dünkü maçta (belki erken çıkarılmasından dolayı) vasatı aşamayan futbolcu. oyundan alınırkende bi tereddüt anı yaşayıp, tercihini direk soyunma odasına gitmekten yana kullandı.
derbide yediği gollerde en ufak hatası olmayan kalecidir. fenerbahçe'nin attığı her iki golde gerçekten birbirinden güzel, bir değil 5 muslera olsa yine de kurtaramayacak cinstendi.
dakika daha 15'i gösterirken ''6 kasım, 6-0, rekor yenileniyor ahahah'' diye her yer de naralar atanlar, ilk yarının sonlarından maç sonuna doğru sessizliğe büründüler. maçtan sonra da bir avunma çeşiti olarak ''12 sene oldu ehehe'' muhabbetini çıkarmaya başladılar. neyse bugünden sonra ilk kez play-off'un olmasına sevindik. tadı damağımızda kaldı.
hakemin, selçuk'un serbest vuruşundan sonra ilk yarıyı bitirdiği maç. işin garibi top hala bizdeydi. galatasaray ikinci yariya da son 10 dakika da oynadığı gibi çıkarsa muhteşem geridönüşler adlı maçlara bir yenisini daha ekleyebilir.
derbilerin havası hep farklı olmuştur. derbi öncesi oynanan maçla derbi maçı arasında dağlar kadar fark olabilir. fenerbahçe her ne kadar mutlak favori olsada geleneği bozacağız gibime geliyor. olmadı bu entry götümde patlar.
işin garibi yaptığının saçma olduğunun farkındasındır. ama onu yapmazsan ''kötü bir şeyler olacağı'' düşüncesi it gibi kemirir adamı. amaç akla gelen kötü düşüncelerden kurtulmaktır. özellikle de dinsel ve cinsel açıdan.
görüyorum burada ''karizmatik hastalık'' diyen yazar arkadaşlar var. kızların çoğu da bu hastalığın fetişi olarak dibi düşmüş durumda zaten.*