rap müziği ergenlere adayanların entrylerinin devamını okuma eyleminde bile bulunmadan sözlerime devam edeceğim. sizin kalıplaşmış düşüncelerinize saygı duymayı reddederek öncelik olarak çok severek dinlediğiniz ve hiçbir zaman hiçbir anlam ifade etmeyen pop müziği kapatarak yolunuza devam etmenizi, en azında daha saygılı olmanızı umarım.
ais ezhel konusuna gelince, bakın abilerim ablalarım, kardeşlerim. rap müzik amaca hizmet eder. para kazanmaya, popüler olma çabasına değil. bu ülke kaldırmıyor. sistemden ayrı kalanı, eleştireni, farklı ağızları, sorgulamayı kaldırmıyor. 12-13 yıldır rap müziği severek dinliyorum. pop müziğin dile getiremediklerini rap müzik dile getirdi. gülben ergen hadi hap atalım led ışıkta yetişmiş bunlar yine tohum vermiş diyecek değil. irade sahibi insanlara, rap müzik dinleyip kendini kenevir tarlası içinde buluyor gibi gösteren ucuz, sakat, çirkin tavrınıza cevabını yine eleştirdiğiniz insanlar verecektir. sanat özgürdür. müzik özgürdür. kısıtlamak fikriniz ise aşağılık kompleksinizdir sizin. çirkin hırslarınızdır.
sözlerimi küçük beyinli insanların anlayabilmesi, filtrelerinden geçirebilmesi için basit tutuyorum. bir nebze de olsa fikir sahibi olun. eleştiriniz, yargınız ve dış düşüncelerinize kapalılığınız sizde kalsın.
...
oysa yapacak hiçbir şey kalmamıştır artık.
mutluluk geçip gitmiştir yanınızdan.
herşeye iyi gelen zaman sizi kanatır.
ölmüş saadeti karşılaştır yaşayan mutsuzlukla.
günlerin dökümünü yap.
benim senden, senin benden habersiz alıp verdiklerini kim bilebilir ikimizden başka?
sözcüklerin ve sessizliklerin yeri iyi ayarlanmış
bir ilişkiyi, duyguların birliğini, bir aşkı beraberlik haline getiren kendiliğindenliği
yani günlerimiz aydınlıkken kaçırdığımız her şeyi bir düşün.
emek ve aşkla güzelleştirilmiş bir dünya.
şimdi ağır ağır batıyor ve yokluğa karışıyor orada.
ölmüş saadeti karşılaştır yaşayan mutsuzlukla.
bunlar da bir ise yaramadıysa demek yangında kurtarılacak hiçbir şey kalmamış aramızda.
...
kocaman bir yalnızlık içinde boğulup giderken tutunacak bir daldır insanın kendisi. herkes seni tek başınalığa mahkum etmişken, yine kendinle baş başa kalmaktır. herkesin bir gün gideceğini kendine bile kabul ettirememişken, bunu sana söyleyenin yine kendin olmasıdır.
ayrıntılarda kaybolup kendini kaybetmek, çoğu zaman bulamamaktır. hiçbir şeyin istenildiği gibi olmamasından, insanın ruhuna dokunacak minicik mutluluk parçacıkları aramasıdır. büyük beklentilerin mucizelere kalmasıdır artık. küçük beklentilerin ise ayrıntılarda gizlenmesidir.
ayrıntılar güzeldir çünkü büyük hadiseler, küçük detayların arkasına saklanır.
gecenin sessizliğinin tadını çıkarmak, ışıktan uzak kalmak demek. insanlardan, arabalardan, gürültüden, hatta hayvan seslerinden bile kurtulmak demek. bu sessizlik içinde, insanın kendine kendini dinletmesi demek.
yalnızlık, sokakta futbol oynayan çocukların yanına gidip tek kelime etmeden oyuna almaları için davet bekleyen ancak hiçbir zaman fark edilmeyen çocuğa benzer.
sadece, evet diyenlerin tavır ve davranışlarına bakmak bile hayır cephesinde yer almak için bir nedendir. bu nasıl bir vizyonsuzluktur, bu nasıl bir omurgasızlıktır, bu nasıl bir düşünce noksanlığıdır?
içteki boşluğu şarkılarla doldurmak, kendini şarkılara bırakmak eylemidir. liriklerde kendini bulmak ve bunu genelde melonkolik zamanlarda yapmaktır. çoğu zaman iç çekerek, gözlerin dalmasını engelleyemeden şarkıyı dinlemek değil, adeta teslim olmaktır.
