bi sevgilim vardı onunla internetten tanışmıştık aynı şehirde oturuyorduk ama buluşmadık aylarca internette sevgili olduk hayatımın en büyük salaklığını yaptım sonra buluştuk ben ona karşı fazla bi şey hissedemedim ama ayrılamadım da iş işten çoktan geçmişti ve o bana çoktan bağlanmış beni deli gibi seviyordu bir yıl anca sürebildi ve ben yapamadım ayrıldım ondan hayatımda ilk kez bi erkeğin benim için ağladığını gördüm ve bu gerçekten acı vericiydi sonra bi şekilde günler geçti çok da zor oldu ama hani derler ya zorla sevgi olmuyor..
sonra hayatımın aşkıyla karşılaştım çocukluk arkadaşımla yıllar sonra karşılaştık ve birbirmize aşık olduk
yaklaşık bir yıl olacak ama bazen içimde büyük bi acı hissediyorum allah bana ceza verir belki bi gün bi başkasını üzdüğüm için ondan çok özür dilemeyi isterim ama yapamam çünkü hemen ümitlenir biliyorum.
birileri bana akıl versin yoksa çıldırcam..
ilk okulda birbimize aşıktık onunla, sonra o liseye geçti ben hala orta okuldaydım tabi görüşemiyorduk haliyle. sonra bi gün taşındıkları haberi geldi hem de uzak bi semte taşındılar, ara sıra okul dönüşü karşılaşıp bakardık birbirimize sonra o da olmadı gittiler tabi o zaman ne benim telefonum ne de onun var hiç görüşemedik. aradan 5yıl geçti bir gün hiç beklemediğim bi gün durakta karşıma çıktı gözlerime inanamadım o gözleri bakışları hiç değişmemişti masmavi gözlerine heyecandan bakamadım bile boyu uzamış küçükken aynı boydaydık şimdi o benden uzun olmuştu, inanamıyordum bu maviş olamaz benim mavişim diyordum..
derken sadece öyle bakakaldık ne ben konuştum ne de o ama o gün bizim aşkımızın yeniden doğduğu gündü şimdi neredeyse bir yıl olacak vay be kader diye buna derim ben.. gerçek aşk bir şekilde böyle karşınıza çıkabilir yeter ki bekleyin öyle her önünüze gelene atlamayın.
küçükken kalın dudağım olduğu için utanırdım saklardım hep, bütün küçüklük fotoğraflarımda dudaklarımı içeri doğru kıvırıp gülmüşüm hala anlamıyorum çizgi şeklinde dudaklar modaydı herhalde o zamanlar. *
temizlik yapın her yeri toplayın sonra huzura erip ders çalışın çalışamıyorsanız en yakın arkadaşınızla muhabbet edin penceren bakıp müzik dinleyin öyle işte..
üç yakın arkadaşım var birisiyle çok sorunlarımız oldu bize onca kötülük yaptı havalandı ezdi sonra yeniden yakınlaştık yani onu affedip aramıza aldık,
bahane olarak onun annesiyle babası ayrı sorunları var dedik.
peki ya benim, benim annemle babam ayrı değil ama daha çok sorunlar yaşadım ailemde çoğu zaman huzur bulamadım annem hariç ama hiçbi zaman kimseye anlatamadım bi gün sevgilime anlatacaktım gözlerim doldu ve konuşamadım peki ben ne yapayım sözlük herkes beni düzgün bi ailenin hanım hanım kızı sanarken ben ne haldeyim haberleri yok.. ben neden psikolojimin bozuk olduğunu belli edemiyorum içime ata ata sonum kötü olacak.
kendinizi sevin..
sizi gıcık eden insanlara haddini bildirin ve asla ezilmeyin istediğiniz bir şeye ulaşmak için emek harcayın ve bir şeyleri başarmaya başlayınca o zaman hayat çok güzel olacaktır.
bugün rüyamda izban ın raydan çıkıp kaza yaptığını gördüm sonra gün boyunca izban a binmedim arkadaşlarımı da bindirmedim sonuç olarak son durak filminde olmadığımı fark ettim sözlük. *
kimseyle dalga geçmem dış görüntüsü vs yüzünden ama bazı insanlar beni deli ediyor sözlük hangi şişman arkadaşımla konuşsam ve konu kiloya gelince hepsi ilaç kulandıktan sonra oldu aslında ben çok zayıfmışım da işte annem bana küçükken vitamin vermişte yok efendim bilmem ne ya bırakın bu işleri az yiyin arkadaşımm başımı da şişirmeyin!
sözlükteki erkekler için hiçbir şey ifade etmeyen, ama itiraf başlığında bir çok erkek yazarın türk kızları yüzünden ne acılar çektiğini okuyabilirsiniz.
her zaman şunu öğrendim bu hayattan çok çalışmalısın yoksa bu hayatta bi hiçsin çalışırsan her şeyin olur paran da sevgilin de işin de aklına gelebilecek her şey ve sonuç mutluluk düşününce çalışmayan insan ne halta yarar biri söylesin bakalım hem sadece şu son iki yıldır derslerime kafa yormaya başladım ve eminim sonu mutluluk geticerek.
bazen kendimi deli gibi hissediyorum ailemle ilgili problemlerim olmasına rağmen kimseye en ufak bi şey sezdirmiyorum sadece etrafımkiler beni çok sulu gözlü ve merhametli bilirler.. aslında her fırsatta içimi döküyorum haberleri yok.
zıkkım kelimesinden bir türlü vazgeçemiyorum biri beni sinir edince ya da bi şey söyleyince sesli ve sert bi şekilde zıkkım diyorum hadi zıkkımın kökü, dibi neyse de zıkkım ne ya allah allah nerden alıştım ki buna.
kırılgan olmaktan nefret ediyorum neden böyleyim ki en ufak şeye inciniyorum onu düşünüyorum sürekli,
hep etrafımda iyi insanlar olsun istiyorum ben nasıl insanları kırmamak için bin takla atıyorsam onlar da öyle yapsın istiyorum ama maalesef olmuyor.
ha bir de sevmediğin ot burnunda biter derler ya gerçekten de öyle.
burda kimseyle tanışmak konuşmak istemiyorum özelim olsun burası istiyorum böyle günlük gibi yazayım salakça olduğunu ben de biliyorum.
ayrıca şu an bunları yazarken kendimi kötü hissediyorum annem şıkırtıları duyup gelse yanlış anlayacak beni. gece gece kimle çet yapıyosun der kesin nerden bilsin sözlüğü falan canım annemmm benim beyaz pamuğum.
