kendini 1940'lı yaşıyor sanmaktır. bugün emekli olmuş bir köy enstitüleri öğretmeni'ne gidin ve ''okumak'' eylemi ile ilgili fikirlerini sorun, size yaşadığımız ülkeyi, dünyayı, hatta evreni anlayabilmemiz için okuyabildiğimiz kadar kitap okumamız gerektiğini söylecektir. 30'ların şartlarında büyüyen bir insan için, son derece mantıklı bir açıklama olmasına rağmen, bugün halen kitap okuduğu için bilgilendiğini, yaşamı anlayabildiğini savunan insanların içlerine düştüğü karanlık korkutucu.
bilgilenmek, aydınlanmak için önünüze umberto eco, james joyce, dostoyevski, trevanian koyan zihniyetin, bir çalışma merkezi kurup, kapısına ''arbeit macht frei'' yazan zihniyetten farkı yoktur. bilgilenme isteği, akıcı konuşmak gibi davranışların karşısına, yeter şart olarak ''okumak'' fiilini koymak insanların kendini geliştirebileceği alanları kısıtlıyor. bir insan yürürken sosyolojik gözlem yapabilir, araba kullanırken hayat standartlarını yükseltecek kararlar alabilir, playstation oynarken yabancı dil bilgisini geliştirebilir, bir birey olarak yükselmek, aydınlanmak isteyen kişi her zaman kendisini yetiştirecek fırsatları yaratacaktır.
nasıl ki jimi hendrix, creedence clearwater revival dinleyince arş-ı ala'ya ulaşamıyorsak, nasıl ki carlos alberto, cruyff isimlerini bilince, cristiano ronaldo'yu izleyince süper bir insan olamıyorsak, a space odyssey, full metal jacket, a clockwork orange izleyenler ilham gelip birer nikola tesla olmadılarsa, ulysses, anna karenina okuyanlarda diğerlerini yapanlar kadar gelişecektir.
''kendini geliştirmek'' kavramı özeldir, kitap okumak ile uzaktan yakından bir ilgisi yoktur. yaptığımız eylemlerden, kendimize çıkarttığımız ''marjinal faydalar'', insanları geliştirir. bu marjinal faydaları kalıplara sokmak, tanımlamaya çalışmak yanlıştır.
gülmekten katıldığım önermedir. kitap bundan tam 109 sene basılmış. 109 yıldan beri, her çocuk, genç, erkek, kadın bu kitaba ulaşabiliyor. bunca yıldır parçalanmamış türk aile yapısı, meğersem kitabın dizisinin çekilmesini bekliyormuş. dizi yayına girdikten sonra, birden her kesimden insancığımızın o yüce namusları aşınmaya uğramış. bence de en iyisi, hepten kaldırılması, bu batı özentisi ajanların çektiği dizilerin.
yazabilen varsa, iyi işler çıkabilir. iki tane örnek gösteriyorum: #6093245; bu entry'i yazan kişi, daha klavyesinde virgül tuşunun olduğunu farkına varamadan, senaryo yazmaya koyulmuş. en kötü kurgu entry'ler listesi yapılsa, ilk 3'ü önümüzdeki 20 sene kimseye kaptırmaz. belkide, sözlükte gördüğüm en kötü entry'lerden birisi... ikincisi ise: #5344545 o meşhur(!) entry. duygusallık, senaryo içerisine serpiştirilmiş gerçekçilik ögeleri, geriye dönüşler... tam anlamı ile kurgu entry dersi veriyor.
gelelim, bu entry'lerin sözlüğümüz üzerindeki etkilerine; ilk entry, anadolu'nun ışığını üzerinden eksik etmemeyi kendisine şiar edinmiş, bu güzide sözlüğümüzün için bir giri. buraya insanlar, beşeri duygularını tatmin etmeye, allah'ın selamını almaya-vermeye, az da olsa, gelecek nesillere türk aile yapısını tanıtmaya sevdirmeye geliyorlar. sözlüğün hassas duygularını okşamak adına harika bir entry. kurgusal eksikliklerini ise belirttim.
ikinci entry ise; diğer sözlüklerden, sözlüğümüzün kanını, şanını, türklük duygularını sindirmek-parçalamak gelmek için gelmiş ve hain planlarını uygulamasına izin verilmeden, sözlükten gönderilmiş bir ajan'ın entry'si. buna rağmen, kurgusu, inandırıcılığı üst düzeyde.
ilhan mansız ve ümit davala traşından sonra ortaya çıkan yeni bir trend. berbere sarbi traşı yap abi diyorsunuz, topluma yeni bir eşek traşı daha kazandırıyorsunuz. alın verin, ekonomiye can verin.
söylenene göre, 9 eylül günü istanbul'a yağan yağmur, 2.6 birimmiş. 11 eylül günü ise bu rakamın 5.28 olması bekleniyormuş. bu bilgi doğru ise, 11 eylül 2009 gününü sonsuza dek hatırlayabiliriz. günlük, güneşlik bir havada, bebek starbucks'da oturup, boğaz'ı izlemek dileği ile entry'mi bitiriyorum.
her sene, her derbi öncesinde yapılan, anlamsız olaydır. haziran ayında, önemli maçlarda, gişede kuyruğa en az 5 saat önceden girmen gerektiğini biliyorsun, karaborsacıların kaynak yapacağını, kulübün verdiği fiyattan bilet alamayacağını biliyorsun, kombine almıyorsun ve şikayet ediyorsun. param yoktu alamadım, kaynanam ateşlendi gidemedim diyecek adamlar gidiyor önemli maçlarda, kapalıya 350 tl, açığa 150 tl bayılıyor ve senede 4 maça gelebiliyor, halbuki sene başında kapalı tribün için 1500 tl'yi 6 taksite böldürse, hem ay başına 250 tl ödeyecekti, hemde bütün maçlara girebilecekti.
şehir dışından gelenler için, bir şey diyemem, onlar haklı olabilirler.
atv ve trt'nin milli maçlarda bizlere sunduğu hizmetlerden sadece birisidir. ecnebiler duysa, 8 gün gülerler. bu konuda, dünya'ya karşı rezil olmak değil de, göz zevkim daha ön planda aslında.
türk aile yapısı'nın havasını solumamış, toplumun dinamiklerini bozmak isteyen kızdır. aile yapımızın ataerkil olmasından mütevellit, kızlarımızı çevreye karşı korumak istiyoruz ve sağlıklı birer genç kız olmaları için çabalıyoruz. kızlarımızın ise, bizim bu çabamızın karşılığı olarak, bu topraklarda yeri olmayan etek ve bluz gibi kıyafetleri giymemesi gerekiyor. mahalleli ile daha fazla yakınlaştığımız, içimizdeki anadolu özleminin pekiştiği bugünlerde, ailelerimizi temelden sarsacak kıyafetler giyinen bu arkadaşlarımızı kınıyorum.
ben küçükken, kutsal aylarda, babaları, amcaları, neneleri ile bağları, sahurlarda güçlenen kız arkadaşlarımız, onları utandırmamak adına, sokağa atkı ile, bere ile çıkarlardı. ağız tadı ile ramazanı kutlayamaz olduk, bu edepsizler yüzünden, yahu!
