şarkıyı ilk duyduğumda çamaşır asıyordum, bir elimde mandal bir elimde ıslak kazak. sonra elimdekileri bırakıp bu şarkıyı gözlerim dolu dolu dinlemiştim.
üstünden onca zaman geçti, şarkının etkisi geçmedi.
Önümüzdeki yüzyıla kadar süre de olsa philantia'yı yenemeyecek arkadaşlar boşuna kendini yormasın ve seviyesini korusun bence. Katıldığı ve katılacağı tüm turnuvaların şampiyonu o'dur ve o olacaktır.
Finale hak kazanan diğer yazara şimdiden başarılar. iki birinciyi de tebrik ederim.
Not: tabiki gönlüm canım gaussum maussumdan yana, umarım turnuvanın diğer birincisi kendisi olur.
>^.^<
Counter strike:nexon zombies varken neden tercih edildiğini merak ettiğim oyun. Almayı düşünüyordum, alan csnz'ciler vazgeçirdi. Sanırım gözümde grafik dışında bir artısı yok, birde bayan oyuncusu daha fazla.
Yaratmak uğruna kendimi yok ettim; kendi içimde o kadar dışa attım ki kendimi, kendimin dışında varlık sürüyorum artık. Farklı oyuncuların farklı oyunlar oynadığı boş bir sahneyim ben.
Entelpiposu ile oynadığımız oyunda,
1.tur -> ben: 282 - entelpiposu:297
2.tur -> ben: 345 - entelpiposu: 344
Olarak sonuçlandı. Kendisiyle çok keyifli bir oyun oynadık, oyun için teşekkür ediyorum.
Bir tarafta krallar ve saygınlıkları, imparatorlar ve zaferleri, dahiler ve auraları, azizler ve haleleri, halkın önderleri ve iktidarları, orospular, peygamberler ve zenginler duruyor... Öbür tarafta ise biz varız -köşedeki dükkanda çalışan şu çırak, dramaturg müsveddesi William Shakespeare, fıkra meraklısı berber, öğretmen John Milton, mağazada çalışan çocuk, bohem Dante Alighieri, ölümün unuttuğu ya da kutsadığı ve hayatın kutsamaksızın unuttuğu insanlar.