benim yazmak istediğim şiir:
hayat çok güzel doya doya yaşamak
mutlu olduğun yerlere gitmek
mutlu olduğun anları yaşamak ile ilgilidir
fakat
bana
söylenen şiir:
oku memur ol ne yaparsan yap yalan amk
çocuk avutuyorlar sanki
kıçını kır evde otur demediler Allah'tan yoksa ben ne yapıcağımı iyi biliyordum.
keşke de öyle deselerdi bee
evden ayrılmış olurdum en azından
samimiyet nedir bilirdim
uygulayamadım
yine kim sizce
aile sorunsalı
hayatımın en güzel en özel anları kül gibi
siz siz olun çocuklarınızı korkuyla ya da tehditle asla ama asla yetiştirmeyin!
ve kaç yaşında olursanız olun korkmayın ailenizden çekinmeyin çok mu zor durumda kaldınız evden kaçın polise derdinizi anlatın illaki bir şeyler yoluna girecektir..
üniversiteye yerleşip de o şehre gidince kendimi işte o an huzurlu buldum.
ailem yoktu, saklanmak yoktu, korku yoktu, yeni doğmuş gibiydim
bir de aşkı bekliyordum
aşk var mı ki diyenlerdendim varmış bee
o anları anlatmaya cümlelerim yetmez şu an yok öyle biri bitti ama o anlar aklımda aynı...
o küçük yerde o insanlarla aynı şeyleri tekrar yaşamak isterim
yaşadığım yaptığım hiç bir şey den pişman değilim.
o yok dedim ya?
kalbimde yok fakat son kez görüp sarılmak istiyorum çok özledim
keşke dost olsaydık. istemedi. çok can yakıyor ama olsun olması gereken budur belki de....
alışmadım.
hiç bir şeye alışamıyorum.
ölü gibiyim.
içimde rüzgarların dalgaların fırtına sesleri var.
ben deniz hastasıyım denizi bil egörmedim henüz nasip olmadı.
karmaşık duygular içerisindeyim...
Yirmi yaşında olmak; anlatılmaz birşey, yaşayan herkes bilir zaten. Kim olursa olsun; zengini, yoksulu, ukalası, serserisi, radikal vs. olan kimse. Çünkü, her şeyi sorguladığın, hayatının dönüm noktasını seeçtiğin bir yaş. Benim ki planladığım, kararlarımı aldığım, önüme ne çıkarsa çıksın amacımın belli olduğu bir dönem fakat bunlar olmuyor. Her insan ailesi konusunda şanslı değildir. Bende onlardanım.
Ama ne olursa olsun bir yolunu bulmaya çalışıyorum.
