en iyi anne,çocuğunun ne zaman kolunda,ne zaman arkasında olacağını bilendir..
bağışıklık sistemidir..
aile fotoğrafının bulunduğu çerçeveyi ayakta tutandır..
çocukların babayla olan diyaloglarını koparmamak için orta yol bulandır..
candır..
evet, 'plastik fantom çene ödev değerlendirmesi' nin karşısında oturmuş phantomhead ime yazıyorum..
üniversitede yapılacak yanlış seçimlerin ne demek olduğunu bana ilk anlatan sen oldun yavrum be *
hayatıma girdiğinden beri her şeye bakış açım 89 derece kaydı
ama ben tüm bunlara rağmen seni hala seviyorum *
ne zaman nasıl yazmaya başladın sorusuna gelince **
Ağladım yine..ve yine omzunda değildi başım,bir daha ağladım,dayanamadım sensizliğe..zaten hiç gelemem ben böyle,ani ölümlere..ihtiyacım var sana,özellikle bu aralarda..hayata yeni başlamıştık oysaki.. varlığınıza her geçen gün hayran kalmaya ve asla sizden vazgeçemeyeceğime şahit oluyordum her geçen gün..bazense bunu çok daha acı bir şekilde ,öğreniyordum..kırık kalplerle doluydu etrafım,ve ben en çok sizi hayal kırıklığına uğratmıştım..büyüyordum,işte bununlaydı asıl kavgalarım,yoksa farkındaydım bende aile kavramının..
ama,gelemedim seni son kez görmeye..oysaki değmezmiş hayatımdaki hiçkimse sizden ödün vermeye..bugün olmasanda aramızda,bana destek veren gücüme güç katan o sımsıcacık gülüşün kaldı geride..
sana son bir kez seni sevdiğimi söyleyebilmek,son bir kez daha sesini duyabilmek,son bir kez daha sarılabilmek için neleri vermezdimki.. seni unutamadım,yokluğuna alışamadım abi'm..
oturan 36 , ayakta 64 yolcu alması gereken 525 in , oturan 36 ayakta 1321334545 yolcu almasına ne demeli ? kapıya sıkışan kollar,bacaklar,çantaları hiç anlatmıyorum..
sonrasındaki ilk traşta cübbeli hoca modeli,çember sakal,kabadayı bıyığı,pos bıyık,lise din bilgisi öğretmeni modeli derken bir bakmışsın kavuşmuşsun beybi feysine...*
bugüne kadar ne babamı, ne annemi, ne de kardeşlerimi ve bunlara olan duygularımı anlatabilecek yeterli kelime bulamamıştım,şimdi de bulamıyorum.. ama şöyle diyebilirim; 2 tane abim vardı.. doğal olarak bu durum baba sayımı 3 e çıkardı tabikide.. her birisinin de kafa yapısı farklı.. ne yapsan 3 kafadan ayrı ayrı sesler,yorumlar.. bu aslında muhteşem bir şey,yani onları izlemek,görüşlerini almak,orta yolu bulmayı sağlamak..aramızdaki bağı kuvvetlendiriyordu gerçekten..bu yaz,büyük abimi kaybettik..bu ani ve genç ölümün getirdiği o soğuk kavramları kimseler yaşamasın dileğim budur..ve ben şu an o eski günleri o kadar çok özlüyorum ki..o 3 lüyü yeniden bir arada görebilmek.. yeniden 3 baba sahibi olabilmek..artık bana çook uzak kavramlar..
not arayışı içinde sınıfta hiç tanımadığın insanlarla kanka muhabbetleri,sinir,stres,sevgiliyle tartışmalar,,sivilceler,bakımsızlık ve uykusuzluktan zombileşen insan modelleri,vizelerde batırdığın derslerin sıcaklığıyla tutuşmalar ve gecelerin kurtarıcısı kahveler ve sigara..**
daha bölümün ilk döneminde her vize öncesi içinde bulunduğum lanet ötesi durumdu..finaller geldi çattı,bakıyorum , durumda hala bir değişiklik yok.. sonunda vurdum depresyonun da şişenin de dibine .. *
kendini kabul ettirme gibi bir sorunu olan kız modeli..ertesi gün gidip her önüne gelene 'ay biliyo musunnnn , bana x teklif etti ama ben kabul etmedim' demek neden hoşlarına gidiyor ve neden bir marifetmiş gibi anlatıyorlar ben hala anlayabilmiş değilim ama..sonra da erkeğin içten içe 'iyi de şimdi bu neden kabul etmedi teklifimi????? ' diye düşünmesiyle bu dolaşan muhabbetten sonra cevap bulması pek de zaman almasa gerek..
yakın arkadaşımın karşı karşıya kaldığı durumdur..çocuk,kızın kaşına ilk cımbızın değdiği yıllarda hayatına girip, geleceği için attığı ilk adımda terk etmiştir..