Karanlık çağı bir daha yaşamayacağımızı düşünerekten kendimi avutuyorum sanırım. En azından ben olmam. Ben olmazsam herkes olmaz sanırım. Bir "istisnalar kaideyi bozmaz." Zamazingoları çıkmaması dileğiyle.
Anlamsız kaprislerdir. "Ben sözlüğün en sevilen yazarıyım. "Aslında ilk cümle pek bi'açıklayıcıydı. Fakat, dan! Kırk dört karakter. Ne yazacaksın yani bu tüysiklet kafayla kırk dört karakter? Ne kadarı oldu acaba? Saymam, şahsen ben saat takmayı hatta bulundurmayı bile sevmem esasında.