çocukluğumun en güzel oyunlarından biridir. şemsiye açılır, her hangi bir örtü alınıp şemsiyenin üst kısmına tutturulur, örtünün bir ucu da tamamen yere değerse çadır tamamdır hele içine girip uyumak muazzam anlar yaşatır.
Arkadaş ortamında kola atılan façalara özenip canımın tatlı olması üzerine torna vida ile kendimi ufak ufak çizdiğim, okul çıkışlarında telefondan (kulaklıksız) son ses arsız bela şarkısı açıp eşlik ederek eve yürüdüğüm 9.sınıf yılımdır.
Aramadan önce diyeceklerin ezberlenmesine rağmen sıçıp batırılan diyaloglarla karşılaşmamak zordur.
- neresi abla?
+ osmanlı mahallesi (abla mı) :d
- neresi?
+ Sincan
- Site nere abla?
+ ha tamam tamam özgür 91
Bu günün yaran haberiydi. muhabir "en güzel günü en kötü güne dönen baba" diyerek sinirlenmeme sebep oldu ulan altı üstü çük kesiyosun neresi en güzel gün?