son sınıf kimya mühendisliği okuyorum. bu dönem iki dersi büte bıraktım bırakmaz olaydım. kaşar hoca hala açıklamadı. kurdeşen döküyorum evde. son sene psikolojisi bitirdi beni sözlük.
yüzyılın pazarlama harikası. herifler bi sike yaramayan o bilekliklerle sağlam para kaldırıp meksika sınırını geçtiler. geçmiş olsun takanlara taktıklarına.
ben yabancı dizi izliyorum diyen adamın kilometre taşlarından olması gereken amerikan mafya hayatını bu adamların aynı zamanda birbirleriyle ve aileleriyle olan ilişkilerini de anlatan dizi. kazandığı onca emmy ödülünü sonuna kadar hakeden hali hazırda finalini yapmış olan dizidir.
bu röportajı okuduktan sonra aklıma takılan problem.
illa diğer milletlerden insanlarda da vardır. burada türk insanının dememin sebebi bizim milleti irdelemek istemem.
haberi okurken bi ara yüzümün buruştuğunu hissettim. halbuki bana ne dimi sözlük. onlar birbirini yiyor bana noluyor. hadi ben yine böyle tepki veriyorum. bu herifleri öldürmekle tehdit eden adamlar var. bi yanda da onların en doğal hakkı olduğunu bunun normal olduğunu savunanlar var. yetiştirilme tarzımızla alakalı desem değil. ben küçükken evde geylerle ilgili konuşulduğunu hatırlamıyorum. duygular da göz rengi gibi genlerle nesilden nesile aktarılır derseniz herhalde en mantıklı açıklama bu olur.
ama bilmiyorum sözlük. nasıl tepki verilir bu duruma bilmiyorum.
adamın facebook sayfasını gezdim biraz evvel. 32 dişini görmediğim tek bir fotoğraf yok. bu adam mı intihar edecek duruma gelmiş diyecek oldum kendi kendime fakat tabiki de bilemem ne yemiş bu adamın umudunu.
ilk defa 3-5 dk sonra intihar edecek bir insanı görmüş oldum. hepsi bu kadar kararlı mıydı acaba. biz yaşamaya bu kadar tedirgin ve şüpheciyken bu adamın bu derece sakin ve kararlı olması onun koca bir mehmetken bizim nasıl da pişkin olduğumuzun kanıtı.
son yurtdışı seyahatimde bana üstüne basıla basıla sorulan soruydu. 'hiç eşcinsel arkadaşın var mı?'. yok dedim. nasıl yok dediler. yok işte dedim. garip dediler. kendimi sorguladım. ı ıh garip gelmedi. çünkü ben eşcinsel biriyle tanışmadım. neden tanışmadım. tanışmadım işte. garip dedim kendi kendime. ı ıh garip gelmedi.
hepsi hüsnünün cenaze töreninde toplanır. rıza baba içeri girmez. anlarızki onlar arafta kalmışlardır, çoktan ölmüşlerdir ve yine anlarızki yaşananların hepsi rıza baba'nın arkadaşlarını özlemesinden mütevellit hayal ürünüdür. (bkz: lost)
millette iyice stockholm sendromu oluştu. biz kendimizce insanlara bişeyleri açıklamaya çalışırken, bunlar böyle hırsız bunlar böyle katil dedikçe insanlar daha da kenetlenip onları korur hale geldi demekki.
nasıl olur nasıl çıkılır bu işin içinden o meçhul ama 30 martla ilgili çok ta umutlu olmamak gerek sanırım.
türkiyedeki seçmenin belirli bir ideolojiye göre değil de dönemsel şartlara göre oy verdiğinin kanıtıdır.
biz en başından beri devir saltanat devriyken 'padişahım çok yaşa' diye bağırdık. cumhuriyetten sonra padişaha sövüp saydık. bu kısır döngü içinde bu böyle devam etti.
memeye karşı ayrı bir fetişi olan erkek için gözü kapalı ayrılık sebebidir. sadece kendini değil çocuklarını da, onların anne sütüne olan ihtiyacını da düşünerek verir bu kararı. sonuna kadar da haklıdır.
bulması çok kolay olan kız tipidir. zira bu kız tipi evlerde o paraların saklanamayacağını öğrenip gayrimenkule yönelmiş kız tipidir. akıllıdır. her devrin kızıdır.
bilal (telefonda) :
+ alo babacım sıfırladık sonunda
+ alo babacım orda mısın
+ ahaha anladım dinleniyoruz diye konuşmuyosun çok zekice babacım dur ben de susayım o zaman
+ ...
+ ...
+ (kısık sesle) babacım ama para yazıyor
+ neyse ben kapatayım sümeyye ağlıyor bi ona bakayım