“Bu kadar sakin olabilmem için ne kadar acı ve öfke çektiğimi kimse anlayamaz.”
Kasa kartları adil dagitmadi. Bizde isterdik ailemiz olsun. insanlar ait olmadığı aileye sahipmiş gibi davranır. Buda buraya not ülkeden gitmek için....
Artık yola yanlız devam etme zamanı...
Soğuk,dünya batmiş,hiç kimse kalmamış gibi...
Her şey var,hiç bir şey yok. Dünyanın ortasında yapayalnız.. sonrası sonsuz bir boşluk...
2008-2024 yılı arasında kaybettiğim insanları... Şimdi tek başına emin ve güçlü olma zamanı....
Kendime bir çok kez ihanet ettim.
Aşkı kaybettik, bu dünyada cennetten kovulduk. Herşeye rağmen hayata devam edenler kazandı.
Zaman zaman çok özlüyorum seni, belki bir daha hiç karşı karşıya bile gelemiycem, yine de çok özlüyorum. Senin o sevgi dolu bakişlarini.. Son günlerde rüyalarım da görüyorum, gerçekte yoksun bir daha da olmuyacaksin. Yine de seviyorum seni canım benim....
Delirdim, şimdi o deliliğin içinden geçiyorum.
Kaybolduğumu hissediyorum.
Şebnem ferah,geçmişe yolculuk...
Yaşadik dibine kadar yaşadık. Ve sustuk...
Yaptığımız her seçimde, seçmediğimiz her şeyin yasını tutmak zorundayız.
Anlatamadiklarimi yazıyorum.
Koy benim yerime
Ben sizi sonsuza kadar azad ettim.
Uzun zamandır böyle hissediyorum, yorgunum sanki ben ölmüşüm bedenim dünya da geziyor. Neyi kaybettik biz yahu
Biran önce başlasa çok iyi olur. Tükendikkkkk.
Ne kadar tükendiğimi,içim bitti.. Ben diye birşey kalmadiğini. Bazen annemi kedimi alıp hepimizin kafasına sıkıp bu dünyadan gitmek...
insanlar, ne yaşadiklarini bitince anlarlar. Arası büyük bir cahillik ve kaptirma sürecidir.
Birşeyler yapmalıyım yoksa deliricem. Yazmalıyım.
daha fazla entry yükleniyor...
