ikisi de anca kadınların kafasına erişebilmiş erkektir.
kusura bakmayın beyler.. bizim erişmek için çabalar içine girdiğimiz kafalar onların normal halleri. takdir edilesi varlık şu kadınlar. ve evet, bizden üstünler.
aylık 600 700 tl ile döke saça yaşayabilecek insan.
aslında tanım şuradan geliyor...
bi radyo programında sunucu abla konuk abimize, ayda ne kadar kazandığını soruyor. abimizde; 800 900 lira civarı diyor. ablamızın yetiyor mu sorusuna, abimiz; yetiyor tabi ( derken, asiktrleynn nasıl yeter ki diyorum ) içkim yok sigaram yok diyerek cevabını tamamlıyor.
sonra düşünüyorum da gerçekten yeter, başlık maddeleri hariç ben de kendime 300 lira harcamıyorum ki...
tanım: türkiye cumhuriyeti'nde faal hizmet veren bir spor kulübüne destek verme, taraf olma durumudur.
tanımdan da anlaşılacağı üzere kurgunun özünde, taraf olmak ve o tarafı desteklemek vardır. yani bir tarafı desteklemek. lakin ülkemiz içerisinde taraftarlık kavramının eriştiği noktaya bakacak olursak, insanlar bir takımı desteklemeyi değil de karşı takımı yermeyi yeğlediği aşikardır. bu yerme futbolcusundan tutun, yöneticisine, takımın geçmişine kadar iniyor.
ve tabi ki küfürün eklenmesi. küfür sohbet arasında kullanıldığında bir noktadır virgüldür. emin olun sizden çok kulanıyorumdur fakat bilmem ne takımı orospu çocuğudur, işte şu futbolcunun anasını sikeyim... bunlar taraftar olmanın değil, aciz ve üretim kabızı olmanın daha da önemlisi saygı eksikliğinin olmasıdır.
bu kabızlık ve saygısızlığın süre geldiği çevrede, tehlikeli olan bir nokta daha vardır ki, insanların taraf oldukları takımı desteklemeyi kendi karakterli olarak lanse edip, toplum içerisinde bu yolla yer bulmaya çalışmasıdır. takımı karakterleştirme durumu kah çevresel etkiler yüzünden olurken, genellikle de ergenlik sürecince kişilik gelişimini tam olarak tamamlayamamış, sohbet edecek başka bir konu bulamayan geliştiremeyen ve sosyal yaşamlarında başarılı olamayan insanlardır. bu insanlar; taraftarıyım dediği kulüpleri savunmak, diğer kulüplere tabiri caiz ise bok atmak dışında hiç bir şeyi (vasıf ve hakkıyla)başaramayan ve sosyal çevresinde de desteklediği takımın adı ile anılan zatlar olacaktır.
yani taraftarlığın din gibi bir olgu olması gerekir. senin takımını ne kadar sevdiğini görmeye benim ihtiyacım yok, hele ki bu durumu benim tuttuğum takıma küfürler ve aşağılamalar yaparak sergilemeye ve kanıtlamaya çalışıyorsan.
desteklediği takımın her hafta maçlarını izleyen, tüm branşlarını takip eden, belgesellerini toplayan, kitaplarını okuyan bir kişiyim.
taraftarlığa tepki olarak doğmuş birisi değilim yani, içim dışım sporun içinde.
kıssadan hisse demek istediğim şu;
"kalplerde yıldızmış gönüllerde ay, ananı sikeceğiz galatasaray" diye bağırmak güzel olan değil,
güzel olan,
" gerçekleri gönül yazar, tarihi de türkan şoray. " diye bağırmaktır.
yazar notu: örnekleri vermemde galatasaray taraftarı olmam etkilidir. atışmanın saygı çerçevesinde yaşanabildiği, küfürün olmadığı, "cincon" veya "kuşlar" gibi hitapların olmadığı bir spor istiyorum.
özelliklerde biranelerdeki fıçı birası içilirken, insanın ağzına pas, demir tadı gibi değişik kekremsi bir tat bırakması sonucu doğruluğu olabilir bir önermedir.
hele ki barındırdığı şeker oranı yüzünden sabahına çekilen mide yanması en lanet belasıdır.
