Şu anda yaşadığım durumdur. Garson dakika başı gelmesin diye cafenin arkasında oturup sigara içiyorum lakin henüz 30 dk var ve beni burada keş sanıp dövebilirler. Randevuya erken gelinmez arkadaşlar namıssız gibi kalıyorsunuz ortada.
içiniz acır, kafanızı cama gömmek istersiniz ama olmaz hele ki yan sırada oturuyorsa dayanabilene aşk olsun ha birde elinizi koltuğa vurduğunuzda kırılma incinme ihtimalini düşünemiyorsunuz.Ölmek bile daha mantıklı gelirken daha sonrasında sakinleşiyorsunuz gördükleriniz duygularınızı öyle bir sikiyor ki mantığınızdan başka hiç bir şey kalmıyor yanınızda. Yolculuk bittiğinde ağır bir baş ağrısı yükleniyor üzerinize, uyumak bile çare olmuyor televizyon karşısında depresyon takılıyorsunuz ve entry giriyorsunuz içiniz boşalana dek...
