TFF tarafından Pek siklenme ihtimali bulunmasa da, belki yetkili birileri görür umudu ile veya görülmese de, kendimizce fikirlerimizi sunabileceğimiz başlıktır. Ben başlıyorum sevgili futbol aşığı yazar kişileri.
1- taraftar sorunu yaşayan futbol kulüpleri süper lige kabul edilmemeli. Başakşehir Kasımpaşa gibi semt takımlarıyla ligin vizyonunu sikip atmaya kimsenin hakkı yok. Süper ligde oynayabilmek için bu konuda Belli kriterler getirilmeli. Süper lig için yanıp tutuşan Altay Samsunspor gibi takımlar varken çok yazık.
2- bazı takımların stad kapasiteleri düşürülmeli. Olimpiyat alacaz umuduyla yapılmış 40-50 bin kişi kapasiteli stadlarda at pipisine konmuş kelebek gibi görünen taraftarlar ligin görselliğini bozmakta. Premier lig, serie a ve la liga da bile 20-25 bin kapasiteli stadlar var. Hepsi tıklım tıklım dolu. Bizdeki boş stadlar ise insanın seyir zevkini öldürüyor.
3- ana kamera açısının değişmesi. Sanki uzaydan çekiyonuz maçları AMK topçular uzak. top bit gibi. Haliyle Seyir zevki yine yerlerde. Premier ligde en vasat maç bile bi şekilde zevk veriyorsa bunun önemi büyük.
4- formalar. Bu kadar da olurmu demeyin sayın yetkililer. Yani buna da bence federasyonun el atması lazım. Saçma sapan formalar, çoğu ikinci amatör küme takımı gibi. Yalansa yalan diyin. Hani görsellik? 4 büyükler ve Bursa gibi bazı kulüpler eyvallah belli bir standartları var ama bazıları cidden facia.
5- var sistemi değişmeli. Mesela bu bir örnek siz daha iyisini de yalabilirsiniz. Sistemin başına 3 adet hakem koyulup, maçı durdurmadan o an kendi aralarında gerekirse oylama yapıp (2 ye 1 gibi mesela) anında karar verilip hakeme iletilmeli. Onlar ne derse o an o olmalı. Orta hakemin Maçı 5 dakika durdurup tekrar tekrar pozisyonu izlemesi gereksiz ve oyunu soğutan cinsten.
Süper ligi bir marka yapacaz diyorsanız ilk 4 öneri olmazsa olmazdır. Bence bir düşünün.
Daha çok sözlük yazarının görmesi adına uplamak istedim. Öyle geçiştirilicek bir konu değil kanımca. izlemeye üşenenler ve interneti az olan gariban sözlükçüler için
istanbul'un belli bölgelerinde meşhur seyyar pilavcıların kendilerini tanıttıkları kesitlerle gayet Masum başlayan reklam, Bi yerden sonra boka sarıyor. Aslında masum olan kısmı bile dikkatli gözlerden kaçamıyor. Pilava fasulye domates hatta bol bol ketçap koyan pilavcı abiler nedense hiç tavuk kullanmıyor mesela. Kedilerin pilav tezgahlarında cirit attığı sahneler ve Doz gittikçe artarken Bir Genç kızımız bunun içinde Mısır da olabilir aslında diyor. hemen sonrasında başka bir müşteri şaka yollu pilavcıya; hani bunun tavuğu biberi seyfoo dedikten sonra tabağı geri uzatıyor.
Ve
kfcnin sinsi sıfatlı şişman ustaları gaza getiren bir müzik eşliğinde savaşa girer gibi mutfağa girip sır tariflerle hazırlandığını iddia ettikleri pilavlarını yapmaya koyuluyorlar. Sonrasında Yanında bolca mısır ve tavukla, o sikindirik kağıt kaba servis ediyorlar.
Pilavı bu ne idüğü belirsiz tiplerden değil bizden yemelisiniz mesajını, ustalara saygı adı altında bizlere yedirmeye çalışıyorlar anlayacağınız.
herşeyi anlarımda, o saf seyyarcıları belliki röportaj ya da reklam ayağına kandırıp kendi silahlarıyla sırtından vurmak nedir?
Otobüste kek almama karizmasıyla yarışacak karizma gibi karizmadır.
Az evvel bimden 3.95 liraya 1.5 lt dost ayran aldım. Sadece ayran almama rağmen, 'ulan evde çöpe geçirmelik poşette bitti hadi bide poşet isteyeyim dedim.
Tam keriz gibi hissedeceğim, bir de baktım ki kasiyer kızdan tutun, arkamda sıra bekleyen herkes bana fokuslandı. Adeta tüm ışıklar sönmüş ve o yuvarlak spot ışığı bana dönmüş gibiydi. bir star gibi hissettim o an. Hani bime hiç uğramayan ama mecburiyetten girmiş bir migroscu falan sandılar beni kesin.
Kısık gözlerle çevreme aldırmıyormuş gibi davranıp Dost ayranımıda alıp çıktım marketten.
Eminim ben bunu yazarken halen daha benim ne kadar karizmatik olduğumu falan konuşuyolardır.
