bütün dünya buna inansa ortak bir noktada sevgi yumağı olsak negzel tatlı tatlı ah ulan ah bee tadında bir düşüncedir.
- amirim olay yerine geldik.
+ noluyo yav, bi dakka kardeşim çekiştirme pantol.. ahh. vurmayın be.
- amirim, burda ihbar edildiği üzere bi homo saphiens * var.
+ memur bey ayboluyo ama. lütfen hakaret etmeyelim.
- sus ulan, terbiyesiz herif. evet dediğim gibi amirim bu homo saphiens'i ovis gmelini anatolica'nın * üstünde uygunsuz şekilde yakaladık.
+ ama hala homo falan lütfen. çotakk. ahh ayıptır beyler.
en pahalı sigara neyse minibüs şoförünün onu alıp içmesi bir statü belirtisidir.
marlboro'da bu noktada bir dönem her minibüşçü için geçerli bir statüko belirleyici iken artık daha pahalı sigaralar olması nedeni ile yerini kaybetmiştir.
bazı durumlarda kişinin suçsuz olmasına karşın suçlu ya da kusurlu imiş gibi muamele göreceğine işaret eden giriş cümlesidir.
ilkokuldasınızdır, sınıf arkadaşlarınızdan biri sağlam bir iki tane yerleştirir ağız burun kan, gururunuz elde eve gidersiniz. baba bu cümleyi kurar "eşek kadar adamsın, iki tane de sen dayasaydın ya.". ulan dayayabilsek zaten ağız burun ele verilmez. neyse babaya çemkirmeyelim şimdi.
daha kötüleri de vardır. yatağı ıslatmak. of of of. anne bir çemkirir ki sorma. fazla girmeyeyim bu konuya. *
bir de başarısızlık * durumlarında ortaya çıkar bu cümle. ilk gençlik yılları, bıyıklar ter içinde, heyecanla kırmızı lambalı evin sokağına girilir. * diğer arkadaşlar girer çıkar sıra size gelir. içerde kilitlenir kalırsınız. sonra dönüş yolunda.
- ee anlat olm, nasıldı ilk sefer?
+ ee, iyi, şey yani. güzeldi.
- tuh, ulan eşek kadar adamsın bee, yapamadın mı?
+ ya iğrendim olum, ne var...
afedersin götün önde gidenidir bu ipneler efendim.
enteresan bir şekilde, sadece kendi işyerindeki promosyon ürünleri ile başladığı bu macera * zamanla gelişir dağları deryaları aşar boku çıkar. artık nerde bir promosyon var bu abimiz ordadır. alışveriş merkezlerinde kurulan standlardaki görevlilerle ahbaplık vs kurar. kimisi telefonla bile arar "abi yarın şurdayız, şundan dağıtıyoruz." diye. abartıp programını dahi ona göre düzenler bu ahlaksız.
bu havalandırma denen zıkkım amarikadaki tüm evlerde/işyerlerinde muhakkak bulunan bir garip yaratık/dünya dışı varlık/mistik güç yuvasıdır.
korku/gerilim türü filmlere bakın, yarısında havalandırmadan giren çıkan çeşit çeşit ucubeler vardır. genelde duman ve benzeri biçimlerde çıkar ortaya bunlar, ordan gelir ve illaki banyoda yakalar adamı ümüğünü gırtlağını s.ker atar. hiçbir şey olmasa küvete saç kurutma makinesi düşürüp elektriğe verir hasmını. evin ufak köpeği en muzdarip karakterdir bu tip durumlarda. bok varmış gibi gider havalandırmanın başına, havlar kurcalar falan. ulan çük kadar hayvansın neyine senin havalandırmaya şekil yapmak. akabinde bir eiyk sesi duyulur başka da haber alınmaz bu itten.
neyse efendim, bu havalandırma denilen zıkkım hiç mi işe yaramaz. yarar tabiki. banka soygunu/rehine alma gibi aksiyon sahnelerinde de burdan swat timi girer çıkar, olaya müdahale babında. bazı durumlardaysa illa bir aslan vardır, onu da genelde bruce amca oynar. tek başına girer içerdekilerin alayını tarumar eder. günü kurtarır.
son modeli de, büyük pervanelerin olduğu ciddi hava akımına sahip yerlerdir bunların. filmin sonunda ortaya çıkar bu tip havalandırmalar. ya kötü adam, ya bir yaratık burda hava akımına kapılıp parça pinçik olur. çocuk kızı öper film biter. mi? bitmez .mınak kodumun filmi tam o andan sonra da parçalanan şeyin * bir uzvu bir şeyi son sahnede görünür. bu da tipik hollywood olayıdır devamı olursa nemalanırız hesabı.
hırsızlık yapan kişi için en kötü yakalanma türlerindendir. çünkü adamlar daha profesyoneldir ve de klasik sızlanmalar işe yaramayacaktır. başka bir yerde olsa "pardon, unutmuşum..." zart zurt cümlelerinin işe yarama ihtimali ya da karşıdaki kişinin anlayışlı olma ihtimali daha yüksektir.
ama ister istemez insan bu duruma düşebilir. örnek olarak mach 3 kartuşunu ele alalım. bu meret ilk çıktığında fiyat/performans olarak mantıklı gibi idi. daha sonra coşturdukça coşturdular netekim bu aletin fiyatını. şimdi o alete o kadar para vermenin alemi var mıdır? diye düşünmeden edemez insan. zaten daha önce aldıklarıma saysınlar der ve alışveriş arabası yerine cebine atar. zaten ufacık şey kim anlar ki?
sonra kasadan teker teker aldığın ürünler geçer - dit, zırırıt, diti zırırıt... arada ben de geçeyim dersin.. allah!! bir alarm sesi ki sanırsın yangın var hem yangın alarmı ötüyor hem itfaiye aracı geliyor. amerikan aksiyon filmleri gibi olur ortalık birden. sen aptala yatıp cep telefonunu falan çıkarmaya çalışırken güvenlik koşmaya başlar. lan sanki adam öldürmüşsün * gibi her taraftan kahraman yağmaya başlar. gerçi adam öldürmüş olsan kimsenin g*tü yemez ama neyse dağıtmayalım konuyu. sonra gelirler sorgu sual derken haftalık alışverişi yapmış olmanın verdiği avantajla cebinize düştüğüne! inanılır ama parasını vermekten kurtulamazsın.
çoğunluğunu öğrencilerin oluşturduğu insan tipidir.
genellikle, kalabalık bir organizasyon eşliğinde icra yapılır. bir kişi tezgahtaki bir kitabı incelerken diğeri kalabalığın da yardımıyla o arkadaşı iteleyerek arkaya atar ve eldeki kitap bel hizasına indirilerek ya da tezgah üzerine bırakılan dosya alınırken alttaki beğenilen kitapta dosya ile beraber alınarak amaca ulaşılır.
günün sonunda, dışarı çıkıldığında mevcut ganimet ortaya konulur ve paylaşılamaz bir türlü. mutlaka kimsenin istemediği kitaplar vardır. bu da beceriksizliğin sonucudur aslında.
- olm bu ne lan? 3 tane yüksel caddesi gençliği. ben almam bunu.
+ ne demek almam, ben de almam götür geri ver istersen fazladan çalmışız diye.
- kim çaldı lan bunu?
* abi valla ben arkadaşa markaj yapmaya çalışırken o da bana markaj yapmaya çalışıyomuş. sonrası malum bi baktım arkada kalmışım.
mahalle bakkalından hırsızlık yapmamaktır bir nevi.
bıyıkların yeni terlediği dönemlerde herkesin gözünün senin üzerinde olduğunu hissedersin. çünkü hep yasak/günah/ayıp üçgeninde bir şeyler yapma peşindesindir.
sonuçta hırsızlık yaparken yakalanma korkusu daha çok, ailenin yüzüne bakamama ve en önemlisi onları utandırma ihtimalinden kaynaklanır. dolayısıyla kendi mahallende yakalanma ihtimalini ortadan kaldırarak bu problemi bir ölçüde aşmış olursun. bir ölçüde... çünkü inatçı bakkal amcalar vardır bir de. yakalandığında ne ağlama işe yarar ne deli numarası ne de aptala yatma. evini bulana kadar kulağından çeke çeke dolaştırır seni peşinde.
bir de, az rastlanılan saflıkta derece yapmış bakkallar vardır ki kişi kendini darı ambarındaki gözü aç tavuk gibi hisseder oralarda. adamı 10 dakika boyunca oyalarsın. bilenler bilir eski bakkallarda sadece ön tarafı camekan olan dolaplar vardı, o dolabın arkasına 3 kere 4 kere gönderirsin adamı, görüş alanından çıkar çıkmaz cepleri doldurmaya başlarsın. "yok amca, gazoz değil siyah olanından..." git, gel, o değil şu bu derken en son "neyse ben bi sakız alayım." la beraber ceplerindolu evin yolunu tutarsın.
mahalleye vardığında arkadaşlara çikolata, fındık fıstık verirken anlatırsın başarı dolu hırsızlık maceranı.
arayan kişinin yaşadığı gergin ve sıkıcı bekleyiştir. arama nedenine göre bekleyiş süresinin çekilmezliği ve sinir katsayısı artar, bir nevi olay abartılıp boku çıkarılacak seviyeye bile gelir. hele ki aranan kişi sevgili ise senaryolar yazılmaya başlanır direkt. her geçen dakika kişinin biraz daha gerilmesine sebep olur. bir taraftan "kesin bi iş çeviriyo" derken diğer taraftan merak içten içe yemeye başlar kişiyi. "tabi gürültülü bi yerdeydi o yüzden abi, şimdi arar nasılsa çıkmıştır tenha bi yere mekandan." falan derken telefon çalar zaten.
- arayabildin sonunda.
+ ya hayatım, babam yanımdaydı o yüzden meşgule aldım.
- tabi tabi, 2 saattir bekliyorum kızım arayacaksın diye. neler geldi aklıma biliyo musun sen? *
+ ya noldu ki canım 5 dk geçti altı üstü.
- noldusu var mı ya? azıma sıçayım ki o telefonu açtım sana. ömrümden ömür gitti kızım.
.
.
+ peki sen neden aramıştın ki beni aşkım bu kadar gerilmene sebep oldu?
- ne bileyim ben, kafamı kaldı bende.
aslında çiş yapan kişinin tam son kertede hissettiği hafif bir orgazmik durum söz konusudur. bazen o duygu yaşanmaz işte bu durumda (erkekler için konuşuyorum) ne yapsanız kar etmez. sallarsınız, çekiştirirsiniz ama hala biraz kalmış gibi gelir size ve içerde kalan bir şey de olmadığı için çişin en güzel anını yaşayamazsınız.
bu adamı arkadaş diye yanınızda gezdirme hatasını en başta yapan kişi sizsinizdir aslında. bu arkadaşın da pek suçu yoktur bu noktada. doğası gereği böyle ebleklikler yapmaktadır. kendini engelleyememesini geç ciddi ciddi de zevk alır bunlardan bu andaval. anlatmaya kalkarsın karşı taraf için o kadar da eğlenceli olmayabileceğini falan söylersin ama o yüzündeki garip gülümsemesi ile başka mecralara doğru hareket etmiştir çoktan. çok üstüne giderseniz de farklı bir kurban bulup sizi de ortak etmek ister. eli de ağırdır bu ibnenin. tehdit eder gibi "hadi lan, hadi çok güzel olacak." falan derken dürtüp durur sizi...
her ortamda her durumda yapacak bir şeyler bulur. gözüne kum atmak, yüksek yerlerde önce itip sonra tutmak, denizde suya batırmak, kar yağdığında boynundan içeri buz atmak... uzar liste. bir de gazetelere çıkacak kadar coşanları vardır onlar üstad mertebesindedir. arkadaşına hava kompresörü ile şaka yaparken makatını bile patlatabilir.
konu uzadı gerçi nerde asma köprü nerde hava kompresörü. en iyisi farklı kurban bulma mertebesine en kestirmeden dahil olmaktır.
yanlış okumuyorsunuz. adamlar etsiz çiğköfte işi yapıyorlar. istanbul göztepe - idealtepe arasında minibüs yolu üzerinde bir mekan. merkezi şişlide imiş şubeler falan filan... neyse bilip bilmeden sallamamak gerek ama sonuçta 4000 yıldan bahsediyorsun yahu.
"geçen cemal gelmişti demek ki o..." benzeri cümlelerle saçmalamaya neden olabilecek durumdur. bazı durumlarda ise suçu bilgisayar başındaki kişiye atarak üste çıkılması mümkündür. ama acı bir durum var ki bu olay ana haber bülteninde canlı yayında yaşanmıştır.
anlaşmış gibi biri havlamaya başlayınca diğerlerinin de olaya dahil olma dürtüsü ile takibe başlamasıdır.
- ya abi herşey iyi güzel de, ben bu havlama olayını çözemedim bi türlü.
+ neyini çözemedin lan. havlıyoruz işte.
- neden havlıyoruz abi, ben onu çözemedim yani biri başlıyo havl...
+ hav, hav hav lan hav hauvvvv
* hev, heöv, hevvf
x hovf, hovf hovf voff
- * arff, arf arff
her nasılsa birilerinin gazıyla işini doğru ve güzel yaptığını sanır bu tipler. beceremez, bulaşık bok içinde bırakırlar işi ama yine de yapmaya devam ederler. *
bilgisayardan az da olsa anlayan herkesin başına gelmiştir. arkadaş, akraba, ana baba vesair birisi * program kurmak için yardım ister. kurulumu tarif ederken arada bu cümle geçer.
- next next next yap!
+ yaptım abi.
- ne çıktı?
+ next çıktı.
- ebenin... ulan sonuna kadar yapsana.
daha başlığı açarken bir çok yazarın yaptığı hatadır. kişi/olay hakkında herkesin altına entry girebileceği bir başlık açmak yerine direk kendi fikrini anlatan başlık açarlar. sonra altına sıra sıra entry dizilir. ne diyon lan senci'ler bi taraftan, doğru diyo evet bence de malca'cılar diğer taraftan...
bırak başlığa konu olan kişi ya da konu hakkındaki salak, mal, güzel... fikirleri entry olarak belirtilsin.
**
her yeni günde binlercesi doğan, her yeni günde onbinlercesi anlamsızca/umarsızca ölen/öldürülen, her yeni günde yüzbinlercesi parmaklıklar ardında uyanan, her yeni günde milyonlarcası haketmediği kazanımlarını şen kahkahalar eşliğinde harcayan, her yeni günde milyarlarcası köle kabilinden işini yapmak üzere yola çıkan güruhun her bir tanesidir. şeklinde cevaplanası soru cümlesidir.
en kötü hali yeni sevgiliyi arkadaş ortamına sokarken yaşanan hadise ile gelen repliktir. filmlerde de sıkça kullanılır. herkes yeni tanışmaktan kaynaklı gülümseme ve şebeklik arası hareketler içine girerken en yakın arkadaşlardan biri (ki bu arkadaş esas oğlandan daha çekicidir genelde) bu cümleyi kurar. bir sevgiliye bakılır bir arkadaşa surat ifadeleri şahsı derin düşüncelere sokacak şekilde değişmiştir.
iki kişinin evlenmek üzere başlatmış olduğu hareketin hala kızın verilmesi gibi aşağılık bir tanımlama ile taçlandırılmasıdır. çünkü kız verilip alınabilecek yapıya sahiptir. onun için de problem yoktur zaten. demez de "siz beni aranızda alıp vermeye devam edin benim yolum uzun daha...".
zemin ya da masadaki dengesizlik nedeniyle sinir katsayısının ivmelenmesine neden olan durumdur.
o ayaklardan biri ne yaparsanız yapın zemine oturmaz. masayı sağa sola çevirirsiniz, ileri geri itersiniz yok. havada kalan ayağın altına bir şey sıkıştırmayı düşünürsünüz eğilmeniz halinde sapık damgası yemeniz kaçınılmaz gibidir. garsona söylesen garson eğilecektir masanın altına... daha kötü. ne dirseğinizi dayayabilirsiniz ne yemeğe dokunabilirsiniz. yemeğe uzanırsınız (adettendir bıçak kullanmak gerek) ete çatalı batırmanızla masanın sallanması bir olur. bir an duraksayıp bıçağı bastırırsınız bardaktan sarsıntı sesi gelmeye başlar...
sandalye üstünde hareket kabiliyetinize el sallarcasına geceye başka yerde devam etmenin yollarını arar durursunuz.
durumundan bihaber, gördüğü ilgiyi "işte bu!" şeklinde yorumlama sevdalısı gariban insandır. yılların acısını çıkarmanın vakti geldi düşüncesi ile gülücükler saça saça, selam vere vere ilerler. *
daha iş görüşmesi yapılacak olan firmanın kapısından girildiği anda avuçlarına düştüğünüz gerginliğin, tüm karar verme yetilerinizi, hareketlerinizi etkisi altına alması sonucu oluşan, rahatsız bir sandalye ile katmerlenen gergin süreçtir.
karşınızda ya da çaprazınızda sağlam makyajlı bir abla, gözlüklerin üzerinden arada bir sizi süzerken rahat olmak için kasınıp durursunuz. genelde civarda bir de dergi vardır, alıp sayfalarını karıştırırsınız, hakkında hiç bir fikir edinmeden bırakırsınız kenara. sürekli sağa sola bakma durumları da söz konusudur. bir bacağı indirip, diğer bacağı atarsınız üste. gelip geçenler olur, bakmaz gibi bir edayla geçerken mutlak ve mutlak "hah, salaa bak." bakışını sokup giderler öte tarafa doğru. hala beklemektesinizdir, ve paranoya da inceden kendini göstermiştir. biri daha geçer önünüzden, gömleğin yakasını hafiften çekiştirirsiniz. kafayı sağa sola nazikçe sallarsınız. artık hepten daraldığınızın işaretidir bu. her geçen kişi, gidip diğer odada sizi anlatıp gülmektedir, hemen telefona sarılıp bir başka departmandan birine haber verilmekte, ve yeni birileri daha önünüzden geçmektedir. hepsi ama hepsi sırf sizi orda öyle görmek için geçmektedir. bu aşağılık psikolojisine iyice kendinizi kaptırdığınız noktada, çıkıp gitmek istersiniz tam hareketlenirsiniz birisi gelip "merhaba, ben ..." şeklinde en güleryüzlü ve samimiyetsiz ifadesi ile sizi bir başka odaya götürmeye gelir. hemen boğazınızı temizleyip "merhaba." dersiniz ama sesiniz cılız çıkar ne hikmetse. peşine takılırsınız gelen kişinin ve soğuk görüntülü bir toplantı odasına alınırsınız. tam "neyse, bitti bari" diyecek olursunuz size eşlik eden kişi, "... bey birazdan sizi görecek" der ve kapıyı çekip gider...
malkoçoğlu filmlerinin vazgeçilmez sahnelerindendir. hatta bazılarında cüneyt arkın bir baba olarak, bir de evlat olarak kırbaçlanır. bu sahnelerde değişmeyen şey ise, cüneyt arkın'ın kendinden emin yüz ifadesidir. her kırbaçta kafa öne arkaya bir iki kez sallanırken, düz ve sert yapıya sahip saçları 5-10 kez titreşir. kameranın içine içine bakmaktadır bu noktada cüneyt ağbi.
