her konuda 'çok aşırı bilgili' ve uzman nitelikli adamların mesleğiniz hakkında cahil cahil atıp tutmasını gerektirir. o değil de biz çay içince niye deliriyorlar onu çözemedim ahahahhah.
eline bir şaplak attığında hissettiği acı kırmızıyken, çok havasız bir yerden çıkıp içine derin derin çektiği temiz hava mavidir.
ayrıca,
(bkz: görme engelli)
ben beyaz altın sarısı görüyorum. annem ve kardeşim lacivert siyah görüyo. babam ilk baktığında benim gibi görürken lacivert halini gördükten sonra ilk baktığı fotoğrafı da lacivert siyah görmeye başladı. hatta ilk baktığı fotoğrafın o olduğuna inanmadı. ailecek birbirimizi yemek üzereyiz. akıllara durgunluk veren bi trolleme.
saçların her gün yıkanması saç derisinin yapısını bozar, eğer illa da her gün yıkamak istiyorsanız şampuansız yıkama yapmanız gerekir. şampuanı saç diplerinden iyice durulamak, saç kremini yalnızca saç uçlarına uygulamak, ılık su kullanmak gerekiyor. banyo sonrası saça sıkılan spreyler ve sürülen kremler de yağlanmayı hızlandırır.
adam 25-30 yaşına kadar eli kadın eline değmeden yaşayabiliyor ama eşi hamile kalınca 'erkeğin ihtiyaçları' rerererörörö. nasıl bir çıldırmışsa artık bu adam illa ki sevişecek duramıyor. nasıl bir nefsine hakim olamama, çocuk yaptığı kadını sallamama durumuysa adam illa da sevişecek. dağılalım bence sevişecek ulan adam. ayı.
münevver katledildiğinde de böyle beyinsizler ordusu vardı. beş para etmez adamlara sinirlenmeye bile değmez. herif tek hücreli bile değil çünkü. bırak boka batmış küçük dünyasında yaşasın. evet, ben de sinirlendim sanırım.
neyse bu şekil oksijen israfı tipler yüzünden bütün kürtleri yerle bir etmeye gerek yok, onda kromozom eksikliği olabilir ama biz hala insanız dimi? eminim bu coğrafyada yaşayan her insan böyle söylemlerden tiksinecektir. yersiz genellemelerle kimliklere saldırmaya gerek yok...
ölene yapılmış saygısızlıktır.
zaten herkesin ciğeri yanmış, herkes insanlığından utanmış, senin bir milletvekili olarak yapacağın iş dans etmek midir yani? hangi millete vekil oldunuz siz aylin hanım? bizim milletimizde ölenin ardından yas tutulur, suudi kralı öldü diye milli yas ilan ediyoruz canımızdan bir parça kopunca dans mı ediyoruz? o meclisten halka bahşedilen(?) bu mudur yani? bravo!
psikolojimi alt üst eden, mide bulantısından kıvrandıran, korku filminin gerçeği olmuş olaydır. en son münevver Karabulut olayında böyle alt üst olmuştum, hala da olurum.
hiç tanımadığım bir kızı neredeyse her gün düşünür onun için üzülürüm, yaşadığı şeyleri tahmin etmeye çalışır, hissettiklerini düşünürüm, her seferinde kahrolurum, insanlığa inancımı kaybederim, herkesten korkan bir paranoyak olurum.
bundan sonra aklımdan ne münevver çıkacak ne de özgecan, biliyorum. "bir hafta sonra unutulacak" safsataları o kadar boş ki, münevverin üzerinden kaç yıl geçti kimbilir ama daha dün gibi aklımda, her gün aklımda.
ben bir kadın olarak korkuyorum, bir öğretmen olarak korkuyorum, çocuk sahibi olmak desen deli cesareti bile hafif kalır, her gün hangi orospu çocuğundan zarar görecek diye düşünmekten hastalık hastası olurum. yıllar boyu kızlardan çok erkeklerle iyi iletişim kurmuş biri olmama rağmen, yakın dostlarım dışında erkeklerden korkuyorum. fazla göz teması kurmamaya, para gibi şeyler alıp verirken elimi temas ettirmemeye çalışıyorum, ben ki dünya umurumda değilken giydiği kıyafete dikkat eder bi insan haline de geldim sonunda.
asla ve asla erkeklere topyekün sapık etiketiyle bakmıyorum ama 'korkuyorum' anlatabiliyor muyum? böyle bir pezevenk bir anda karşıma çıksa kadın halimle vereceğim mücadelenin ne kadar acınası olduğunu düşünüp de korkuyorum işte. maksimum önlem, minimum risk diye düşünüyorum. zamanında kışın ortasında sadece gözlerim görünecek halde kendimi kat kat sarmalamışken gelip laf atan adamları biliyorum çünkü, daha ortaokuldayken polis aracıyla peşime takılan, içeri davet eden polis amcayı(!) da hatırlıyorum ve her gün haberlerde ömrü elinden alınan kadınları görüyorum. nasıl huzurlu olabilirim ki sokakta?
ben sadece "okuyarak" bu psikolojiye giriyorsam bu kadınların ailelerini tahmin bile edemiyorum. düşünmekten de kendimi alıkoyamıyorum, öyle bir vahşet ki, başta söylediğim gibi korku filmi, gerçeklikten o kadar uzak bir olay ki... allah kimsenin başına vermesin, mekanları cennet olsun... allah hepimize sabır, akıl ve edep versin...
"ACiL KAN!!! Annem akciğer nakli için ameliyata alındı. Acil B (+) pozitif kana ihtiyaç vardır."
iletişim: 05312777472
iSTANBUL
Kartal Koşuyolu Yüksek ihtisas Eğitim Ve Araştırma Hastanesi
hala günceldir. lütfen başlığı yukarıda tutalım.
ayrıca bize ne diyen hırtolar başlığa tıklamasınlar bi zahmet madem rahatsızlar. onca başlık içinde kan ihtiyacı rahatsız ediyosa kendilerinde bi rahatsızlık olsa gerek. hayat bu 1 dakika sonra kimin ihtiyaç duyacağı belli olmuyor, yarın bi gün sana lazım olsa dört bi yana saldırırsın sen de.
sonra da o sınavı okuyacaklar öyle mi? çoktan seçmeli sınavları okumaları aylar sürüyor, kimle kafa yapıyorlar. hayır bir de şu durum var, ben bi sınıf öğrencinin yazısını okumakta zorluk çekiyorum bazen, çok enteresan yazı tipleri olabiliyor. hatta istese de yazısını düzeltemeyen çocuk var, böyle adaylar ne olacak, bilgi sahibiyken otur sıfır mı diyecek ösym? milyon kişi giriyor sınava, o sınavları kim okuyacak? okuyanın doğru okuyup okumadığı nasıl kontrol edilecek? bu insanlar nasıl objektif değerlendirme yapacaklar? neye göre kime göre sorusu nasıl netleşecek, onca anne babanın içi rahat olacak?
torpile çok güzel, yepisyeni bir yöntem bulmuşlar. tebriklerimi sunuyor, yıllardır girdiğiniz o kul haklarını, insanların geleceğiyle, hayatıyla oynamanın verdiği dayanılmaz hafifliği cehennemin 5 yıldızlı köşelerinde ödersiniz inşallah diye de noktalıyorum.
uyku. biraz daha uyku. az önce goygoycu köpeğimin ortalığı ayağa kaldırmasıyla açtım gözümü, noluyo be sabah sabah derken bizimkinin kapıya doğru atılıp durduğunu fark etmem ve peşine birinin kapıyı kurcalamaya başlaması... anladım ki evine hırsız falan girince gereksiz hareketler yapıp b.k yoluna giden insanlara adayım. babamı uyandırmak yerine en son aylar önce gördüğüm biber gazını bulmaya çalışmam * ve peşine birinin kapıyı açtığını görüp üst kilidi açamadı diye 'dur cınım ben açiim' deyip çat diye kapıyı açmam adeta hırsızlara yardım ve yataklık etmeye de aday bi insan olduğumun göstergesi. uyku sersemliği olur da bu denli mi olur arkadaş. hayır kardeşim erken gelmiş şehir dışından, 2 dakikada ekşın yaşadım kendi kendime.
her zaman beraberinde özgüven getirmeyen durum. lise yıllarında aşırı şahane bi öğretmenim vardı, yanlış verilen her cevaptaki harf sayısı kadar yerin dibine girerdin. artık daha nası anlatılır bu acımasızlık bilemiyorum, neyse. dolayısıyla sorduğu soruyu bilsem de parmak kaldırıp cevaplamazdım. bi tek ben biliyosam belki yanlıştır, bu kadın beni yer o zaman diye söylemezdim. şimdi onun gibi olmamak için elimden geleni yapıyorum, ibretlik davranışlarıyla 'nasıl bir öğretmen olunmamalı' sorusuna cevap olan şahsını da hiç unutmuyorum.
