Keşke bizi tüm kusurlarımızla sevecek,bir derdimiz olduğunda sormadan yüzümüzden anlayacak,mutlu ve mutsuz her anımızda yanımızda olacak ve en önemlisi de bizi anlayacak bir insan çıksa karşımıza...
Ne kadar arkadaşlarım,ailem var dese de kendinden başka hiç kimsesi olmayan insandır.Hayatın tüm dertlerini,sıkıntılarını kendi vücudunda taşır. Bazen omuzlarında, bazen sırtında. Ama en ağırlarını da kalbinde taşır...
işte sizin gibi genelleme yapıp toplum içerisinde ayrımcılık, dışlama yapan insanlar yüzünden dünya bu halde. Yok kısa etek giyen kızlar şöyle, yok türbanlılar şöyle, yok kezo kızlar böyledir, yok keko erkekler böyledir. Bir insanların dış görünümüyle ve karakteriyle ilgilenmeyi bırakın da, boy aynasında kendinize bakın. Çok mu kusursuz sunuz?
Her gün, her dakika, hatta her saniye umut etmiyor muyuz aslında?
Sanki hayatımız bunun üzerine kurulu gibi.Sevmeyi umut ediyoruz bazen,sevilmeyi.Mutlu olmayı,huzuru bulmayı.Üzülmemeyi umut ediyoruz hatta, ama en önemlisi de vazgeçmemeyi umut ediyoruz.
