Hasan Nami Güner'in piyasada artık bulunamayan çok özel bir kitabıdır. yazar kitabını asiler için yazdığını defalarca belirtmiştir.
'sonra yine inandım gazetelere, dergilere, aşklara, şiirlere ve şairlere, filmlere, memelere, burçlara, dayılara ve amcalara, maç sonuçlarına, gözü ela saçı ipeğe, hocalarıma, akademiye ve tabularına, hükümete, bu en iyisidir diyenlere, ilaçlara ve tıbba, uzay araştırmalarına, sevgili büyüklerime ve büyük laflara, küçük adamların büyük mevkilerine, yasaklara inandım ben baba sana da inandım, iman ettim. artık inanmıyorum. demek ki; yalnızım kendim tanrı olmak çok zor.' (arka kapaktan)
ankara'nın meydanlarında karşılıksız karnı doyurulan, insandan daha insan gibi davranan, mutasyona uğramış tavuktan daha acayip, uçmayı unutmuş binevi yaya memelisidir. aylardır en garip şeyin, üzerine basılmaya ramak kalmasına rağmen uçmayıp sakince yürüyen güvercinler olduğunu farkettiğim anda insandan da tiksindim. uçmayan güvercinlerin mutasyona uğramış tavuklardan farkı yok, sadece hala çok seksiler.
