istanbul istanbul diye diye kazanıp geldik sözlük. geldik de noldu gene liseye bağladık üniversiteyi. evden çık, 1.5 saat yol git, derse gir, dersten çık, bi 1.5 saat daha git eve gel, yemek ye, 1 haftayı bu rutinle geçir. ben bu işten hiç bişi anlamadım sözlük. hani nerde istanbul? ee memleketten beraber geldiğimiz arkadaşlara noldu? niye bi türlü fırsat bulup buluşamıyoruz? böyle mi düşünmüştük halbuki? istanbula gidiyoruz, hep beraberiz, yicez, içicez, gezicez... hani nerde? böyle olucaktıysa yemişim ben böyle şehrin güzelliğini! ne yapayım yalnız başıma olduktan sonra boğazı? ne yapayım yalnız başıma olduktan sonra bostancı'da bira içmeyi? ne yapayım yalnız başıma olduktan sonra istiklal'de turlamayı? çok yalnız kaldım lan sözlük... gece beni niye hep böyle bunalıma sokuyor onu da anlayabilmiş değilim.
slm sözlük napıyon lan kerata?
çok acayip ruh halleri içindeyim olm ya napıcaz bilmiyorum...
bütün sene oturdum ders çalıştım ille de istanbul'a geliyim diye geldim de çok şükür şikayetçi değilim ama tedirginim be sözlük!
yollar desen çok karışık. insanlar desen bozulmuş. garip bi yer burası... zonguldak'a hiç benzemiyo olm valla bak! gazipaşa yetiyodu galiba. aç gözlülük ettik belki de... ne bileyim kafam karıştı lan!
bi de tinerciler çıktı piyasaya. gerçi hep vardı ama bizim haberimiz yoktu be. artık ondan da haberdarım bi gün olur da yolda kalırsam beş parasız diye çok korkuyorum olm bildiğin gibi değil. kafamda komplo teorileri üretip duruyorum geceleri...
sözlük bi akıl ver beni bi rahatlat be!
şimdilik bu kadar birazdan belki bir iki itirafta daha bulunurum. haydi hoşçakal!
