve Android için mevcut. Uygulama içerisinde dahili olarak birkaç film ve lens geliyor, başka başka envanteri de ekstra olarak satın alabiliyorsunuz. Enteresan kombinasyonlarla enteresan sonuçlar elde edilebiliyor. Facebook hesabıyla oturum açıp fotoğrafları direkt olarak profile yükleyebiliyorsunuz. Hadi aslanlar, 0.99 USD fiyatı var, hiçbir şey değil.
Felsefesinden ziyade biraz da teknik açıdan bakarsak, "lomo efekti" ecnebice Cross Process sonucunda elde ediliyor. Örneğin C41 kimyasalla tab edilen 35mm'lik filmlerin, lomo efekti elde edilmesi adına E6 ya da başka kimyasallarla çapraz işleme maruz tutulması sonucu bilmem ne falan filan... Yok ben dijitalciyim diyorsanız, bu konudaki en başarılı uygulamalardan birisi Hipstamatic. Çeşitli lens ve filmler satın alıp birbiriyle kombine edebiliyorsunuz. iPhone kullanıcıları için revaçta olan bir uygulama zaten, orası başka. Bir de Swanko Lab adlı uygulama var, onda da mevcut olarak çektiğiniz fotoğrafları kimyasalları birleştirerek banyo ettirebiliyorsunuz.
Türkiye'de de Analograf adlı bir oluşum mevcut. Burada kullanıcılar çalışmalarını paylaşıyorlar, birbirleriyle şakalaşıyorlar.* Analograf aynı zamanda ekipman satışı da yapıyor.* Dilerseniz oluşumun düzenlediği organizasyonlara da katılabilirsiniz. Facebook sayfası ve Web adresi üzerinden ulaşabilirsiniz. Link vermeye kasmayayım dedim, umarım kızmazsınız.
Tanım: 1997 yapımı, tarzıyla ilk defa yüzleşmiş olmama rağmen, ilk etapta olmasa da ilerleyen süreçte beni etkilemeyi başarmış haneke filmiymiş.*
Daha yeni izledim bu filmi. Hollywood tarzına alışmış olan bünyem ilk saniyelerde kabul etmedi. Ancak ertesi gün bir anda saygı duyduğumu hissettim. Kız arkadaşımdan Haneke'nin filmle ilgili olarak "rahatsız olacaksınız" dediğini duymuştum. izlediğimde, filmde rahatsız edici unsurların ayan beyan gösterilmediğini, aslında kendi algımızın ve hayal gücümüzün sunulan sahneler karşısında bu etkiyi yarattığını fark ettim. Müthiş bir sistem eleştrisi varmış, bunların hiçbirini kendiliğimden göremedim. Bir noktada da, filmin bazı yerlerde aşırı abartıldığını hissettim. bilmiyorum, belki algım açıldıkça onlardan birisi haline gelirim.
--spoiler--
doğrusunu isterseniz uzaktan kumanda ve dua sahneleri üzerine odakladım filmi kafamda. ne kadar doğrudur, bilemiyorum. en azından o da bir görüş.
--spoiler--
netice olarak hayatımda ilk defa bu kadar patlangoçluktan uzak, mesaj odaklı ve zekice bir film izledim; tabii bunlar bakmayı bilen için geçerli. yoksa the mechanic'i izleyip "uf! süper!" yorumunu herkes diyebilir.
Neyse işte çocuklar, önerilerinize açığım, söyleyin bir şeyler, izleyeyim yahu.*
Jim carrey yorumu eğlencelidir ve kendisini dinletir, ancak Jefferson Airplane söylerkenki epik havayı da hiçbir şekilde alamadım, orası ayrı. Reverb'ten midir nedir...
Üzerine kayıt var mıdır, bilinmez ancak 2009 yılında, Nimes'deki performansları mükemmel. doğrusunu isterseniz ben de "lars artık adam gibi twin atıyor mu?" sorumun cevabını ararken rastlamıştım buna. Oh be!
rüyada görüldüğü takdirde muhteşem haz veren durumdur. uyanıldığı zaman yaşanan çöküntü bambaşka, orası ayrı. Benim rüyamda lars davulu bana bırakıyordu*, the end of the line çalıyorduk. Davulun trampeti plastik çiçek şeklindeydi. yuh! daha sonra lars, konser bitiminde kendisine "abi" dedim diye, "aaaa abi dedin olmadı bak şimdi" diyip trip atıyordu. bünyem oldukça sağlıklı.
Şuursuz ziyaretçi kitlesinin bulunduğu mekanlar için bir şey söyleyemem, ancak kalite ve görülen muamele bakımından başarılı olan mekandır. Gidilesi, oturulası. En azından ben oraya güzel insan görmeye gidiyorum; hiçbir şey içmesem bile...
1980'lerde Apple Macintosh'un gelişim takımının kilit üyesi. ürünün ortaya çıkmasında en çok emeği geçenlerden birisi olduğu söylenir. Macintosh sistem yazılımını hazırlayan ekibin başında bulunmuştur. Apple bünyesindeyken kartvizitinde titri "yazılım sihirbazı" olarak geçmiştir. 1984'te Apple'dan ayrılmış, birkaç farklı şirkette önemli görevlerde bulunmuştur. 2005'ten beri de kendisi Google beyefendi ile birlikte çalışmaktadır. Macintosh'un yapım süreciyle iligli olarak da bir kitabı bulunmaktadır;
(bkz: revolution in the valley: the insanely great story of how the mac was made)
ilgili numarayı zihnin en en en en derin noktalarına sokup kişinin kendilerini aramasını sağlayabilmek adına, her birinde birbirinden iğrenç sloganlar ve cıngıllar bulunan "sinir bozalım ki akılda kalalım" kafasındaki reklamlardır.
eğer diyalog tam anlamıyla aleybani'nin söylediği şekilde geliştiyse ve kendisi direkt olarak kızın beatles'tan en sevdiği şarkıyı lap diye sorduysa -ki böyle varsayarak- epeyce güldüm ve şu anda beatles'ı bilmeyen rockçı kızın tarafındayım. kızın davranışını yadırgamadığımdan mı? hayır. bilinirse iyi, hatta gerekli ancak beatles (aynı şekilde hiçbir grup) herhangi bir şeyin tamamlayıcı unsuru değil. kişinin kulağının sunduğu inisiyatife bağlı netice olarak. hadi bakalım fanatikler, se7en da geldi aklıma bak; bir de ortaokulda "eksi!" diye bağıran ingilizce hocamız...
