'' Sen benim hiçbir şeyimsin
Yabancı bir şarkı gibi yarım
Yağmurlu bir ağaç gibi ıslak
Hiç kimse misin bilmem ki nesin
Uykumun arasında çağırdığım
Çocukluk sesimle ağlayarak.''
'' Elini tuttum sıcacıktı sanki yüreği elimdeymiş gibi.''
'' Bizimle konuşmuyor arkadaş. Peki niye konuşmuyor. Bizi adam yerine koymuyor mu diyorsun. Ziyanı yok gülüşü yeter bize.''
'' Sevgi neydi? Sevgi sahip çıkan dost , sıcak insan eli, insan emeğiydi.''
'' Sevgi iyilikti, sevgi emekti…''
Zamanında çay içmesi öğretilmiş insandır. Evde yalnızken bile bir demliği tek başına bitirebilen insandır. Çünkü bilir ki; çayın yalnızlığa iyi gelen bir tarafı vardır.
Şimdi, bir bardak daha?
'Bende tarçın sende ıhlamur kokusu
Yürürüz başkentin sokaklarında
Ayrılık lafları etm.'
Burada kaldı işte şiirimiz, hikayemiz. Her şey yarım, Her şey eksik.
Kalbim paramparça.
31.03.2017 günlerden cuma saat 17:45 okuldan geldim. Bana gönderdiğin paketi açtım. ''Unutama beni'' çalıyor zihnimde, yüreğimde, evimde.
Senden gelen ruhsuz, duygusuz paketi açtım. içinden küçücük bir not çıkar umudu ile.
Küçücük bir kağıt parçası bekledim beni unutmadığını gösteren. Ama bulamadım..
Bugün, bu saat anladım her şeyin bittiğini. Gerçekten anladım.
Bir sürü hayal kırıklığı yaşadım hayatımda. Ama benim en büyük hayal kırıklığım..
