sadece düşünüyorum. tüm bu kavgaların dövüşlerin arasından insanlar nasıl hala dostluk kurabiliyor? nasıl bu kadar sığken ortaya iyi bir ilişki çıkarabiliyor? hem komik hem düşündürücü. anlam veremiyorsun. hayır baktığında karşısındaki iyi ilişkiler kurdugu insanı bile dinlemiyo kendi vuruyo kendi oynuyo. bu kadar basit olmak zorunda mı diye kendimi yırttım yıllarca. hayır bu kadar basit değil diyen bir kişi de cıkmadı karşıma.
Bu gece çok fazla alkol aldım ve yine çok alkol aldığım zamanlardaki gibi geçmişin hesabını yaptım kendi içimde. Çoktan kapanan defterleri açtım bir bir. insan en kedersiz anında bile şarkıların da etkisiyle kederlenecek bir şey buluyor ya şaşılır bu işe. Şükredilmez, şükür nedir bilinmez.
korkaksın. sırf korkaklığın yüzünden neler kaçırdığını bir bilsen oturur ağlarsın. çantanı al ve çık. çık ve açıl. açıl ve gör. sonra da tüm bunlara gecikiğine üzül ama yine de yaşamış olduğuna şükret. yeter ki çık şu evden. yeter ki yaşamı hisset. "yüzünü güneşe dön yeterki."
asla bıkmadığım ve şuan dinlediğim güzel şarkı. insanı alıp bambaşka yerlere, çok uzaklara götürüyor her seferinde. yine sana teşekkürler büyük adam. çoğu güzel şey gibi bu şarkıyı da ilk sen dinletmiştin.
