yazık... malesef türkiyede adalet adına herşeyi tükettik. içeride o kadar kader mahkumları varken , yüzlerce şehitlerimizin katillerini 20 dk da serbest bırakılması içimizi yakan bir durum. artık terörün hükümette , üniversitelerde , içimizde olmasına şaşırmıyorum . bundan 10 yıl önce de aynı şekilde serbest bırakılmışlardı , şimdide serbest bırakıldılar. değişen birşey olmadığı gibi daha çok bölünmemize neden oldu . *
bir sürü kan, bir sürü can ve bir sürü yürek acısı...
nasıl olduda bölündük bu kadar?
şehit anneleri , eşleri , çocukları * çok kırgın.
evet, kan dursun dedik , bitsin bu kavga demişdik ama onları bağrımıza basalım demedik.
babamın doğrusunu kesinlikle yalnış olduğuna ikna edemezsiniz.
size bir örnekle anlatayım.
yıllar öncesinde evde ailecek kim 500 milyar ister yarışma programını izliyoruz. ve soru geliyor.
çalıştığım bölümlerden bir tane soru çıkmadı, oysaki sabaha kadar ders çalışmıştım... * itiraf edeyim öğrencilik dönemimde en çok kullandığım bahanedir.
ikisi de gelmiş bana kafa tutuyorlar. kendimle cebelleşiyorum onların dediklerini yapmamak için. dinlesem olmuyor dinlemesem olmuyor. hala onların beni sevip sevmediklerinin sonucunu bulamamaktan yakınıyorken ben, yine onlara yenik düşüyor ve kavgalarıma son veriyorum.
