artık mutabık olduğumuz bir konu var ki; aile babası olmanın en önemli niteliklerinden biri de şerbet gibi karpuzu seçebilmektir. bir babanın sağda solda anlatılan anlarından birisidir seçtiği karpuzun kıpkırmızı, kurabiye gibi çıkması. o sıra o babanın gözlerinin nasıl parladığını, nasıl bir sevince boğulduğunu anlayacaksınız. dünyalar onundur artık. para, pul, kariyer.. koy götüne.. adam karpuz seçmiş, var mı ötesi..
ben de şu yaşımda bunu anladım ki; evlenebilmek için en önemli şartlardan biri buymuş dostlar.. iyi karpuzu seçebilmek. karpuz seçemeyen bir erkekten iyi bir koca, ideal bir baba olmaz, olamaz. çatırdar o ailenin temeli, yürümez. ciddiyim. var böyle aile babaları, karpuzu seçemiyorlar, acı ama gerçek. üzülerek söylüyorum, yarayan kanamızdır bu adamlar. akşamları duble rakıları götürmelerinin sebebi başka bir şey değil. çocuklarına kral bir karpuz yedirememenin verdiği hüzünden ötürü adam kendini içkiye veriyor. seni anlıyorum aile babası bey.. böyle babalar için kamu kurum ve kuruluşları, sivil toplum örgütleri, belediyeler ve diğer vakıf, dernek ve tüzel kişiler tarafından derhal kurslar açmalı ve ''iyi karpuz nasıl seçilir?'' konulu seminerler verip eğitmeli bu insanlar. ailelerin huzurunu ve mutluluğunu sağlamak bir devletin en önemli görevlerinden biridir dostlar. zira aile huzurluysa, devlet de huzurludur.
bahar şenliklerinde her türlü pkk gösterilerine ses çıkarmayan bu ''öğrencilerin'', galeyana gelip ülkeyi ayaklandırmak, sözüm ona devrim yapmak peşinde koşanların gerçek yüzüdür.
ulusalcılara bu fotoğrafı gösterince, ''olur mu abi öyle şey, yanlışlıkla olmuştur.'', ''2-3 kişinin yaptığı bi' şeydir o'', ''onlar her yerde var yeaa''.. gibi boş sözleri işitebilirsiniz.
başlık sığmadığı için anlatım bozukluğu oldu ama başlık tam olarak; ''yeni aldığın ütü masasını koltuk almış eve giderken hoşlanılan kızla karşılaşmak.''
son bir ayda beni en çok yaralayan olay bu oldu. günlerdir kirayı denkleştireyim alıcam diye hayallerini kurduğum, uğruna ütüsüz gömlek dağları biriktirdiğim ütü masasını Çapa'da ki bir spotçudan almanın heyecanıyla mevlanakapı mahallesine doğru sallanıyordum. sallanmak da ne kelime, sanki sırtına 250 kiloluk top almış seyyid onbaşı edasıyla yolun ortasından yaldır yaldır yürürken, duygu da bana doğru geliyordu. o an ensemden çatala doğru soğuk terler inmeye başladı. koltuğumun altında daha jelatini bile açılmamış 1.5 metrelik ütü masası, diğer kolumda akşam pazarına 1.25'e aldığım mandalin torbası, yolun ortasında kaldım, karşımda da gündüzümü yeterince meşgul etmekle kalmayıp, geceleri bile uykuma gelen duygu. önüme bakıp tanımasam mı acaba diye düşünürken, babamın ''olduğun gibi görün, ya da sen görünmesen de olur'' dediği aklıma geldi, hala düşünür dururum altında yatan ince mesajı ama babadır kötü şey söylemez diyip, başımı yukarı kaldırdım ve duygunun gözlerine bakarak selamımı verdim. her zamanki gibi duygu selamımı almadı ve somurtarak yoluna devam etti. niyetimin ciddi olduğunu henüz farkemedi sanırım. neyse, o da anlar bi' gün, onu ne kadar sevdiğimi.
yaptığı işin hakkını veren ceza hukukçusudur. 4 senedir hukuk fakültesindeyim, farklı fakültelerde onlarca hocanın dersine girdim; ama özverili ve istekli hoca pek görmedim. kendisinin işini severek yapması ve bunu öğrencilerine hissetirmesi, engin bilgisi zaten ilgi çekici olan ceza hukukuna olan ilgiyi arttıyor. saygılar sunuyoruz.
eğer uygun ortam yani vucut ısısına yakın ortam oluşursa spermler vücut dışında 48 saat kadar yaşabilir(miş). vucüt sıcaklığının 36.5 derece olduğunu varsayarsak bu havada kimin sevişeceği de merak konusudur. keşke daha önce öğrenseydim, ekmek falan atardım amk.
