iTÜde bu sene öğrencilere hakaret eden, özgürlüklerini elinden almaya çalışan ilginç hoca. yaptığı sınavlardan birinde bir öğrenciye bağırarak kopya çekip çekmediğini sorgularken sessiz olmasını rica eden başka bir kız öğrenciye elini kaldırarak tokat atmakla tehdit etmiş kız öğrenci de mahkemeye vermiştir. inşallah adalet yerini bulur.
gece gece varlığıyla insana harakiri yaptırır. durum şöyle bir şiir ile arz etmek isterim;
sabah 10:30daki vizeye çalışıyor idim
saat 6dan beri hiçbir şey yememiş idim
onun yerine arada su sigara içiyor idim
lakin açlık beynimi sarıyor idi
kafama artık hiçbir şey girmiyor idi
evdeki yoğurt beni cezbetmemiş idi
dışarıdan hamburger pizza yemek istiyor idim
cüzdanımdaki para bana yetmeyecek idi
bi fastfood niye 25 tl idi
sabah aç karnına koşmuş idim
kilo vermek için bu kadar çaba sarf etmiş idim
saat 12 de yiyip 2de yatmak istememiş idim
bu edindiğim dert beni öldürüyor idi
yemek yersem dizi izleyip yatacak idim
sabahki sınava çalışmadan giremez idim
aslında ne kadar çalışsam da hoca 50nin üstünde vermeyecek gibi idi
uludağ sözlüğe böyle bir entry girmek aklıma gelmiş idi
fekat yine de ne yeteri kadar ders ne spor ne de bütçe yapamıyor idim
sadece vakit öldürüp en azından dersim kötü olacak idi
olsun okul zaten çoktan uzamış idi
gözetimde olmak acı veriyor gibi idi
şiiri uzattıkça açlığım yok oluyor gibi idi
belki de biraz daha ders çalışıp uyursam hepsi bitecek gibi idi
inşallah kimse kendi kendine yaşamak gibi bir çılgınlık yapmıyor idi
yalnızlık zor sokaklar çıkmaz idi.
idi.
artık demir almak günü gelmişse zamandan,
meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli,
günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli.
biçare gönüller. ne giden son gemidir bu.
hicranlı hayatın ne de son matemidir bu.
dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler;
bilmez ki, giden sevgililer dönmeyecekler.
bir çok gidenin her biri memnun ki yerinden.
bir çok seneler geçti; dönen yok seferinden
