"Sen, her gün köşe başlarında
Yırtık urbanla kirli ellerinle
Avuç açan, sefil insan.
inan yok farkımız birbirimizden.
Sen belki tüm yaşamınca dilenecek;
Beklediğin beş kuruşu biri vermezse,
Ötekinden isteyeceksin.
Ama ben, tüm yaşamım boyunca
Tek bir kez dilendim,
Bir acımasız kalbin sevdası ile alevlendim.
Öylesine boş öylesine açık kaldı ki elim,
Yemin ettim bir daha dilenmeyeceğim.."
ders hariç her türlü eylemi gerçekleştirip örneğin günlerdir biriktirdiğin bölümleri izlemek, normalde ilgini çekmeyen bir filme başlamak, youtubeda şarkı arayışına girmek ve tüm sosyal medyaları 2,5 saniyede bir yenilemekle başlayıp sınava 5dk kalan "ben ne bok yicem ya?" eşliğinde yapılanların film şeridi gibi gözünün önünden geçmesi.
Hep merak etmişimdir böyle bir duygunun nasıl olduğunu çünkü ben hep bir yerlere gelebilmek için ekstra güç sarfetmek zorunda bırakılıyorum. Çalışıyorum hep ve bazen olmuyor bir de bakıyorum benim hayalimi 0 emek ve 0 çabayla başkaları gözümün önünde yaşamaya başlamış. Ne mutlu zenginim diyene!
