Bunlar farklı ve merak uyandırıcı bir cisim bulmuş bir grup şaşkın maymuna benzerler. Yenir mi lan bu diye birbirlerine sorarlar. Yemek için aşırı istek duyarlar ancak toplum korkusundan yiyemezler. Konuşur dururlar.
Aşağılayan kadınlar:
Kıskanırlar.
Beğenen kız ve erkek çocuklar:
Normal çocukluk dönemlerini yaşamaktadırlar.
Ben:
Umrumda değilken o kadar çok bahsedilmesi üzerine hoşlanmaya başladım. Hayatını dolu dolu yaşamasını temenni ediyorum.
Bonzaici arkadaşların ailevi sorunları daha fazla ve bu sorunlarla uğraşacak birikimleri az veya çağa uygun gelenekleri daha etkisiz veya kötü etkili oluyor. Gerçi şairin sosyokültürel durumunu bilmiyorum ancak sözlükte şiir yazdığına göre az bir kültürü vardır diye düşünüyorum.
Yazarların ulaştıkları son farkındalıklardır. Benim için saçlarımın dökülmesinden değil de saçlarımın benim hatamla dökülmesinden korktuğumu anlamak olmuştur.
Mizahçıların da mizahını yaptıkları şeyden daha mizah unsuru olmaya başlamalarıyla mizah üretiminin durması. Mesela cem yılmaz'ın, ersin karabulut'un merve gibi instagram'da takılması, Erdil yaşaroğlu'nun medyatikleşmesi, hasan kaçan'ın iktidar yandaşlığı vs. Bildiğin Tek gerçek mizahçı umut sarıkayadır şu an. Komik olan da onun ürettikleridir.
Komşumuz hamileydi Anneme kazayla olduğunu söylemiş. O zaman duyduğumda bir süre aklımdan çıkmamış cümledir.Ergenliğe girişteydim ve hayal gücüm genişti.
"Obi oroboyo bi budon benzon koydom" "bobomo soylodom" "tobonco olocom" "podorlo konoştom" "hotuno bozuk ottom" gibi ağız dolusu yaptığı boş muhabbetleri vardır. El bebek yetiştirildiği için iri kıyım olur. Aynı nedenle zeka yaşı beş; duygusal yaşı üçtür. Anası ağzına al yavrum diye meme verse gocunmaz.
Güya büyüklerini ziyarete, rıza almaya giden ancak kaldığı yeri otel gibi kullanan, bulaşığa, yemeğe, temizliğe el sürmeyip kuzeniyle dağ bayır gezip instagrama atmalık fotoğraf depolayan küçük hanım.
Güldürürken düşündüren olay. Oturduğum yerde sol elim şişti arkadaşlar. Damarlar falan bildiğin su borusu oldu. Sancıdan oynatamıyorum. Doktor yok mu ayol?
edit: entryi girerken aynı zamanda reklamını da yapmış olacağım fikri başta beni endişelendirmişti ancak google'a freud yazmak bile bu siteye yönlendirilmenizi sağlıyor.
An itibarı ile başlıklar hep kimse bana bakmaz beni sevmez ayarında. O halde ne duruyorsunuz? ilk entryi okuyun ve bana yazın. Eşleştirecem lan hepinizi.
Çocukluğumdan aklımda kalan hiç de gitmeyecek olan görüntü. 90 larda yaygın bir vitrin dizme anlayışıydı sanırım. O loş ve mor ışık altında gelinlikleriyle bekleyen donuk yüzlü genç kadınlar ve arkalarında dükkanın karanlığı.
Sosyal medyanın kişiler tarafından üstünlüğünü kanıtlama çabasıyla kullanılması Sürekli konuşulan, bilinen bir şey ancak kendimden yola çıkarak bu durumun kişilerde uyandırdığını düşündüğüm hislerin, "sırıtmalı" paylaşımlar üzerinden tarifini yapmak istiyorum.
Bir süredir facebook'a ya da instagram'a girip çıktığımda üzerimde tehdit edilmiş gibi bir huzursuzluk oluyor. Sanki o fotoğraflardaki gülüşlerde görünen dişler izleyiciye "seni öğütebilirim" mesajı vermek için gösteriliyor ki gülüşlerin rol olduğunun hem izleyici hem de paylaşıcı tarafından bilindiği halde, hem de birçokları tarafından korkutucu derecede başarılı derecede gerçekçi yapılıyor olması amacın da bu olduğunu gösteriyor. "Gülmek devrimci bir harekettir" fikrinin yansıması olan ve büyük grupların önderi olan bazı liderlerin hapishanede ya da başka yerlerde verdikleri gerçek ya da sahte ancak her halukarda etkileyici olan ve düşmanda "bu adam ne kadar rahat ya ne yapsak sindiremedik" izlenimi yaratan o saldırgan sırıtma pozunu artık haketmesek sürekli görür olduk. Bilinç düzeyinde dostumuz diye tanımladığımız insanların bu tarz fotoğraflarının aslında bir gözdağı olduğu gerçeği bizde bir anksiyeteye neden oluyor ve gün içinde canımızın sıkıldığı her an telefonlarımızdan sosyal medya hesaplarımıza girip bu görüntülü tedit mektupları okuyarak bu gerilimin sürekliliğini sağlıyoruz.
Zamanında televizyona çıkmış olmalarına rağmen internet ortamında herhangi bir videosu (röportaj vs) bulunmayan ünlülerdir. Yaptıkları işlerle kendi köşelerinde birincisi düşünce ikincisi mizah alanında ülkeyi besleyen iki tanesi için;
