Güzin abla kıvamında geyik yapan iki adamın radyo kanalı. Sürpriz konuklar da alıyorlar. Bir de hiç sesini duyamadığımız Timur diye birinden bahsediyorlar. En komiği de o. Takip edin. Ettirin.
hukuk otomasyonu da denilen, en iyisini bulmak için epeyce uğraşılan ama üretenlerin hiç birinin icra hukukundan anlamadığı online programlar silsilesi. dünyanın parasını veriyorsun, aldığın havuç bir halta yaramıyor.
ne tarz müzik yaptığını anlayamadığım adam! romeo ölmeli son derece rock bir şarkı. bunun yanında dantes diye bir şarkı var elektronik?!? ama güzel adam allah için!
hakkında yazar / şarkıcı ulaş oral şöyle bir yazı yazmış:
bir teoman yazısı: özgürlük, dağınıklık ve küçülememek
herkes binlerce şey yazacağı için benimkiler nasıl olsa arada kaynar gider diye kaleme sarılabilme cesaretimi aldım, koltuğa oturdum, beğenmedim koltuğu, kanepeye uzandım, daha az yadırgadı bünyem bunu. öğleden sonra bir arkadaşım arayıp;
- oğlum teoman müziği bırakmış, dedi.
- olmaz öyle saçma şey.
- niye?
- müzik bırakılmaz.
- bırakmış.
- basılacak ve dağıtılacak, paraya dönüştürülecek yapımlar bırakılır.
- çok feylezofsun.
- olsa olsa piyasaya sunmayı bırakır.
- yüzüne kapattım abi.
- tamam.
evde gitar çalmazsam, şarkı söylemezsem trafikte nasıl geçer ki zaman? geçmez işte. teomanın durumu da bu. 1996dan itibaren bütün külliyatını zamanı zamanına takip etmiş bir adam olarak oldukça büyük 15 yıllık kariyerini düşününce yeterince olgun ve mantıklı bir karar gibi geliyor bu.
i̇lk albümündeki şarkılarda bir şeyler olacağını hissettirip 98 yazında o albümüyle benim jenerasyonum için zaten büyük bir yıldız olmuştu teoman. i̇çinde yalnızlık, özgürlük ve aşkın geçtiği şarkılarla 80 sonrasında doğmuş kentli çocukların masallarını anlatıyordu ve hemen hepimiz hayrandık. küçük bir kitleydik, pek kimseyle paylaşmadık, bizim olsun istedik. şimdi o albümlerden hiç bir şarkı için bilmiyorum diyemez benim jenerasyonum örneğin. i̇lk gitar çalmaya başladığım yıllarda teoman, şebnem ferah, kargo, pentagram, whiskey gibi örnekler olmasaydı müziği iş olarak nasıl hayallendirebilirdim ki? fikret kızıloklar, mföler aktif üretim sürecinde değillerdi, bizim elimizdeki türkçe sözlü müzikte bu örnekler ilham kaynakları oluyorlardı.
17 albümüyle hülya avşar şovda gitar çalıp şarkı söylediğinde meşhur olmuştu, artık bizden değildi pek, uzaklaşmış ve bizim olan olmaktan çıkmıştı. i̇nsanlar eski albümlerini de aldılar, herkes onu bilir olmuştu. türk rock müzik tarihindeki ilk ve sanırım en meşhur public figure oldu, gönülçelenle devam ettirdi meşhurluğunu sonra yine bizim sevdiğimiz teomanı yaptığında yine bize dönüyor gibiydi, daha çok sevmiştik, belki de büyümüştük, ergence düşüncelerden sıyrılmıştık. en güzel hikayemde söz ve müziğin doruklarına çıktı ve sonrasında renkli rüyalar otelini çok sevemedik. geriliyor muydu? hayır ama çok samimi gelmemişti. i̇nsanlık halleri belki de kariyerinin en dolu dolu sözlere sahip albümüydü. aşk ve gurur ise bu çok olmamış, biraz daha mı dinlemeliyim? dedirtmişti ki bugün malum açıklama geldi. zaman içinde bir kaç kez karşılaştık, çok konserini izledim, benim stüdyomda çalıştı, sohbet ettik, geyik yaptık, bira içtik vs. bir sürü iş arkadaşı falan vardır, ya da jenerasyon olarak beraber çalıştığı müzisyenler onlar onlarca anı vs. karalarlar önümüzdeki bir hafta olsun, bu da benim karalamam olsun kimseye zararı olacağını sanmam.
anladığım;
özgürlük ve dağınıklıktan bir disiplin yaratmış 15 yıllık kariyerine son verdiğini ve jübilesini yapacağını açıklıyor teoman ki bu her meslek için yeterli ve makul süre. 15 yılda müziğe kattıkları, çok çok iyi, kıskandığım şarkı sözleri, bozmadığı duruşuyla rock müzik için kurduğu kişisel hayalin dışına taşmış ve hayal ettiğinden fazla büyümüş, meşhur olmuş ve müzikal olarak eskisinden daha underground düşünse de artık yaptığı şarkılardan çok magazin basınının objesi olarak konuşulan bir adam haline gelmek istemiyor ki burada fazlasıyla haklı. büyüklükten küçükleğe geçememek, küçülememek bu.
yaptığı şarkıları seversiniz, sevmezsiniz, araklamış dersiniz, kızarsınız, ahlaksız bulursunuz, detone dersiniz, yapmacık dersiniz, tipini sevmezsiniz hiç fark etmez. ama 15 yıllık kariyerinde binlerce gence müzik adına ilham verdiğini ve şu tırnak içindeki public figure işini bir rock şarkıcısı olarak çok çok iyi yaptığını kabul etmelisiniz. magazin basınında o gittikten sonra kim bu işi üstlenebilir? bu işi tamamen sinan akçıl ve kolonidaşlarına terk ettiğini düşünmekle birlikte rock müzik için bu görevi üstlenebilecek kimse olduğuna inanmıyorum, sanmıyorum, mevcut örnekleri çok uzak ve kasıntı buluyorum. o samimiyette o işi yapacak, ramazan hakkında ne düşünüyorsunuz? diye soran muhabire pide falan var işte, çok güzel diyebilecek başka bir adam şu anda görünmüyor. ama o rahatlık ve samimiyet yüzünden belki de jübilesini yapıyor teoman.
teşekkürlerle ve dost sohbetlerinde söylediğim lafı artık itiraf ederek bitireyim:
teoman olmasaydı biz bu ülkede rock müzik yapmaya cesaret edemezdik"
tiyatroya 150 kişilik polis ordusuyla gelip, oyunu izlemeye gelen onca kişiyi rahatsız edip, bir de oyunun ortasında babasından gördüğü usulde kalkıp gitmekle sonuçlanan düşüncedir.
