Facede biriyle konuşurken bana üzgün yüz gönderen insanlara karşı içim parçalanıyor. Bir yüz ifadesi bu kadar mı gerçekçi olur. Oturup ağlatacağım şimdi lan.
çok sakarım sözlük. Önumdekı koskoca elektrık supurgesını gormeyıp dustum. Sonra bagırınca annem yanıma gelıp koskoca elektrık supurgesı senı nasıl gormedı dıye dalga gectı. Cok sakarım ve mutsuzum canım sozluk be.
Bugün gerçekten sana anlatmak istediğim o kadar çok şey var ki. Bugünü hiç sevmedim hatta nefret ettim diyebilirim. Normalde yanımda olduğun zamanlar hayatımın en mutlu ve en guzel zamanları ama bugün o guzelliği hissedemedim. Çünkü bugünkü sanki gerçek bir vedaydı. Bugün ilk defa bu kadar korktum. Eğer seni kaybedersem neler olabilecegini düşundum yol boyunca ve bir sonuca vardım. Eğer seni kaybedersem sanırım başka kaybedecek hiçbir şeyim kalmaz. Çünkü sanırım sahip oldugum en değerli şeysin. Belki de sahip olduğum tek şeysin. Seninle konuşmak istedim bugün ama gerçekten düşünmekten konuşamadım. Sadece sana bakabildim. Baktıkça daha da içim acıdı, bu kadar mükemmel birine sahibim ve ben dünyanın tek harikasından 1.5 ay uzak kalıcam. Tüm gün bu düşünce beynimi kemirdi durdu. Ben daha 2 hafta dayanamazken 1.5 ay nasıl dayanıcam gerçekten bilmiyorum. Tüm zamanlarım acaba şu an napıyor, beni düşünüyor mu, özlemiş midir sorularıyla geçecek, bunu da biliyorum. Aklımda kalan son bakışın aklımdan gitmeyecek, ilk defa ağlamamak için kendimi bu kadar zorladım ve iyiki zorlamışım. Çünkü o zaman belki üzülürdün ve ben buna hiç dayanamazdım. Seni ne kadar çok sevdiğimi bugün bir kere daha anladım ve seni asla kaybetmemem gerektiğini de...
