nasıl oluyorda artık iletişime geçemiyoruz. nasıl oluyorda artık sarıldığımızda ben sevgini hissedemiyorum.
üzüm asmaları altında geçen günler hala bir silüet gibi aklımda.
şimdi ise sesini duymak için bu kadar çaba harcıyorum.
yıldızların gök yüzünde asılı olduğu günlerde kendimize yıldız seçer isim koyardık.
sen en parlağını seçmiştin, bense ışığını bize zor ulaştıran küçük yıldızlardan birini.
hala asılı mıdır sence o yıldızlar.
senin yıldızını hala seçebiliyorum; çünkü o şehrin boğucu ışıklarına rağmen tüm parlaklığı ile parlıyor.
benim yıldızım sönmüş olmalı...
ya da küçük bir kızın rüyasında şimdilerde...
küçükken her gün bir cips alırdım. o kadardı çünkü harçlığım.
bakkala koşar, cipsleri mıncıklardım. özenle içinde bedava olduğunu hissettiğim cipsiyi alırdım. bir fiyatına çok cips yerdim kısacası. o zaman onlarla mutlu olurdum.
hayattan beklentim o kadardı.
beklentimin düşüklüğünden olsa gerek, güzeldi çocukluğum.
şimdi ise ideallerin pençesinde harcanıyorum. harcanıyoruz.
dün başıma gelen olaydır. bir cipsten 2 bedava teneke kola.
bu sefer sevinmedim nedense...
niye ya?
bir çoğunuz sevgili bulmadı mı facebooktan?
tek gecelik ilişkilerinize meze olmadı mı facebook?
yoksa aldattı mı sevgiliniz, sizi facebook tan bulduğu başka biriyle?
