reel hayatımda dertlerimi sıkıntılarımı kimseye anlatamıyorum kendimi çok aşağılık görüyorum ve bu durumdan bi nebze de olsa kurtulmak istiyorum yazdıklarım, düşündüklerim azıcık da olsa başkaları tarafından bilinsin neler hissettiğimi anlasınlar istiyorum çok bunaldım.
20 yaşıma kadar bu denli sıkıntılı stresli bir hayat geçirdiysem bundan sonrasını gerçekten merak etmiyorum. yarın bir gün başım bir şey gelse vah tüh demeyeceğim hayat beni ne çabuk yormuşsun meğer.
kimi uludağ sözlük yazarları çok pahalı demiş bu bir bahane değil zannımca.
basit bir karşılaştırma yaparsak asgari ücretlinin elinde de, 7.sınıfa giden çocuğunda elinde en kötü bin liralık telefon var; ama iş 20 liralık kitabı almaya gelince, ay sigaram yok ay kütüphaneden alırız şöyle böyle. üzgünüz atam o bahsettiğin muasır medeniyete asla ulaşamayacağız..
genellikle psikolojik bir sorundan ötürü gerçekleşebiliyor. ygs-lys travmasından sonra bir anda kendimi banyoda bulup makineyle sıfıra vurdum. bu sefer de pişman olup uzasın diye yağmur saçın uzamasına yardımcı olur diyerek yağmur altında yürüdüm. yani bir anlık sinirle yapılmaması gereken eylem lütfen önce sinirinizi atın ondan sonra sakin kafayla yeniden düşünün.
yaptığı tostların hiçbir albenisi olmayan, şişman mı obez mı olduğunu çözemediğim tostçu.
bu sıralar youtuberlar sırf kanallarına üç beş abone daha toplayayım diye istanbul'dan izmir'den antep'e tost yemeye gidiyorlar.
yaptığı tek işin tost olduğunu unutup en azından bununla övünmesi gerekirken youtube'da bu kadar takipçiye ulaştık diyerek bununla övünmesi en absürd olanı.
