Bir tanesi benim arkadaşımdır. Şöyle ki bu adam izmirin göbeğinde bornova mevlana mahallesinde arsa olarak görünen bir apartmanın 2.katında kaçak elektrik ile 4 sene üniversite hayatı yaşadı. Size memleketini söylemeyeceğim tahmin etmişsinizdir zaten kendisi diyarbakırlı.. en son bi arkadaşa kalmaya gittiğimizde adama ; hele ver bakayım şu faturanın rengi ne diye taşak geçmişti hiç unutmam. Güldük geçtik de onun ödemediği bize giriyor onu unutmuştuk..
3-4 sene önce aldığım ilk çadırı ben de bi heyecan ile kurmuştum.Şu virüs sağolsun herkes çadırcı olunca öyle bi sevdam kalmadı. Midemi bulandırıyor bu popüler kültüre özenip ona göre şekil degişen insanlardan. Çadırcılık bi kültürdür,zaten rahatını seven adam bu işi yapmaz. Bu tür tatlısu kampcıları er geç bu işten dönecekler. Biz de o zaman bu işe devam edecegiz.
