kesinlikle katıldığım önerme. istisnaları olabilir, arada güzel diziler çıkıyor bir elin parmağını geçmeyecek sayıda. ama onlar dışında; zengin ya da fakir güzel bir kız, yakışıklı fakir ya da zengin bir oğlan onların aile ve arkadaşları arasındaki nasıl oluştuğunu anlayamadığınız bağlantılar... Çocuksu hareketler, saçma uzun bakışmalar, zamandan kazanmak adına yapılan küçük hesaplar... bir de yabancı diziler bakıyorsun profesyonelliği her yerinden akan yapımlar. daha çok yolumuz ama ileri doğru gitmek yerine sürekli geri vitesteyiz.
bir anda şeker bırakılır. ilk günler çay içerken suratınız ekşise de zamanla alışılıyor. bir de bunun nirvanası var ki hiç şeker atılmamış çay bile şekerli gibi tatlı geliyor. iyi bir çocuk olursanız bu aşamaya ortalama bir yıl içinde geçebilirsiniz.
Gönül ister ki kimseyle çatışmayalım, herkesle iyi anlaşalım. Ama an geliyor ki ipler kopuyor. Bu durumda çıkarlarımızın en paralel olduğu bloka yaklaşmak kaçınılmaz oluyor. (ne olursa olsun 5 dakika içinde 10 kez uyarılan bir uçaktan bahsediyoruz ki güney sınırlarımızın hali zaten ortada. o uçağı düşürmek en doğal hakkımızdı.) elin ayısı güneyinden seni taciz ediyorsa; üyesi olduğun uluslararası örgütün seni korumak için ülkenin bir yerlerine yığınak yapması, devletin buna izin vermesi, benim de vatandaş olarak osurmam en doğal hakkımdır.
artık her hatta fazlaca görülen minibüslerdir. daha çok insan sığsın diye minibüsün koltukları sökülür, insanlar istiflenir. Son teknoloji ulaşım hizmeti.
kemal sunalın en anlamlı filmlerinden biridir. filmin sonunda ayşen gruda hey çöpçü işine baksana ne bizi izliyorsun gibisinden bir şeyler söyler. ondan sonra gündeliğe gelmiş olan ve cam silen bir yeni kızı kesmeye başlar. hayat her şeye rağmen devam ediyor mesajını en güçlü şekilde verebilen filmlerden biridir.
