gizli kürtçülerin yani ümmetçiler ve komünistlerin palavralarından biridir şöyle ki;
iç anadolu; 10.729 %31
karadeniz; 9.947 %29
ege; 5.092 %14
akdeniz; 3.963 %11
marmara; 2.586 %8
doğu anadolu; 1.759 %5
g.doğu; 782 %2
toplam; 34.858
şehit vermiştir.
buna göre kürtler savaşa en az katılımı sağlamışlardır. kürtler daha sonra çıkardıkları isyanlarda bu devleti yıkmak için ölmek ve öldürmekten çekinmemişlerdir. çıkan kürt isyanlarında toplam 17.000 isyancı gebermiştir.
demek ki kurtuluş savaşını kürtlerle birlikte kazandık sözü hikayedir. sözde kardeşiliği giydirip özde kalleşliği unutturma çabasıdır.
vatandaşlıktan çıkarılmaları gerekenlerdir. madem götümüzü ab normlarına göre siliyoruz, o zaman bu insanlar ya resmi dili öğrenmeli ya da vatandaşlıktan atılmalıdır. hoş ab normları olmasa dahi, türk devletinin tüm imkanlarını kullanıp dilini yadsıyanlar bu ülkede barınmamalı.
erdemli sahillerinde çoluk çocuk ayırt etmeden 22 kişiyi çarpan ruh hastası bir vatozdur. kendisi ile karşılaşanlar javsın yiğeni olduklarını söylesinler .
tam ikameti.
arpaç bahşiş/ yıldız taşı tatil sitesi sahili kayalıkların orası.
yadsınamaz. tüm sözlüklerde de bu kimseler* hakkında onlarca başlık vardır. bu şuna benziyor, kanal7 de izzet altınmeşe show'a konuk olan ünlülerin gravdan muhabbet yapıp birbirlerini övmesi. yapmayın babuş.
karı milletinin ''bis daha zekiyis bikerem'' iddialarına son veremeyen olay. lan işte her sene çükü olan kılıksız tipler birinci oluyor siz de eşitiz aynıyız ayağına yatıyorsunuz. dünya kuruldu kurulalı karı milleti insanlık için amını oynatmadığı gibi öss yapılmaya başlandığından bu yana o yönde de bi çabalari olmamıştır.
kahırdan ölmüştür. boru mu lan ? memleketin tescilli en büyük ineğinin babasısın. tanrım... ne utanç verici. benim evladım birinci olsa yağmurlu havada çamurlu su vermem ibneye.
kefere adetidir. sonra asimile olduk bilmem nolduk. yavşak yavşak işler başgan(!) çük perisi olsun çok şeker yiyen çocukların çükünü alsın yerine daha büyüğünü getirsin. o uyar bak.
ingilizce bilenler için kolay olan hadise. hatta yer yer insana karizma falan da kattığını düşünüyorum. lakin ingilizce bilmeyen biz zavallılar içinse bu zordur. mesela ben bütün ingilizce şarkılara otomatikman melodiye uygun 'oşit oşit oşit' şeklinde eşlik ediyorum. dışarıdan aynı karizmayı yakalıyabiliyor muyum bilmiyorum ama benim hoşuma gidiyor. hatta kendimi kıvanç tatlıtuğ gibi hissettiğim oluyor.
sırf bu amaç için transfer edilir. genelde brezilyalı olur. idmanlarda poposunu falan açar diğer futbolculara pandik atar, hocaya el hareketi yapar, fıkra anlatır olayı budur.
1783
Çeçenlerin Çarlık Rusyası işgaline karşı başlattığı sa-
vaş Kuzey Kafkasya'ya yayıldı. 1780'lerin başında başlayan
savaşta cihadın liderliğini Şeyh Mansur yürütüyordu. Rus isti-
lâcılar katliam yaptılar. 1791'de tutukladıkları Şeyh Man-
sur'u, 1794 yılındâ Slisselarg hapishanesinde şehit ettiler,
ama savaş devam etti.
1816
Çar, General Yermalov'u Kafkasya'ya komutan to-
yin etti. Yermalov büyük bir ordu ile Çeçenleri ve diğer Kaf-
kas halklarını katliama tabi tuttu.
1828
Rus baskısına dayanamayan Dagıstan'da Müslü-
manlar önce imam Gazi Muhammed, daha sonra imam
Hamzat önderliğinde ayağa kalktılar. Büyük savaş bir anda
bütün Kafkasya'ya yayıldı.
1834
imam Hamzat'ın şehit edilmesinden sonra cihadın
önderliğini imam Şamil yapmaya başladı. Taşo Hacı liderli-
ğindeki mücahid kuvvetleri de imam Şamil saflarına katıldı.
1839
Çarlık, Çeçenlere karşı baskın düzenlemeye başla-
dı. imam Şamil liderliğindeki büyüklü küçüklü bütün Çeçenler
ve Kuzey Kafkasya halkları gazavat savaşına, cihada başla-
dılar. Milli Azadlık cihadı olarak bilinen bu savaş tam 25 yıl
devam etti. Bu savaş Rus tarihine Kafkas Harbi olarak girdi.
Rus demokrat yazarı N.Çernişerskiy, bu savaştan bahseder-
ken, "Rusya bu savaşa yılda 25 bin asker gönderdi" diye
yazmaktadır. General N.N. Rayevsk ise "Bizim Kafkas-
ya'daki hareketlerimiz Amerika'nın istilâsındaki facialar gibi
idi" diye yazmaktan kendini alamamıştır.
1859
Ruslar, Çeçenlerin son durağı Vedeno köyünü de iş-
gal etti. Şamil esir düştü. 25 yıl devam etmiş olan savaşta mil-
letin yarısından çoğu vuruldu ya şahit oldu veya gazi. Fakat
Çeçenler yılmadı. Savaş 1864 yılına kadar devam etti.
1865
Ruslar, sömürge rejimi uygulamaya başladılar. Çe-
çen gençleri Rus ordusu arasına dağıtıldı. Birçokları da ülke-
nin dışına çıkmak zorunda kaldı. Anadolu'ya göçler bu tarih-
te başladı.
1877
Çeçen ve inguşlar yeniden ayağa kalktı. iki yıllık çe-
tin savaştan sonra Ruslar, Çeçen ve inguşları vatan toprakla-
rından sürgün ettiler ve bölgeye Rus Kazak (koçak/larını yer-
leştirmeye başladılar. Bunun üzerine Çeçen ve inguşlar geril-
la savaşı ,başlattı. Zalimhan, liderliğindeki mücahidler;
1917 yılına kadar Rus Koçaklorına karşı savaştılar.
1917
Çeçen Inguşlarla Rus Kazakları arasındaki ölüm ka-
lım savaşı başladı. Bu savaş bir yıl sürdü. Çeçenler, 1918 yı-
lında kendi topraklarını geri aldılar. Çeçenler, Şeyh Uzun Ha-
cı önderliğinde Kuzey Kafkasya Emirliği altındaki Islâm dev-
letinin kurulduğunu ilan ettiler.
1920
Komünistler, Kuzey Kafkasya'yı işgal ettiler. Sovyet-
ler sıkıyönetim ilan etti. Olağanüstü idarenin başını ÇK (daha
sonra KGB) yürütüyordu. Aydınlar, bilhassa din adamları kur-
şunlandı.
1922
Komünistler, bölgeyi "Çeçen vilayeti" ilan etti.
1924-25
Kafkasya Sıkıyönetim Komutanlığı, 10 bin Çe-
çen inguş aydınını hapsetti. Komünist olmayanlar idam edil-
di, kurşuna dizildi.
1929
Kafkasya Harbi Komutanlığı, Çeçenistan'da kolhoz-
laştırma (halkın topraklarına el koyma) hareketi başlattı. Bu
uygulamaya karşı çıkan Çeçenler, Şit islambulov liderliğinde
başkaldırdılar.
1930
Kızılordu, Şit islambulov liderliğindeki
mücahidlerle anlaşma yoluna gitmek zorunda kaldı.
Bu anlaşmaya göre Sovyetler, Çeçen inguşların
haklarına saygı duyacakları garantisini verdi.
1931
KGB, anlaşmayı bozdu ve Şit islambulov ve
arkadaşlarını kurşuna dizerek şehit etti. Şit
islambulov'un yerine kardeşi Hasan islambulov
geçti ve 1935 yılına kadar Kızılordu ile savaş
devam etti.
1932
Çeçenistan Nogayyurt bölgesindeki halk
ayaklandı. Buna karşı NKVD (daha sonra KGB)
buradaki herkesi hapse atarak işkenceler uyguladı.
Sonra diğer yerlerdeki milleti kötülemek için kızıl
partizan ibrahim Gelderan liderliğinde sahte bir
ayaklanma gerçekleştiren KGB, halkı Kızılordu
kurşunlarına hedef ettiren Gelderan'a öldürttü.
1936
Yıllardır devam eden savaşı durdurmak
isteyen Moskova, Çeçen-Inguş vilayetine, Çeçen
inguş Sovyet Sosyalist Özerk Cumhuriyeti adını
verdi. "Sovyet Sosyalist" kelimelerini istemeyen
millet aydınlarını 1937 yılında hapse attılar. Bir yıl
içinde 10 bin kişi tutuklandı ve hiçbirisi evine
dönemedi.
1940
Milleti tehcir eden Ruslara karşı
Hasan islambulov liderliginde başlayan
ayaklanma herkesi birleştirdi. Şatoy şehrini ele
geçiren Hasan islambulov askerlerinin hareketi
millete güç verdi ve Galanoj inguş halkının geçici
inkılap hükümetini kurdular. Ruslar ne kadar
saldırdılarsa da islambulov taraftarlarını yok
edemediler.
1944
Çeçenler, Kırım; Karaçay, Balkar ve Ahıska
Türkleriyle birlikte, Stalin tarafından Sibirya ve
Türkistan steplerine sürgün edildiler. Bu topyekün
sürgün sırasında binlerce Çeçen açlık, salgın
hastalık ve Rus kurşunlarıyla öldü.
1957
Sovyet lideri Nikita Kuruşçev, sürgündeki
Çeçen ve inguşlara, eski durumlarına kavuşmaları
için bazı haklar tanıdı. Sürgündekiler, Çeçen
Inguş Cumhuriyeti'ndeki yurtlarına dönmeye
başladılar.
1960-1970
Bu yıllar içerisinde Moskova, Çeçen
inguşların dağlık yerlere, şehirlere, Rus
Kazaklarının yerleştirilmesi, nüfus yapısının
değiştirilmesi çalışmalarına devam etti. Çoğu
yerlerde sahte törenler yaptı. Çeçen inguşlar bu
sahte törenlere çok sert tavır aldılar. Rus-Çeçen
mücadelesi ideolojik savaş şeklinde devam etti.
1982
Sovyetler Birliği Komünist Partisi'nin birinci
adamı Brejnev'in yardımcısı Süslov, "Başka
milletler, Sovyetler Birligi'ne kendı arzuları ile
katılmışlardır" diyerek asimilasyon politikasını
sürdürdü.
1988
Çeçen inguş Halk Cephesi kuruldu. Hoca
Ahmet Bisultanov lider seçildi. Cephe, ilk eylem
olarak Gudermes'te yapılmakta olan kimya
fabrikasına karşı protesto gösterileri düzenlemeye
başladılar. Bu arada siyasi teşkilâtlar da kuruldu.
Bu teşkilâtlar, 1990 yılında siyasi parti hüviyetine
büründü.
Kasım 1990
Çeçen Halk Kurultayı toplandı. Kurultayda
Çeçen Milli Komitesi kurulması kararı
alındı. Komitenin adı daha sonra Milli Kongre olarak
değiştirildi ve başına Cevher Dudayev getirildi.
5 Eylül 1991
Ağustos ayında Sovyetler Birliği
Komünist Parti Genel Sekreteri ve Devlet Başkanı
Mihail Gorbaçov'u devirmek için yapılan darbeyi
destekleyen Çeçen inguş hükümeti, baskılar
sonucu; bağımsızlık yanlısı Çeçen Milli Konse-
yi'nden istifa etmek zorunda kaldı. Rus Hava
Kuvvetleri'nden kendi isteğiyle emekli olan General
Cevher Dudayev, ülkesine döndü ve milli lider ilan
edildi.
Ekim 1991
Cevher Dudayev, Moskova yanlısı
geçici hükümeti devirmek için kampanya başlattı.
Resmi daireleri ele geçirmeye başlayan Cevher
Dudayev halkın yüzde 80'den fazlasının oyunu
alarak Devlet Başkanlığı'na seçildi ve tek ta-
raflı olarak bağımsızlık ilan etti.
Kasım 1991
Rusya Federasyonu Devlet Başkanı Boris
Yeltsin, olağanüstü hal ilan ederek Çeçenistan'ın başşehri
Grozni'ye asker gönderdi. Bu askerlerin Grozni havaalanın-
da Devlet Başkanı Dudayev'e bağlı askerler tarafından engel-
lenmesi üzerine, Rusya Parlamentosu olağanüstü hali kaldırdı
ve Rus askerleri 3 gün sonra geri döndü.
Haziran 1992
Çeçen-inguş Cumhuriyeti, "Çeçenistan"
ve 'inguşistan" olarak birbirinden ayrıldılar. Inguşistan, Rus-
ya Federasyonu içerisinde kalmaya karar verirken Çeçenis-
tan'ın bağımsızlık kararı Rusya tarafından reddedildi.
1994
Moskova; Çeçenistan'ın suçlular için karargâh ol-
maya başladığı şeklinde propaganda yapmaya başladı ve
halkın Cevher Dudayev'i devirmesi için çağrı yapmaya baş-
ladı.
2 Ağustos 1994
Rusya'nın desteklediği bilinen muhalefet tarafından
organize edilen Geçici Konsey, Cevher Dudayev'i
devirme çalışmalarına başladı.
25 Kasım 1994
Moskova destekli isyancılar, tank ve ağır silahlarla
Grozni'ye saldırdılar, fakat bir gün sonra geri
çekilmek zorunda kaldılar.
29 Kasım 1994
Boris Yeltsin, Dudayev ve muhalefete 48 saat
içinde silahlarını bırakmaları çağrısında bulunarak,
aksi halde olağanüstü hal ilan edeceğini açıkladı. Rus uçak-
ları Grozni'yi bombaladı.
30 Kasım 1994
Rus uçakları tarafından yeni bir hava
saldırısı daha yapıldı. En az 10 uçağın katıldığı saldırıdan
sonra Cevher Dudayev, kadın ve çocuklara Grozni'yi terket-
meleri çagrısında bulundu. Rusya, Çeçen sınırına asker yığ-
maya başladı.
1 Aralık 1994
Rusya'nın, verdiği sürenin bitmesine rağmen, hiçbir
harekette bulunmayan Yeltsin, Çeçenlerin elindeki
Rus esirleri geri alabilmek için her yolu deneyeceğini açık-
ladı.
5 Aralık 1994
Rusya, Çeçenistan'ın terörist yatağı oldugunu
ileri sürerek, Batı'yı yanına almak teşebbüslerine başladı.
6 Aralık 1994
Çeçenistan bağımsızlığını elde etmesinden
sonra ilk dafa en üst seviyede bir toplantı yaptı. Rusya
Savunma Bakanı Pavel Graçev ve Cevher Dudayev, yaptıkla-
rı görüşmede, krizin sona ermesi için güç kullanılmaması ko-
nusunda görüş birliğine vardılar.
7 Aralık 1994
Rus Güvenlik Konseyi, tarafların silahsız-
landırılması için bütün anayasal tedbirlerin uygulanmaya ko-
nulmasını istedi.
8 Aralık 1994
Boris Yeltsin, anayasal tedbirlerin uygulanmasını istedi.
10 Aralık 1994
Rusya, Çeçen hava sahası ve sınırını kapattığını
açıkladı. Grozni yine bombalandı. Dudayev'in yar-
dımcılarından biri, Rusya'nın Çeçenistan'ı işgal etmeleri halin-
de, Rus askerlerinin tabut içinde terk edeceklerini söyledi.
11 Aralık 1994
Rus askerleri, 3 koldan Çeçenistan'a girdiler.
Yeltsin, 15 Aralık tarihine kadar süre tanıyarak, Çe-
çenlerin silahlarını bırakmalarını istedi.
12 aralık 1994
Rus uçakları, Grozni yakınındaki hedefleri
bombaladı. Grozni'nin dışındaki köylerde ağır
çarpışmalar meydana geldi.
14 Aralık 1994
Cevher Dudayev, Rusya'yı uyararak
bir adım daha atmaları halinde, gerilla savaşı
başlatacaklarını ilan etti. Barış ümidi, Çeçenlerin
Rusya'nın isteklerini reddetmeleri ile son buldu.
15 Aralık 1994
Boris Yeltsin, Cevher Dudayev
taraftarlarının silah bırakması için verdigi süreyi 48
saat daha uzattı. Dudayev, Rus askerlerinin
çekilmesi halinde masaya oturacağını açıkladı.
16 Aralık 1994
Çeçenistan'a gönderilen bir Rus
general, Yeltsin'in hareketinin anayasaya aykırı
olduğunu belirterek, "Bir adım daha ileri
gitmeyeceğini" ilan etti. Rusya Güvenlik Konseyi
yaptığı açıklamada, verilen süreyi cumartesi gece
yarısına kadar erteledi.
17 Aralık 1994
Rusya Dışişleri Bakanı Andrei
Kozirev, yabancıların ülkeyi terketmesini istedi ve
Dudayev'i bir defa daha görüşme masasına davet etti.
18 Aralık 1994
Rus uçakları gece yarısından
itibaren Grozni'yi bombalamaya başladılar. Fakat
kara harekâtına geçilmedi. Grozni'de bulunan
Dudayev taraftarları sessiz kalarak Rusya'nın ikinci
bir adım atmasını beklediler.
19 Aralık 1994
Rus kuwetleri özellikle sivil
yerleşim birimlerini bombalayarak 16 kişinin
ölümüne sebep oldu. Grozni'ye yönelik hava
saldırıları yine devam etti. Grozni dışında yoğun
çarpışmalar oldugu bildirildi. Bölgede bulunan
gazeteciler, Petropavlovskaya köyünün Rusların
eline geçtiğini bildirdi. Cumhurbaşkanlığı
Sarayına yönelik saldırılarda, sarayın isabet
almadığı, mermilerin boş araziye düştüğü belirtildi.
Ocak 1995
Rus tankları Grozni'nin merkezine doğru ilerlemeye başladı.
Şubat 1995
Mücahidler başşehir Grozni'yi terk etmeye başladı.
Nisan 1995
Avrupa Güvenlik ve işbirliği Konferansı
AGIK, Çeçenistan komisyonu kurmaya karar verdi.
Dudayev, Rusya içinde saldırıda bulunma
tehdidinde 'bulundu. Argun, Gudermes ve Şali'yi ele
geçirmeye başladı.
Mayıs 1995
Rus askerleri Kafkas dağına dogru
ilerliyor. AGiK himayesinde yapılan görüşmelerin ilk
turunda sonuç alınamadı.
Haziran 1995
Askerlerinin, güneydoğudaki mücahidlerin
karargâhını ele geçirdiklerini duyuran Rusya,
Şatoy ve Nazhoyyurt'u da aldılar.
14 Haziran 1995
Çeçenistan'a 70 kilometre mesafedeki
Stavropol şehrinin Budonnovski
kasabasına baskın düzenleyen Şamil Basayev
liderliğindeki bir grup mücahid, bir hastanede
yüzlerce Rus'u rehin aldı.
15 Haziran 1995
Rusya, Kuzey Kafkasya'daki kuvvetlerini
alarma geçirdi. Yeltsin, Rus sivillere
sakin olmaları çağrısında bulundu.
16 Haziran 1995
Rus askerleri, Çeçenlerin saldırı
ihtimaline karşı Moskova'daki kilit öneme sahip
binaları korumaya aldı. Rus parlamentosundaki
gruplar, hükümetin istifasını istedi. Yediler toplantısı
için Kanada'ya giden Yeltsin'e geri dön çağrısında-
bulunuldu.
17 Haziran 1995
Rus askerleri hastaneye baskın düzenledi.
Operasyon başarılı olamadı. Ancak
Basayev, 220 kadın, çocuk ve hastayı serbest
bıraktı. Yeltsin; baskının kendisinin Moskova'dan
ayrılmasından sonra gerçekleştirildiğini açıkladı.
Başbakan Çernomirdin ise, rehinelerin serbest bıra-
kılmasına karşılık Çeçenistan'da ateşkes
yapılmasını teklif etti.
18 Haziran 1995
Rusya Başbakanı Çernomirdin, mücahidlerin
komutanı Şamil Basayev ile telefonda görüştü. Müca-
hidler, 126 rehineyi daha serbest bıraktı. Bâsayev,
kendi adamlarını ve rehinelerin bir kısmını
Çeçenistan'a götürmek için bir otobüs istedi.
Çeçenistan'daki Rus komutan, "Bütün askeri
operasyonların durdurulması" talimatını verdi.
19 Haziran 1995
Barış görüşmelerinin yeni turu
Grozni'de başladı. Mücahidler 764 rehineyi daha
serbest bıraktı ve bir Rus tuzağına karşı bazı
gazeteciler, parlamenterler ve çok sayıda Rus'un
bulunduğu otobüsten oluşan konvoyla Budonnovski'den ayrıldı.
30 Temmuz 1995
Heyetler arasında askeri
anlaşma imzalandı. Anlaşmaya göre; Ruslar,
Çeçenistan'daki askerlerini çekecek, Çeçenler de
savunma maksatlı olmayan silahlarını teslim
edecekler. Çeçen heyetine Çeçenistan Başsavcısı.
Osmatı imayev başkanlık etti.
Ağustos 1995
Çeçenistan'da kimyasal silah
kullanılmış olabileceğine ilişkin belirtiler
bulunduğu bildirildi.
16 Ağustos 1995
Çeçen Cumhuriyeti'nin
başkenti Grozni'de süren barış görüşmelerinin
kesilmesi ve taraflar arasında gerginliğin tehlikeli
bir şekilde tırmanması ardından bir grup Çeçen
direnişçi silahını teslim etti.
25 Ağustos 1995
Çeçen lideri Cevher Dudayev'e
bağlı güçler, cumhuriyetin ikinci büyük kenti
Gudermes'te yönetime el koyduğunu bildirdi.
28 Ağustos 1995
Rusya'nın Budonnovsk kentine
baskın düzenleyerek 30 Temmuz da Rus-Çeçen
heyetlerinin askeri bir anlaşmaya varmalarına
kadar giden görüşme sürecini başlatan Çeçenlerin
ünlü savaşçısı Şamil Basayev, silahlarını teslim
etmeyeceklerini söyledi.
5 Eylül 1995
Çeçenistan'da Cevher Dudayev
yanlıları 6 Eylül 1991'de ilan edilen, ancak
tanınmayan bağımsızlık ilanlarının yıldönümünü
cumhuriyetin çeşidi yerleşim birimlerinde
kutladılar.
16 Eylül 1995
Çeçenistan'ın Alkhoi-mohk
kasabasında Rus uçaklarının bombardımanı
sonucu üç kişinin öldüğü, altı kişinin Yaralandığı
bildirildi.
4 Ekım 1995
Çeçenistan Cumhurbaşkanı Cevher
Dudayev'in danışmanı Ramazan Kaytemirov,
Rusya'nın Çeçenistan'da asıl amacının petrol
yataklarına sahip olmak, boru hattını kullanmak ve
askeri üs kurmak olduğunu söyledi.
20 Aralık 1995
Çeçenistan'ın Gudermes kentini kuşatan
Rus askerleri yüzlerce sivil öldürerek kenti ele
geçirdi. Ülkenin yüzde 70'ini kontrol altında tutan
Müslüman direnişçiler, Ruslara ağır kayıplar
verdirdi.
9 Ocak 1996
"Yalnız Kurt" grubunun lideri Salman
Rudayev, Kızılyar'a baskın düzenleyerek yüzlerce
kişiyi esir aldı.
17 Ocak 1996
Salman Raduyev ve mücahidler,
Kızılya dan kaçarken kıstırıldıkları Pervomaiskoye
köyündeki Rus kuşatmasını yarmayı başardılar.
5 Şubat 1996
Çeçenistan'ın başkenti Grozni'de
bağımsızlık yanlısı Çeçenler, Rus güçlerinin
ayrılması isteğiyle gösteriler başlattı.
8 Şubat 1996
Grozni'deki gösterilere binlerce
kişi katıldı. Kent merkezinde gösterilere
katılanların sayısı on bine ulaştı.
*
pkk itleri ve çeçen direnişçileri aynı kefeye koyan terörist savunucuları böyle köklü bir tarihi görüp susarlar umarım. gerçi süper keskin beyin kıvrımları buna elvermez ya neyse.
